Even verkoeling zoeken met zwierige metalvideo’s. Hier zijn Oceans of Slumber, Beyond The Black, Parasite Inc., Manimal, Venom Inc., Senses Fail, From Ashes To New, Soilwork, Seether, Polar, Porcupine Tree, Mantar, Vulture, Valborg, Papa Roach, Noumena, Psycroptic en Kaledon.Lees verder ›
Slammen terwijl je de wekker uitzet 's ochtends, een boterhammetje slams pakken en al slammend de file in en uit om tussen het werken door wat breakdowns mee te pakken. De kinderen even op bed slammen na het avondeten en onder de douche wat grunts oefenen waarna het niet lang meer duurt voordat de wekker die 's ochtends is uitgeslamt, weer aangeslamt mag worden voor de volgende dag. Voor zij, die net als ik niet genoeg slams en loodzware breakdowns op een dag kunnen verorberen, was zondag 12 juni vet gemarkeerd in de agenda. De koningen der lompe death metal, Dying Fetus, deden voor de eerste keer sinds 2019 (Eindhoven Metal Meeting) Nederland weer aan. Het Britse slamgezelschap Ingested maakte het affiche nog gezelliger en of het allemaal nog niet mooi genoeg was, werd ook 'ons eigen' Changing Tides toegevoegd. Slamtastic! Redacteur Maarten slamt zich in de auto richting Doornroosje, terwijl fotograaf Bram alles op beeld vastlegt voor het nageslam, eh... geslacht.Lees verder ›
In Café Zware Metalen gaan we opzoek naar de mens achter de metal, of de metal achter de mens. Wie is de metal-mens in al zijn verscheidenheid? We leggen de focus op de concert- en festivalganger, de platenlabel eigenaar, de barman, de buurman, de lichtman, de verpleegkundige, de politicus of de leraar. Wie je ook bent en wat je ook doet, we hebben allemaal een ding gemeen: metal! In deze rubriek gaan we in gesprek met jou! Want waar komen de leukste, meest spontane en luchtige gesprekken tot stand? Juist: in het café. Deze week treffen we Wilma uit Brabant, de grootste Rotting Christ-fan van het land. Lees verder ›
Soms heb je van die bandnamen die je even achter de oren doen krabben. Het Amerikaanse eenmansproject Antimozdebeast valt ook in deze categorie. Op zijn debuutalbum Mother Earth stort hij muziek over ons heen waar we even weinig mee kunnen als met de bandnaam.Lees verder ›
Alles wat Déhà, de Belgische alleskunner, uitbrengt passeert normaal meestal via de handen en oren van collega Bart. In een pakketje wat ik toegestuurd kreeg van het Franse Les Acteurs De L'Ombre Productions zat ditmaal ook een album, het zoveelste, van Déhà. Bij het schrijven van deze review zal het waarschijnlijk al wel weer achterhaald zijn te stellen dat het het nieuwste en zoveelste album is dat ik in handen heb. De heer Déhà mocht ik enkele maanden geleden nog live aanschouwen met één van zijn bands, ditmaal Cult Of Erinyes, op het Unholy Congregation Festival in Oudenaarde. Indrukwekkend bleek de korte samenvatting.Lees verder ›
Ik zou deze normaal niet meer doen, want uitgebracht in eigen beheer in 2021, maar omwille van de sterkte van de plaat en de relevantie doe ik hem alsnog. Deze Poolse blackened deathmetalband genaamd Sarmat leent zijn naam van Satan 2, een Russische intercontinentale kernraket met vloeibare brandstof met 18.000 kilometer reikwijdte. Twee heren zijn afkomstig van het degelijke death metal gezelschap Calm Hatchery, sessiedrummer Krzysztof "Desecrate" Szałkowski kennen we dan weer van zijn werk bij het machtige Lost Soul. Lees verder ›
1984: Thanatos emerges from the Netherworlds, 2022: Thanatos descends into the Netherworlds. Nog drie shows en dan stopt de eerste extreme metalband uit Nederland ermee. Lees verder ›
Midden juni, we breken niet alleen de week maar ook de maand met volgende video’s: Behemoth, Vomit Forth, Vorarephilia, Novelists, Aenaon, Constellatia, Conan, Anticreation, Caliban, Wormrot, Crematory, Toxik, Sadistic Ritual, David Paich, Sonum en Rezet.Lees verder ›
Vorig jaar bracht Mastodon met het monumentale Hushed And Grim misschien wel het sterkste album in het 22-jarige bestaan van de band uit. Weinig band doen het de heren na om zo lang in hun carrière creatief te blijven en fans te blijven verrassen met nieuwe muziek. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Mastodon nog steeds nieuwe zielen aan zich weet te binden en elk jaar hoger op de posters van menig festival prijkt. Een klein halfjaar na de release van het laatste album is de band eindelijk in Nederland om het album live te presenteren. Namens Zware Metalen waren schrijver Marco Paasman en fotograaf Bram Geurts aanwezig om hiervan verslag te doen.Lees verder ›
Cryo Chamber is een label dat vrijwel geen metalgerelateerde muziek de wereld in slingert. Het label blinkt uit in de grafische hoek: vrijwel elke release, stream, compilatie of YouTube-video ziet er fantastisch uit. Vrijwel alle albums die het label uitbrengt staan ook gratis en voor niets full length op YouTube. Eén van de vaandeldragers bij het label van de Zweed Simon Heath is ProtoU.Lees verder ›
