Headlines

Laatst discussieerde ik met één van mijn collega-redacteuren over het feit dat hij/zij/het (gender neutraliteit is belangrijk, mensen) zich steeds minder kon relateren aan emotioneel gedreven hardcore. ‘Het voelt als iets waarmee ik me, als een onzekere, 16 jarige puber mee identificeerde. Daar ben ik wel een beetje overheen…Lees verder ›

De Zweedse band Spiral Skies leverde in 2015 met A Queendom To Come al een prima ontvangen EP af met daarop occulte rock in de stijl van Ghost, The Devil’s Blood, Year Of The Goat en Jess And The Ancient Ones met een flinke dosis Jefferson Airplane. Op Blues For…Lees verder ›

Op 25 mei 2017 trad de avantgardistische blackmetalband Dodecahedron op in Gebr. De Nobel in Leiden. Het werd het laatste optreden met M. Eikenaar achter de microfoon. Inmiddels is hij vervangen door de ook bepaald niet kinderachtige Ggu:ll-vocalist W. Van der Voort. Als afscheidscadeau werd door het cassettelabel Tartarus…Lees verder ›

Het Friese Incinerator kwam eind vorig jaar met haar tweede alum Concept Of Cruelty. De band resideert op het eveneens Nederlandse label Raw Skull Recordz en dan weet je al genoeg: oldschool death metal is hetgeen je op je bordje krijgt. Dat je met zijn drieën een behoorlijke pot lawaai…Lees verder ›

Het Amerikaanse Cattle Decapitation behoort tegenwoordig tot de top der grindcorebands, en ook in de deathmetalwereld worden ze bijzonder hoog ingeschat. De heren begonnen er mee in 1997, ondertussen is enkel frontman Travis Ryan nog stichtend lid. Drummer David en gitarist Josh zijn de anderen met de meeste anciënniteit.…Lees verder ›

Mijn diepgaande adoratie voor de muziek van Matron Thorn ondergaat momenteel enkele zware beproevingen. De man wordt beschuldigd van poging tot verkrachting en daardoor ligt Ævangelist momenteel aan duigen. Ascaris, de andere helft van Ævangelist, volgt namelijk de dame in kwestie die de beschuldigingen geuit heeft en Matron Thorn…Lees verder ›

In bepaalde rurale enclaves is het doodnormaal om met je tweelingzus te twerken als hitsige bonobo's. Niet dat we de Limburgers ergens van beschuldigen, maar de donkere dansvloerkrakers van Doganov zijn daar prima voor geschikt. Er valt zelfs nog een mooi compliment te maken.Lees verder ›

In 2016 was er het debuut van de Nederlandse eenmansformatie Doomcult met de illustere titel End All Life. Aan die oproep is tot op heden geen gehoor gegeven, dus hebben we nu het tweede album met een wat dwingendere titel Life Must End. U begrijpt het al, dit is…Lees verder ›

Wat is het lang geleden dat ik weer een nieuw album van OOMPH! tot me heb genomen. De eerste negen albums bevinden zich allen in mijn collectie, waarbij vooral de periode van 1994 tot en met 2001 er één is waarmee de band zich met die albums tot een…Lees verder ›

Soepel. Dat is misschien nog wel de beste manier om de metal die Soilwork op Verkligheten brengt te beschrijven. Niet bruut, niet extreem, niet misantropisch, niet suicidal, niet alles vermorzelend, maar soepel. Soepel gaat de vloeiende liftmuziek van intro Verkligheten over in het rappe met toetsen overgoten Arrival. Meteen…Lees verder ›

Kent u deze al, het nieuwste exportproduct van Japan? Mogelijk niet, maar wat zet deze band vaart. Amper vorig jaar bracht Lovebites een debuutplaat die ook in Europa verdeeld werd en de band wat faam gaf. Het heeft hen duidelijk geen windeieren gelegd, want Clockwork Immortality is opgepikt door Arising…Lees verder ›

Craig Rossi is een toegewijd artiest, dat is één ding dat zeker is. De Amerikaan bracht in december 2017 zijn eerste EP getiteld Shadow People uit voor zijn eenmansformatie Drift Into Black. Deze EP kreeg in oktober 2018 al een vervolg met het album Dead Suns Under The Forever Moon en…Lees verder ›

Eind 2018, op 26 december om precies te zijn, kwam er een album uit van een Belg, een Argentijn en een Amerikaan. Déhà, van Cult of Erinyes, Imber Luminis, Yhdarl en honderd andere projecten bespeelt de snaren. Jacob van Mare Cognitum doet de drumprogrammatie en de teksten. Dany uit Buenos Aires is de minst bekende van de drie en staat aan de microfoon. Begin 2018 verscheen een nummer van deze band op een Fallen Empire verzamelcassette en nu is er het debuut.Lees verder ›

Eind 2016 werd het soloproject The Scars In Pneuma opgericht door Lorenzo Marchello, om daarna al vrij spoedig in 2017 een volwaardige band te worden wanneer Francesco Lupi (gitaar) en Daniele Valseriati (drums) in dienst treden. Het album The Path Of Seven Sorrows is het debuut van deze relatief jonge band. De speelstijl op dit achtendertig minuten durende album is vrij divers van aard, maar vooral doordrenkt van melodische blackmetalinvloeden.Lees verder ›

Na het welterusten zeggen wilden mijn zoontjes een aantal jaren geleden altijd nog even naar een muziekje luisteren voor het slapen gaan. Tegenwoordig kan dit gewoon simpelweg met een knopje op een babyfoon. Vroeger had je hier zo'n opdraai muziekdoosje voor nodig met een willekeurig figuur erop, meestal een clown of ballerina. Een dergelijk spel uit zo'n muziekdoosje dient als het intro I'm Oldness And Oblivion van The Onlooker. Het gaat hier om het tweede album van de Oekraïense band Windswept.Lees verder ›

Nieuw werk van Nederlands’ doomtrots Officium Triste? Nee, helaas. De opvolger van Mors Viri komt later dit jaar uit. De laatste jaren is het Rotterdamse gezelschap net zo traag met het uitbrengen van platen als de muziek die het speelt. Maar genoeg gezeverd, we hebben een split met Lapsus…Lees verder ›