De Poolse deathmetalhelden van Vader hebben een tussendoortje in de aanbieding. Dit najaar komt het nieuwe album uit. Wat doe je dan met nummers die over zijn? Die zet je op een EP en slinger je de wereld in. Je moet immers de schare liefhebbers wel tevreden houden tot…Lees verder ›
Kent u de Belgische gitarist en songwriter Tom Tee al? Nou, ik had nog nooit van de beste man gehoord. Toen kwam ik bij onze ‘operatie fysiek’ een cd tegen van In Motion, getiteld Thriving Force. De naam klonk leuk en toen ik het opzocht op YouTube, sprak de…Lees verder ›
Heel, heel lang geleden, in ver vervlogen tijden – het lijkt wel de intro van een sprookje – kreeg ik een demo in handen van de band Heresiarh, met de naam Dragon Of War. Een demotape met op de cover een draak voor een middeleeuws kasteel. Dit tapeje was toen in die tijd,…Lees verder ›
Hakim Drygas is de drijvende kracht achter Cradle of Filth Nederland, de door de band erkende digitale hangplek voor Nederlandse fans van de extreme gothic metalband. Inmiddels is hij druk met een volgende droom: het opzetten van COFNLFest, dat later dit jaar moet gaan plaatsvinden. Lees verder ›
Telkens wanneer Slipknot een nieuwe langspeler lanceert, wordt er traditioneel ook gewisseld van masker. En dat is met de komst van het zesde studioalbum We Are Not Your Kind niet anders. De vermomming groeide ondertussen uit tot een fundamenteel onderdeel van hun (geheimzinnige) identiteit sinds het gezelschap halverwege de jaren negentig werd opgericht. Het was aanvankelijk Shawn Crahan (alias de clown) die als eerste het idee hieromtrent opwierp: We…Lees verder ›
Het Poolse Mgła verspreidde enkele weken terug nog zijn melancholische duisternis op dag drie van Netherlands Deathfest IV, maar de muziek die zij brengt lijkt toch eerder geschikt voor een kleiner zaaltje. En dus trok uw redacteur Tafkads, gewapend met pen, papier én camera naar het gezellige De Kreun in Kortrijk voor een memorabele, pikzwarte avond. Zestien mei 2019, 18.55h. Het zonnetje schijnt, maar het Conservatoriumplein in Kortrijk loopt…Lees verder ›
Leathürbitch inderdaad, je leest het goed. Wat anders dan glam metal kan dat zijn? Het is dan ook glam metal, in dit geval met wat invloeden van speed- en power metal. Een band uit Oregon in de Verenigde Staten. Vooruit, een bandfoto erbij, het is tenslotte entertainment. Na een…Lees verder ›
Een plaat vol kwel, dood en verderf, en van Nederlandse bodem! Het eenmansproject van Erik B., ook wel bekend als Verwoed, is terug in de schijnwerpers met zijn debuutalbum De Val. Erik begon dit project in 2015 en bracht een jaar later de EP, Bodemloos, uit. Zware Metalen was…Lees verder ›
The Bees Made Honey In The Lion’s Skull, wat een plaat was dat. Een reactie op YouTube op deze plaat luidde: “This makes me feel like I’m a stick of melting butter in a post- apocalyptic psychedelic desert wasteland.” Beter kan ik het niet omschrijven. Vandaar ook dat deze…Lees verder ›
Naar deze release heb ik meer dan reikhalzend uitgekeken. Laat me dat even uitleggen. De man achter dit Nocturnus AD is Mike Browning. Hij maakte tot 1986 deel uit van Morbid Angel. Bij die band drumde hij Abominations Of Desolation in. Een werk dat zijn tijd ver vooruit was, maar…Lees verder ›
Doe de handjes maar in de lucht als u zin heeft in Black Sabbath, Focus (Wie kent ze nog?) en fuzzy desert rock. Het wordt tevoorschijn getoverd door Salem’s Bend. En getoverd mag hier letterlijk worden genomen. Occult, stoner en fuzz, dat zijn de karaktereigenschappen van dit trio uit…Lees verder ›
Mijn noorderburen zijn sterk bezig. Eerst winnen ze het 64ste Eurovisiesongfestival en nu verschijnt er op mijn bureau de laatste release van een gezelschap met de welluidende bandnaam The Royal. Niet dat het één met het ander te maken heeft, maar kom. Deze Deathwatch is de opvolger van Dreamcatchers, deze werd in 2014 nog voorzien van een…Lees verder ›
De levende metallegende uit de Verenigde Staten Jag Panzer, is momenteel op pad in Europa om het recente album The Deviant Chord te promoten. De band rond zanger Harry ‘The Tyrant’ Conklin hield halt in Den Haag om aldaar in Musicon duidelijk te maken dat ‘op leeftijd’ niet per se ‘rustiger’ betekent. Landgenoten Idle Hands delen tourbus en podium met Jag Panzer en openden de avond met gothic-achtige heavy metal. Markus Wiedenmann was…Lees verder ›
Liefhebbers van progressieve metal kennen Gary Wehrkamp wellicht van de band Shadow Gallery, waar hij in de jaren ’90 en ’00 als gitarist, toetsenist en songwriter een belangrijk aandeel leverde aan vijf van de zes albums die de band uitbracht. Na Digital Ghost uit 2009 bleef het lang stil…Lees verder ›
We vinden het even vervelend als jij, maar om het ware belang van deze heruitgave te duiden, moet je eerst een geschiedenislesje van onze professor Germanse Metallogie uitzitten. Het is in één zin te zeggen waarom je dat toch maar moet doen: het is muziek van Andy Classen die een mix van Totenmond en Laibach fabriceert. Lees verder ›
Een heruitgave van een album lanceren, is dat een goed idee? Volgens mij kan dit alleen als de plaat zoveel indruk heeft nagelaten, zo een diepe sporen heeft gemaakt. Het kan voor mijn part ook als het om een release van een cultband zou zijn, een release die door de tand…Lees verder ›
Gaahl is weer terug in de metalwereld! De beroemde en beruchte zanger en kunstenaar levert met zijn nieuwe band Gaahls Wyrd kersvers werk aan. De 43-jarige Noor geeft ons met het debuutalbum GastiR – Ghosts Invited zogenoemde “expressieve, esoterische, extreme metal”, alhoewel Gaahl zelf helemaal niets om genres geeft.Lees verder ›
Mork is een band met een rijke geschiedenis. Hij bestaat sinds 2004 en kwam met een eerste demo op de proppen ergens in 2007, Rota Til Ondskap. Deze Det Svarte Juv is de negende release, als je ook de EP's en splits meetelt, die heer Eriksen bij elkaar schreef en op deze duistere wereld losliet. Zet je schrap voor een akelig potje Scandinavisch zwart metaal.Lees verder ›
Stormlord. Italiaanse band die sinds 1991 duisternis en fantasie verbindt, dood en magie. Ik bezat ooit de albums Supreme Art Of War en The Curse of Medusa maar deed ze onlangs van de hand. De reden? Krakkemikkig in elkaar gezette meloblack met absurd gebrekkig klinkende synths en lachwekkende vrouwengezangen... In de jaren negentig was het dan ook huilen met de pet op wanneer het ging om Italiaanse black. Lees verder ›
Dit drietal uit Houffalize is al vijf jaar actief, maar voor mij is het een eerste kennismaking. Én een openbaring moet ik zeggen. Oldd Wvrms brengt namelijk een heel rustige, organische mix van doom/sludge/black en post-metal met veel aandacht voor melodie, songstructuur en atmosfeercreatie. Het belangrijkste wapenfeit van de…Lees verder ›
