Ergens in het oosten van Saudi-Arabië werd in 2008 deze band Al-Namrood opgericht. De bandnaam betekent niets meer of niets minder dan “de niet-gelovige”: een erg krasse uitspraak als je afkomstig bent uit dit land. Al-Namrood is al lang geen nobele onbekende meer in de blackmetalwereld. Want een blik op de releaselijst leert ons dat deze Wala’at alweer de achtste langspeler is. De vorige, Ten Years Of Resistance, wist zijn weg naar onze redactie niet te vinden maar de plaat daarvoor, Enkar, uit 2017 dan weer wel. Ook dit Wala’at wordt uitgebracht door het kleinere Canadese label Shaytan productions. Een label dat zich wat toelegt op black metal met een stevige oosterse dressing.
Even met de deur in huis vallen, wat een gedrocht van een artwork. Aanvullend hierop: de productie is ook zo lek als een mandje. Zo dit gezegd zijnde kunnen we nu verder met de essentie, namelijk het beluisteren van de muziek. En het is opnieuw een open deur intrappen: de black metal die deze heren maken is overduidelijk voorzien van een oosterse dressing. Dat hoor je niet alleen aan het gebruik van specifieke instrumenten, percussie en dergelijke. Je hoort het ook in de uitvoering van de gitaarthema’s, drumpartijen en het vocale tapijt. Dit laatste wordt op vrij eigen specifieke wijze naar je toe geworpen door kunstenaar van dienst, Humbaba. Het creëert alzo een zekere dynamiek die we niet direct gewoon zijn. Het vraagt dan ook wat tijd om je te laten omarmen door de sfeer die zo wordt opgebouwd. Een eerder boosaardige, sprookjes-van-duizend-en-één-nacht-sfeer als je het mij vraagt. Het is tegelijk bezwerend en intrigerend te noemen.
Hoe ik ook mijn best doe, er helemaal in geraken lukt me toch niet. Neemt niet weg dat de band niet zijn best doet om je als luisteraar helemaal in het gebeuren te zuigen. Zeker een nummer als Kali Be Mekialain is daar een goed voorbeeld van: de intensiteit waarmee de vocalen worden gebracht, is in deze context lovenswaardig. Een eerder punk/thrash-achtig riffje dat het daaropvolgende nummer, Al Shareef Al Muhan, opent is dan weer bijzonder lekker te noemen.
Eerlijk gezegd word ik noch warm noch koud van deze plaat en is het noch vis noch vlees voor mij. Deze release is er echt een voor de liefhebber van black metal met een oosterse dressing. Zoals ik al zei.
Score:
65/100
Label:
Shaytan Productions, 2020
Tracklisting:
- Al Hirah
- Sahra Yaesa
- Tabqia
- Kali Be Mekialain
- Al Shareef Al Muhan
- Fasique
- Aar Al Estibad
- Alhallaj
- Wahum Althaat
- Alquam
Line-up:
- Mephisto – gitaar, bas, percussie
- Ostron – keyboard, percussie
- Humbaba – zang
Links: