Kent u de Belgische gitarist en songwriter Tom Tee al? Nou, ik had nog nooit van de beste man gehoord. Toen kwam ik bij onze ‘operatie fysiek’ een cd tegen van In Motion, getiteld Thriving Force. De naam klonk leuk en toen ik het opzocht op YouTube, sprak de muziek mij ook wel erg aan. Komt u maar met de cd voor een recensie!
Wetende dat België behoorlijk goed voor de dag komen met een flinke dosis aan verschillende rock-en metalartiesten, was mijn interesse wel gepiekt toen ik de afkomst van deze multi-instrumentalist zag. Als eerste ben ik wat meer van zijn geschiedenis en biografie gaan opzoeken en leerde zo dat In Motion een project is, alsook Entering Polaris, dat vorig jaar nog met het album Godseed uit kwam. Het album Thriving Force is bedoeld om een meer thrashy kant van Tom te presenteren aan de luisteraars en om het extra bijzonder te maken, zijn er een hoop gastzangers op deze plaat terug te vinden: David Davidson (Revocation), Björn Strid (Soilwork), Pierre ‘Shawter’ Maille (Dagoba), Jasper Daelman (ex-Anti-Icon), Matthieu Romarin (Uneven Structure), Jeffrey Rademakers (Spartan), Mike Slembrouck (After All, Rik Priem’s Prime), Benny ‘Zors’ Willaert (23 Acez, Black Snow, Gemini Season) en Sindre Nedland (In Vain). Damn…
We beginnen bij het begin, een instrumentale track. Een briljante akoestische gitaarpartij opent de plaat en neemt mij de eerste dertig seconden mee op een kalmerende reis. Daarna is het over met de rust, als er een brute gitaarriff zich aandoet dat gelijk doet denken aan de geniale thrashband Testament. Tijdens het luisteren van deze track kan ik alleen maar denken: “ Hoe vet zou het zijn als Chuck Billy hier een zanglijn over zou doen?”. Misschien een idee voor een volgende plaat? Nummer twee neemt ons mee naar de wereld van de zware metalen: blastbeats, heavy gitaarriffs en een stevig tremolo picking op de snaren. Het is een combinatie van thrash, death en gewoonweg brute metal. Het is ook het eerste nummer waar de eerste zangers zich aanbieden, te weten David Davidson en Björn Strid. Een fijne combinatie om die twee strotten zo bij elkaar te horen. Björn voorziet het geheel ook van (semi) cleane vocalen, wat prima klinkt en een extra dimensie aan de track geeft. Zeker een succesje!
Om van al deze diversiteit bij te kunnen komen, is er een instrumentale oase van rust gebouwd in het nummer Lunar. Een relatief minimalistische akoestische gitaarpartij, wat ondersteund wordt door een fijn stukje strijkwerk. Lekker zweven, dus! Dan breekt het album binnen het album aan: het ruim achttien minuten durende epistel genaamd Always In Motion. Een album binnen het album, denkt u? Jazeker, kijk maar eens naar de breakdown van deze track, zoals terug te vinden op de website van In Motion:
- PT I: The View From Here (instrumentaal)
- PT II: A Working Progress
- PT III: Seamless (instrumentaal)
- PT IV: So Many Grains Of Sand
- PT V: Cities in Flight
- PT VI: Gossamer (instrumentaal)
- PT VII: The Reins Of Eden (instrumentaal)
- PT VIII: Second Man
- PT IX: Monumental (instrumentaal)
Uit ruim negen delen bestaat de track en alle al eerder tegengekomen genres komen hier opnieuw aan bod. Ditmaal wordt de zang voorzien door Sindre Nedland, maar mag ook Björn Strid weer aan de bak. Het is een gek idee om zo’n lang nummer te luisteren op een album dat toch al uit negen nummers bestaat. Negen… hey, zou hier een verborgen gedachte achter zitten?
De laatste track op de plaat, Solar, is opnieuw instrumentaal en is het derde nummer zonder zang (tenzij je de instrumentale delen in de vorige track meerekent). Opnieuw een akoestische gitaar dat een fijn tokkeltje wegspeelt, maar wat deze track doet uitspringen is toch wel de saxofoon. Wat een ontzettend fijn stukje gefluit! Anderhalve minuut in deze track schiet ik eventjes in de lach, als de saxofoon opnieuw begint te spelen, maar de eerste vijf seconden klinken alsof het rechtstreeks uit Neverending Story komt. Waarschijnlijk absoluut niet zo bedoeld, maar ik vind het fantastisch! I’ll bet you can’t unhear that, now!
Zo… jeetje, weer een flinke lap tekst. Ik moet echt minder gaan ‘lullen’! Anderzijds gebeurd er een hoop wat het omschrijven waard is op Thriving Force. Zoveel gastartiesten, die elk hun eigen bijzonder sausje over het gitaargeweld gooien. Combineer dat met de progressieve, thrashy, melodeathstukken van Tom en je hebt een dijk van een plaat te pakken. Het enige commentaar wat ik mij kan bedenken, is dat er misschien iets teveel instrumentale momenten plaatsvinden. Voor de rest: vette shit!
Score:
79/100
Label:
Freya Records, 2019
Tracklisting:
- Inception (instrumentaal)
- Thrive
- I Bleed Worlds
- The Dying of Spheres – Part I
- The Dying of Spheres – Part II
- Utopia
- Lunar (instrumentaal)
- Always In Motion
- Solar (instrumentaal)
Line-up:
- Tom Tee – gitarist, songwriter
Links: