escort eskişehir escort izmit escort kıbrıs escort maraş eskişehir eskort izmit escort edirne escort

Headlines

Att Kuva det Upproriska Köttet is nieuw werk van het Zweedse blackmetalgezelschap Botgörelsen. Deze plaat kwam al uit in eigen beheer, ergens in 2021. Het Britse Onism Productions zag er echter wel graten in om dit hebbeding opnieuw uit te brengen, zowel op CD als op cassette. Wees er echter als de kippen bij, want deze laatste versie is gelimiteerd. De ijskoude Zweedse black metal heeft zijn fundamenten in de eigen regio, nochtans bemerk ik ook wat elementen die we terughoren in een band als bijvoorbeeld Over The Voids... En dan ben je natuurlijk in Polen beland.Lees verder ›

133 stuks staat er intussen op de bill van Summer Breeze 2022. Daarmee weet je perfect wat je te wachten zal staan, want het rooster ligt vol. Jammer genoeg waren daar enkele vervangingen voor nodig, hoewel die nauwelijks inboeten aan kwaliteit. Voor ontdekkingsreizigers laten drie underground labels hun paradepaardjes opdraven en als klap op de vuurpijl haalt de organisatie een straffe stunt uit.Lees verder ›

Deathwhite is een Amerikaans darkmetalcollectief dat steeds maar weer indruk maakt. De muziek lijkt wel het lijflied te zijn van elk één en één ieder die het bijwijlen moeilijk heeft of die zich toch op een meer menselijke manier, emotioneel wil laten gaan. Het meest recente album, Grey Everlasting, sloeg in als een bom, dat kon je reeds lezen in de recensie. Met nummers als Earthtomb, No Thought Or Memory maar zeker ook Formless en White Sleep werden er weer parels geschreven. Elk nummer heeft zo dan ook zijn eigen beladen boodschap en gedragen ondertoon. Ik kreeg de kans om één van de heren via de digitale snelweg te interviewen, met klank zonder beeld. Want het is nog altijd een darkmetalcollectief dat zijn volledige bezetting liefst niet prijsgeeft. Er werd gesproken over het tot stand komen van de plaat, het schrijven van de nummers en de teksten. Kortom het was een boeiend gesprek dat je hieronder kan lezen.Lees verder ›

Ik doe het wel, ik doe het niet, ik doe het wel, ik doe het niet, ik doe het wel. Kent iemand dat kinderspelletje van vroeger nog? Je pakte een madeliefje uit het gazon en bij elk wit blaadje dat je eruit trok zei je ‘’Hij/zij houdt van me’’ gevolgd door een ‘’Hij/zij houdt niet van me’’. Het laatste blaadje gaf vervolgens een definitieve uitslag over een mogelijk ontluikende liefde. Eenzelfde dilemma speelde mij parten de afgelopen dagen. Zal ik dit Imperial Circus Dead Decadence van enkele woorden voorzien of niet? Nee, ik doe het niet. Ik doe het toch. Inmiddels ligt de achtertuin vol met een laag van enkele centimeters aan witte bloemblaadjes.Lees verder ›

Met zacht opbouwende gitaartonen opent de Zweedse band Defiatory haar derde langspeler, Apokalyps genaamd. Vorige release, Hades Rising uit 2018, is aan mij voorbij gegaan terwijl het debuut Extinct uit 2016 ondanks een goede review dusdanig weinig indruk heeft achtergelaten dat ik er zojuist pas achter kwam dat ik dat album gerecenseerd had hier op Zware Metalen.Lees verder ›

Wesenwille maakte indruk op me met II: A Material God. Een complex blackmetalwerkstuk dat goed doordacht in elkaar gestoken werd op muzikaal, vocaal en tekstueel gebied. Een album dat werd uitgebracht door het Franse Les Acteurs De L'Ombre. De band speelde op de Redux-versie van het Tilburgse Roadburnfestival in 2021 en combineren nu deze liveopname met het eerder uitgebrachte I: Wesenwille.Lees verder ›

Aan de voet van de Leeuwarder Oldehoofsterkerk, prachtig in al zijn lelijkheid, vond in het tweede weekend van juni eindelijk weer metalfestival Into the Grave plaats. En dus sjokten duizenden in het zwart geklede liefhebbers der zware metalen zich naar het kerkhof aan de rand van het centrum, tot schrik van het winkelend publiek. Namens Zware Metalen sjokten René de Jonge, Cor Vos en Remco Faasen mee als schrijver. Op zaterdag sloot Marko Bok zich aan. Christel Janssen was present voor de foto's. Dag 2: zingende dwergen, Golden Earring, tyfusharde death metal en het feestje van een gimmick band.Lees verder ›

Stel... je hebt drie dobbelstenen. Op de eerste staan verschillende metalstijlen, zoals thrash, doom, black, heavy, pagan en a-capella. Op de tweede staan allerlei sub-stijlen, bijvoorbeeld symfonisch, catchy, atmosferisch enzovoort. Op de derde staan wat talen: Duits, Engels, Latijn, Grieks, Egyptisch en Summarisch. En voor elk nummer dat je gaat schrijven gooi je de drie dobbelstenen en schrijf je het liedje in de stijl die je worp voorschrijft. Hoe zou je dan deze metal-roulette extravaganza pakkend samenvatten? Epic metal! En dat is precies hoe dit kwartet uit Leipzig hun muziek omschrijft.  Lees verder ›