Twee voor de prijs van één. Nee, we staan niet op de wekelijkse markt. Ik heb het splitalbum van de Franse bands Simulacre (uit Bordeaux) en Archvile King (uit Nantes) in handen. Het wordt uitgebracht door het eveneens Franse, Les Acteurs De L'Ombre Productions. Archvile King passeerde nog niet eens zo lang geleden, met het debuutalbum À La Ruine, een erg sterke plaat. De bijdrage van de heer Baurus, de man achter Archvile King, is het opnieuw uitbrengen van de allereerste EP, Vile. Oorspronkelijk kwam dit hebbeding uit in 2020. Simulacre is voor mij nieuw. Een band die ook nog niet eens zo heel lang op de planken staat. Hun bijdrage aan deze split is wel nieuw materiaal. La Jaiba was een EP uit 2017 die misschien voor sommigen nog wel een belletje doet rinkelen.Lees verder ›
Goatsmegma komt uit Estland en brengt op dit tweede album een portie vuige black/death. Voorgaande releases (het debuut Demonic Goat Smegma Eating Ritual en de split met Antichrist) wisten de burelen van Zware Metalen niet te vinden. Gelukkig weet het label waar Goatsmegma tegenwoordig onderdak heeft gevonden ons wel te bereiken. De muziek van Goatsmegma wordt door Godz Ov War in de markt neergezet als black/death, hoewel sommigen het eerder war metal zouden noemen.Lees verder ›
Water is nat, de lucht is blauw, de bal is rond en als Rotting Christ komt spelen zijn christenen boos.Lees verder ›
Nog een nieuwe clip voor het Belgische Serpents Oath, hier is Blood Moon, van het nieuwe Ascension (16+).Lees verder ›
Крюкокресm, de demo, mochten we al voorzien van een review vorig jaar. Deze plaat, genaamd Thuisland, laat Russische lofi black metal horen met oorlogszuchtig en zelfdestructief klinkende vibes en met teksten die bloederige, dramatische taferelen beschrijven over de restanten van de gestreden strijd, zowel wanneer het oorlog of automutilatie betreft. Крюкокрест behoort tot de Pleskau Brethren (Псковское братство), samen met Hexenvomit (daar lees je hier meer over), Крошка Нетопырь и Малыш Мёртвая Голова, Леший en een pak andere obscure bands.Lees verder ›
Provectus zag al in 2015 het levenslicht, maar komt pas nu met het debuutalbum, getiteld Postero Mundi. Drie jaar geleden was er al wel een album met een lengte van dik een half uur, maar Existential Delusion wordt als een EP gezien door de band. Deze Belgen uit Vosselaar houden niet van poespas en spelen een lekkere old-school variant van black metal, maar dan zonder de standaard anti-christelijke, dan wel satanische onderwerpen. Zanger Tempore Anomalia - je moet er maar op komen - heeft een hoop te vertellen over de donkere krochten en filosofische kant van het leven, met de nadruk op het concept 'tijd', wat de nummers soms wel wat erg lang maakt. Is allemaal geen probleem, want kwaliteit is iets wat de band in de vingers heeft.Lees verder ›
Incantations Of The Frigid North was de eerste EP van dit Noorse tweetal, Bekmørk. The Path Nocturnal is de opvolger en opnieuw een EP. Hoop en al 22 minuten ranzige en smoezelige black metal krijg je ook dit keer weer te horen. Dread Count Naberius en Malevolent Berserker is het olijke duo achter dit Bekmørk. De heren weten heel goed hoe ze de sfeer van de tweede golf van black metal opnieuw moeten oproepen. Noem het simpel, eenvoudig doch uiterst effectief en oh zo agressief. Een handvol riffjes, een beperkt aantal drumdynamieken en wat eigenaardige effecten op de vocalen en je bent al een heel eind. Moeilijk moet je het dus niet maken.Lees verder ›
Wie een heel eind rijdt en dan nog een stukje verder gaat, komt aan in Hollandscheveld. Daar, niet ver van Hoogeveen, ligt een fraai recreatiegebied. Omgeven door bomen mag Graveland Festival aanspraak maken op de titel ‘mooiste festivallocatie van Nederland’. Gelukkig was er op het podium ook nog het een en ander te genieten. Op dag 2 bijvoorbeeld Primordial en Watain. Zware Metalen was present met schrijvers Black Swan, Pim Kastelein en Remco Faasen. Frido Stolte slofte rond met een camera.Lees verder ›
Vertrouwd. Dat woord blijft me telkens te binnen schieten als ik naar dit eenmansproject van heerschap Forlorn uit de Verenigde Staten luister. Het klinkt namelijk heel erg als Immortal, Darkthrone en Burzum. Ongetwijfeld woont Forlorn ook in een bergachtig en dunbevolkt gebied waardoor de misantroop in hem via de muziek tot uiting komt.Lees verder ›
Met enkel maar een demo op hun conto, R.A.I.D.S. uitgebracht in 2018, komen deze vier Amerikanen nu met Elysian Inferno. Het zou een brutale mengeling van death en black metal moeten zijn wat de heren van Berator brengen. In krap 22 minuten hengsten de heren er maar liefst zes nummers door. Brutaal als de bijtende hond van de buren, smerig als de ongepoetste keuken van Boer Charel, zo klinkt dit alles.Lees verder ›
