Geschreven door Bart Al Foet op 17-06-2020 om 21:43.
Standvast. Groningen present. Ik reviewde het album Jera: Live 2018 en het album Afkomst waarmee deze heren debuteerden en hoewel het allemaal niet fantastisch origineel was qua zwarte metalen, leg ik beide albums nog steeds met enige regelmaat op. Langspeler nummer twee is eerder dit jaar verschenen via Werewolf Promotion: een label dat niet bekend staat omwille van het voeren van promotie. Gelukkig heb ik nog contacten met smaak die me vanuit Nederland laten weten wat te beluisteren. Bij het vallen van de naam Standvast wist ik meteen hoe laat het was.
Eén van de grote pluspunten van Standvast is dat de Nederlandstalige verzen goed hoorbaar en verstaanbaar zijn. Een voorbeeld als je Nederlander bent vooral, of Belg die niet vies is van een noordelijk accent. Komt daarbij ook wel dat de teksten de moeite waard zijn om te begrijpen, iets wat zeker geen certitude is in het metalgenre. Op Oersymboliek beukt de eerste helft jaren ’90 black metal lekker door, zonder in excessen te vervallen. Bitter en zuur, met stampende midtempo ritmes en de bijbehorende versnelling met occasionele dreigende keys-verfraaiing. Fast, aggressive, militant, aldus het genre. Droge Darkthrone zonder al te veel opsmuk eigenlijk (hier en daar wel epische vrouwenzang), met oldschool Bathoryvibes van voor Bathory de viking episch compleet ging opzoeken. Een die zoals vermeld inderdaad militanter klinkt dan de doorsnee misantrope black, omwille van het gebruik van een zeer strakke drumsectie, waar Heer Nortfalke voor verantwoordelijk is. De allround productie is niet subliem, maar wel op die manier in elkaar gezet dat alle instrumenten klaar en duidelijk hoorbaar zijn, zonder dat er op uiterst gedetailleerde wijze gekeken werd of iedere noot wel staat waar hij dient te staan. Op het nummer Langs het Noordse Pad krijg je af en toe bijvoorbeeld fraaie baslijnen te horen, zo om de haverklap. Het draagt allemaal bij tot het authentieke karakter van Standvast.
Persoonlijk hou ik vooral van de echte bonkers, zoals Stoic Warrior, waarbij je met je hakken steeds dieper in het zand staat te stampen. Standvast is helemaal niet origineel, heeft puur muzikaal weinig meerwaarde, maar weet het allemaal te brengen op een manier die pakt. Black metal, zonder franjes, militant, zuur & bitter zoals gezegd, grotendeels in het Nederlands. Prima.
Score:
80/100
Label:
Werewolf Promotions, 2020
Tracklisting:
1. The Death of Discipline
2. Wolfsanker
3. Dolken in het duister
4. Gevangen in het bestaan
5. Eer en geweten
6. Opperman
7. Volkswoede
8. Langs het Noordse pad
9. Stoic Warrior
De redacteuren van Zware Metalen schrijven ieder jaar op vrijwillige basis duizenden artikelen om de metalscene van Nederland en België te ondersteunen. Hiervoor zijn we afhankelijk van inkomsten die gegenereerd worden door het plaatsen van advertenties. Indien deze niet afkomstig zijn van directe partners (zoals poppodia en festivalorganisatoren), zal de overgebleven ruimte opgevuld worden door automatisch gegenereerde advertenties van Google AdSense. Omdat deze gebruik maken van zogeheten ‘tracking cookies’, hebben we volgens de AVG-wet jouw toestemming nodig om deze advertenties weer te kunnen geven. We begrijpen dat onze lezers hun privacy op het internet waarderen, maar het accepteren van het cookiegebruik houdt Zware Metalen (en dus indirect de metalscene) in leven. We hopen daarom dat je instemt met het gebruik van de cookies. Mocht je er interesse in hebben, kun je onze privacyverklaring lezen.