Om financiële ondersteuning aan Oekrainse(Oekraïense) vluchtelingen te bieden brengt Pelagic Records nu een mixtape uit: Ukrainian War refugee Support. Waarbij 100 procent van de winst naar het goede doel Be an Angel gaat. Een sympathiek gebaar. Om de aanschaf hiervan aantrekkelijk te maken heeft Pelagic er een mooi product van gemaakt die unieke waarde heeft. Zo komt deze verzamelaar alleen uit op een dubbele cassettetape met geschilderde kleuren van de Oekraïense vlag. Daarnaast staat er muziek op die niet eerder uitgebracht is. De bands leveren allerlei nummers aan, en of het nou een remix is, een live nummer, of een nieuwe nummer, de gemene deler is dat de nummers niet eerder te vinden zijn geweest op reguliere releases.Lees verder ›

Meer dan 40% van de insectensoorten op aarde wordt met uitsterven bedreigd (Sánchez-Bayo & Wyckhuys, 2019). De oorzaken? Verlies van habitat (door intensieve landbouw), pesticiden uit landbouwactiviteiten, invasieve soorten en klimaatsverandering. Stuk voor stuk terug te voeren naar menselijke activiteiten dus. Een ramp voor de natuur (veel insecten zijn essentieel als bestuivers en als voedselbronnen), maar ook voor het mensdom (bewuste woordkeuze) zelf. Onze eigen fouten kunnen/zullen zich ooit tegen ons keren. Het is een trieste realiteit, maar ook een metafoor voor alles wat misloopt in onze maatschappij: door ons stompzinnige ego-antropocentrisme beperken we de leefruimte/leefkansen van anderen, zowel mens als andere dieren. Zucht naar macht, zucht naar geld, narcisme, ijdelheid… Vraag het maar eens na in Oekraïne wat de gevolgen kunnen zijn van de machtswellust van één man. Maar de wraak zal zoet zijn, of zo verwachten we dat toch. De Russische bezetter komt hier niet mee weg, de mensheid gaat onherroepelijk tenonder, de insecten (Hexapoda in nauwe zin) zullen terugslaan en zegevieren. Realisme of een waanbeeld? Dat kan alleen de toekomst uitwijzen.Lees verder ›

Aan de voet van de Leeuwarder Oldehoofsterkerk, prachtig in al zijn lelijkheid, vond in het tweede weekend van juni eindelijk weer metalfestival Into the Grave plaats. En dus sjokten duizenden in het zwart geklede liefhebbers der zware metalen zich naar het kerkhof aan de rand van het centrum, tot schrik van het winkelend publiek. Namens Zware Metalen sjokten René de Jonge, Cor Vos en Remco Faasen mee als schrijver. Op zaterdag sloot Marko Bok zich aan. Christel Janssen was present voor de foto's. Dag 1: Friezen binne frij, een Graceless Groupie, Kleine Dennis en de chirurgische precisie van Carcass.Lees verder ›

Mythologie, folklore en mysterieuze beschavingen zijn een geliefd onderwerp binnen alle stromingen van de metalen muzikale wereld. Daarbij tonen diverse bands aan dat hier flinke successen mee te behalen zijn. Denk bijvoorbeeld aan Amon Amarth, Nile, Septicflesh of Alien Weaponry. De laatstgenoemde band, afkomstig uit Nieuw-Zeeland, laat hierbij horen dat de cultuur (en de taal) van de Maori zich perfect leent om een heerlijk potje metal neer te zetten. Aeon of Awareness lijkt te bewijzen dat dit geen enkele garantie tot succes hoeft te betekenen.Lees verder ›

Je kent zelf ook vast wel wat voorbeelden: kleine, authentieke producties die onverwacht, maar meestal wel volkomen terecht heel populair worden bij een groot publiek waardoor de grote productiemaatschappijen er als een stel roofdieren bovenop duiken. Ze gooien er wat prachtige lichamen tegenaan, strooien er miljoenen dollars overheen (want anders gaat het toch maar op aan belastingen...), schuiven een door de wol geverfd productieteam en een nieuw, aanstormend regietalent die wel wat draaiuren kan gebruiken die kant op en zetten het met een hoop poeha als eigen product op de markt. Wat je uiteindelijk voorgeschoteld krijgt is een glanzende keutel, zonder enige kraak of smaak... Voor mij zelf heb ik het hier bijvoorbeeld over de door Netflix ver-Endemolde serie van de geweldige film Christiane F. - Wir Kinder Vom Bahnhof Zoo. Lees verder ›

De heren van White Ward zijn terug! En hoe! Hun nieuwste boreling, False Light, zag recentelijk het levenslicht. Het album baseert zich op de werken van Carl Jung en Jack Kerouac, maar meer nog op Intermezzo: een verhaal uit 1908, afkomstig van de hand van hun landgenoot en ook Oekraïner, Mykhailo Kotsubinsky. Nochtans zijn de gebruikte thema's zeker niet gedateerd.Lees verder ›

Deze vier Litouwse heren uit Vilnius vormen samen Au-Dessus. Mend is een EP die nu ruim vijf jaar na de plaat End Of Chapter uitkomt. Het Franse Les Acteurs De L'Ombre Productions ruikt wel eens vaker van een afstand kwaliteitsvolle bands. Ze hebben het opnieuw bij het rechte eind betreffende dit viertal.Lees verder ›

Waar technische death metal de laatste tijd meer en meer een beetje tegen haar grenzen aan lijkt te lopen en veel bands het maar zo bruut, chaotisch of technisch mogelijk willen neerknallen, is er ook nog een aantal bands binnen het (sub)genre dat door een iets andere aanpak met kop en schouders boven het maaiveld uitsteekt. Het Franse Exocrine is daar een uitstekend voorbeeld van.Lees verder ›