Xenomorph betekent zoveel als ‘alien’ oftewel buitenaards wezen. Krijgt u nu gelijk visoenen van technische metal met shreddende gitaren? Dat beeld kan weer in de prullenbak. Sterker nog: alles kan in de prullenbak. Rüstwelt is één met een wereld die in de prullenbak ligt. Een post-apocalyptische soundtrack voor een wereld in verval. O ja, en als u denkt aan de Leidse deathmetalband Xenomorph zit u ook fout. Dit betreft een Amerikaanse éénmansband, sinds 2021 actief. De man is trouwens ook ‘black metal bodybuilder’.
Het intro Rüstwelt duurt 2:45 minuten, maar zet gelijk de sfeer neer. Geen muziek, maar een introductie in de wereld waar we weldra mee kennis gaan maken. Het is een wereld van wilde vlammen, en in e-gestemde gitaren. De snare en cymbalen zijn flink geaccentueerd in de mix, waar in de verte de stem klinkt van wat mij doet denken aan Ihsahn (Emperor). De dubbele bassdrums knagen door de gitaarmuur heen, die als een rookdeken over het getergde landschap hangt. Hier is slechts ruimte voor vuur. Natuurlijk hebben we het allemaal al duizend keer gehoord: bij Endstille, Barbarian Swords, Tsatthoggua.
Nergens wordt de band melodieus, afgezien van een verrassende solopassage op Die Adler Von Eden. Het enige andere moment dat ik kan bedenken is de afsluiting van de a-ritmische outro Omega Doom. Dit is black metal zoals ik die graag heb: vurig en droog. De band mikt er een hoop sfeervolle passages doorheen, waar korte skits van films te horen zijn. Voordat een track begint wordt deze eerst kort ingeleid om vervolgens een ongepauzeerd spervuur te openen. Op Amphetamous Fornications voegt de band daar bijna een industrieel geluid aan toe. Het nummer kabbelt voort, en sluit af met wat krekels. Nog wel een opmerking over de Shining cover: dat werkte niet. Met zo’n drumcomputer klinkt het veel te vlak om die emotie over te brengen.
Rüstwelt is typisch zo’n plaat die ik opzet als achtergrondmuziek. Maar dan wel als goede achtergrondmuziek. Zo’n razende plaat die de tijd sneller doet gaan. Xenomorph heeft aandacht besteed aan aspecten anders dan de muziek op zich. Door zo te werk te gaan krijgt het werk de diepgang die in de muziek logischerwijs ontbreekt. Het type black metal dat Xenomorph speelt is nu eenmaal niet het genre dat veel lagen heeft. Voor een debuut zit het prima in elkaar. Waarschijnlijk gaat het nooit beter worden dan dit, maar een prima middenmoter zijn doet geen pijn.
Score:
75/100
Label:
Eigen Beheer, 2022
Tracklisting:
- Rüstwelt
- Domiciliary & Despair
- Amphetamous Fornications
- Corroded Sentinels of Putrid Carrion
- Arbeit Macht Hass
- Die Adler Von Eden
- Labors Ov Power
- Omega Doom
- Schwarzes Industrielles Elend (Shining Cover)
Line-up:
- Xenomorph – Alles
Links: