Als je in de Verenigde Staten woont, in Missouri, waar zoek je dan de mosterd als je een metalcoreband wil starten als bende jonge honden? Volgens The Less Fortunate hebben ze hun pot mosterd gevonden bij bands als Killswitch Engage, The Devil Wears Prada en A Day To Remember. Tja, dat is de lat direct erg hoog…Lees verder ›
We winden er geen doekjes om, ik had alle moed nodig om Equilibrium van een review te voorzien dit jaar. Het zat er natuurlijk aan te komen, kijkend naar voorlopers Armageddon (2016) en Erdentempel (2014). De afgelopen tien jaar zagen we al het venijn uit deze Duitse band vloeien, waarbij het alsmaar epischer…Lees verder ›
‘Het feestje der feesten’, zo noemt programma-directeur Leon van Rijnsbergen wat ons vandaag te wachten staat. Vooraleer dat feestje kon plaatsvinden is er het afgelopen jaar wel wat gebeurd. De vorige editie kon alleen doorgaan mét crowdfunding en op de dag zelf liep er aardig wat mis. Tel daar dan het burengeklaag van de afgelopen weken bij op en je zou voor minder zenuwachtig worden. Maar zie! De boel…Lees verder ›
Je zou het niet verwachten, maar er speelt er één van Anal Stench mee bij deze nieuwe Poolse industrial metalband. Voor de rest zeggen ze dat ze al 20 jaar muziek maken en dat Kinestence een eerbetoon is aan hun muzikale idolen. Momenteel zien wij geen reden om daaraan te twijfelen.Lees verder ›
De demo van de dag komt deze keer uit Zweden, niet voor het eerst eigenlijk, en wordt ons gegund dankzij New Era Productions uit Nederland. Drie nummers zijn er te vinden op dit zwartmetalen cassettebandje, vol weerzinwekkendheid en pijn. Het is de voorloper van een heuse langspeler die later…Lees verder ›
In Thousand Lakes… ah we zitten in Finland, denk je dan. Keihard fout, deze band komt uit Spanje. Ik had er nog nooit van gehoord, nochtans is het melodic deathmetalgenre toch wel iets wat ik op geregelde basis oppik. Ze hebben goed geluisterd naar genrebroeders uit het hoge noorden moet…Lees verder ›
Drie jaar geleden breidde Zweedse post-metalheerser Cult Of Luna zijn muzikale universum aanmerkelijk uit toen de band samen met zangeres Julie Christmas de klapper Mariner uitbracht. De vaak angstaanjagend emotionele zang van Christmas voegde ineens een flinke dosis verslavende melodie toe aan het veelgelaagde, en tot dan toe soms ontoegankelijke…Lees verder ›
Death metal. Goede oude, smerige death metal. Soms ben je gewoon in een bui om zulke muziek te horen. Nou, dat heb ik nu en vandaar dat mijn keuze is gevallen op het nieuwe album van het Deense Baest. De heren hebben deze maand het tweede studioalbum uitgebracht, getiteld Venenum. Leuk feitje: Venenum is het Latijnse woord voor virus of vergif.Lees verder ›
Toen het Nederlandse platenlabel Non Serviam mij vroeg nieuw plaatwerk van Devilish Impressions te beluisteren, sloeg mijn zwartgeblakerd hartje niet direct op hol. Devilish Impressions… nooit van gehoord. Het zal wel. Totdat ik het toch maar eens opzette en mij na tien seconden schaamde voor het gegeven dat dit Poolse gezelschap al ruim tien jaar volledig langs mij heen leeft. En bovendien: metal uit Polen! Doorgaans toch een kwaliteitsindicatie uit de categorie Duitse auto’s, Franse kaas, Italiaanse pizza’s en Engelse politieke ellende.Lees verder ›
Afgelopen jaar was MØL met zijn blend van black metal en shoegaze één van de meest geroemde nieuwkomers. Het debuutalbum Jord werd lovend ontvangen door fans en critici. De plaat haalde niet alleen een prominente plaats in mijn eigen jaarlijst, maar eindigde ook in top 50 van Metal Hammer. Via Holy Roar Records bracht de band dit jaar nog zijn eerste twee EP's opnieuw uit en de Denen toeren dit najaar met Rivers of Nihil, Orbit Culture en Black Crown Initiate door Europa.Lees verder ›
Het Finse melodeath gezelschap Omnium Gatherum heeft een single uit met daarop twee nummers. Het eerste is het titelnummer – waarvan je hieronder de lyric-video kunt bekijken – het tweede betreft een Sepultura-cover (We Who Are Not as Others). Century Media heeft de single vandaag uitgebracht. Omnium Gatherum draait al mee sinds 1996 en heeft ondertussen acht albums op zijn conto staan. De laatste langspeler dateert van 2018 en…Lees verder ›
Het was alweer zeven jaar geleden dat Within Temptation het hoofdpodium deed daveren op Appelpop. Dit jaar stond de band er opnieuw en nam hij er afscheid van de Resist tour. Terwijl de herboren band het afgelopen jaar de ene volle zaal na de andere trok, leek ook bij deze laatste show de tent letterlijk te klein.Lees verder ›
Met enige regelmaat merken mijn collega-redacteuren op dat 2019 een uitstekend jaar is voor thrash metal. Aan de bewijsstukken waarmee zij hun stelling staven - zoals releases van Death Angel,Overkill, Suicidal Angels en Hatriot - kan nu de nieuwe plaat van Exhorder worden toegevoegd.Lees verder ›
Tussen alle crap en overbodige releases die mijn leven saaiheid bezorgen tussen alle stress van de dagelijkse werkzaamheden door zijn er nu en dan ook werkstukken die echt de moeite waard zijn. Ik bespaar jullie die middelmatigheid en bied jullie de krenten aan. Een van de krenten van de laatste weken is deze Dauden. Deze Noorse band werd opgericht in 2005 door Malignant (nu doet hij alles alleen) en bracht dit jaar zijn debuutplaat uit. Lees verder ›
Birdflesh! Een absoluut fenomeen in de wereld van grindcore. De band bestaat sinds 1992 en bracht sindsdien een bak albums uit. Vaak EP's en splits, nu pas een vijfde langspeler. De band rond drummer/vocalist Smattro Ansjovis (live zalig om te zien) grossiert nog steeds in horror, bloed, alcohol, seks en goor. We verwachtten natuurlijk niets anders. Lees verder ›
Van dertien tot en met vijftien september is Tilburg het centrum van het Ayreon-universum. Vanuit 64 landen zijn Ayreonauts afgereisd om de live-vertolking van de rockopera Into The Electric Castle bij te wonen. Zware Metalen is op de vrijdag aanwezig om de sfeer (en het Ayreon-bier) te proeven.Lees verder ›
In tijden waar we meer digitale geluiden horen dan frequenties en ritmes die door menselijke inspanning tot stand zijn gekomen is het soms zoeken naar authenticiteit. Bij Infant Meat Shield (klinkt als goregrind maar is het niet) moet je niet ver zoeken naar de organische aard. De metal van deze Zwollenaren is namelijk zo menselijk als oorsmeer. Lees verder ›
Even tussendoor een potje goregrind voor de liefhebbers, omdat het al even geleden is. Cadaverous Lullabies wordt aan de man gebracht als langspeler, maar in feite is het een slechts achttien minuten durende plaat met daarop tien ronkende nummers met een old school Carcass-geluid in de gitaarsectie. Carcass zelf zal hier geen fan van zijn. Doorgewinterde goregrinders zeker wel. Lees verder ›
Het Deense Orm brengt zijn tweede studioalbum uit, getiteld Ir. Epische, melodische black metal is het genrelabel dat de band mee krijgt van het publiek en in mijn woordenboek is episch en melodisch (bijna) altijd goed. Maar valt deze plaat dan ook onder Deense degelijkheid?Lees verder ›
Doomsday Celebration Fest VI - het onaardse feestje in P60 - heeft er een nieuwe boreling bijgekregen. De mannen van Grafjammer nemen hun bloedbroeders van Wrang mee. Lees verder ›
