Van de vele subgenres die onze geliefde muziekstijl rijk is, kan black metal bezwaarlijk het meest toegankelijk worden genoemd. Wanneer deze zwartgeblakerde variant met bestial black ook nog eens een knullig neefje in de familie heeft, dan weet je dat de publieke belangstelling zich tot een bitter minimum beperkt. Bij Elpee Live Music Club zijn ze niet vies van een gok en besloot men om het negatieve advies van…Lees verder ›
Wie zei ook weer dat death metal over onderwerpen als marteling, grafschennis of duivelsverering moet gaan? Het uit de zuidoostelijke staat Virginia afkomstige Cannabis Corpse bewijst al ruim een decennium het compleet tegenovergestelde. De luchtige teksten, geïnspireerd door een overmatige consumptie van verdovende middelen en bomvol ludieke verwijzingen naar…Lees verder ›
In december 2017 was daar opeens Graceless: deathmetalband uit Leiden, met in de gelederen tot op het bot ervaren muzikanten. Debuutplaat Shadowlands is een niet te versmaden must voor iedere liefhebber en concerten van de band leiden altijd tot een oorgastisch feest. Voor een split is nu een samenwerking…Lees verder ›
Het is alweer vier jaar geleden dat de Poolse meesters van Mgła hun Magnum Opus Exercises in Futility op de wereld loslieten. Dit werk was de culminatie van een langdurig groeiproces dat de band aan de absolute top van de (Europese) blackmetalscene bracht. Dit kwalitatief uitmuntende hoogtepunt bereikte Mgła…Lees verder ›
In de afgelopen zomer heeft Zware Metalen verslag gebracht van ontelbare festivals: van Graveland en Pitfest tot Summer Breeze en Metal Méan. Er ontbreekt er echter nog één: Tons Of Rock. Na het openingsconcert van Accept, het weergaloos ingestudeerde Kiss en het betraande afscheid van Slayer raakt het afsluitende zaterdagverslag verloren. Hier treft u de recent ontdekte notities van een schrijver die zijn nachtrust verloren heeft aan hypotheekadviseurs, notarissen, taxateurs en bouwkundige inspecteurs.Lees verder ›
In de Leeuwarder Courant is vandaag een interview gepubliceerd met Paul van Berlo, de baas van het Loud Noise dat achter festivals Dynamo Metalfest en Into The Grave zit. Hierin wordt verteld dat het waarschijnlijk de laatste keer zal zijn dat Into The Void, dat op vrijdag 18 oktober en zaterdag 19 oktober plaatsvindt in Neushoorn te Leeuwarden, ...Lees verder ›
Er zijn een stuk of zes bands die onder de naam Necronomicon door het leven gaan, enkele daarvan zijn nog actief. In dit geval gaat het om de Canadese variant die vanaf 1998 opereert. UNUS is zijn zesde volledige cd. Volgens de bijgeleverde biografie maakt de band blackened death. Die titel dekt de vlag ten dele.Lees verder ›
Nog één van de vele vergeten vinylplaten van die ik vergeten te scoren ben is deze, de debuutplaat van het IJslandse Andavald. Deze doorwrochte debuutplaat verscheen niet voor niets via Mystískaos, één van de erfgenamen van Fallen Empire Records. Geen enkele van de bandleden is mij bekend, de bandnaam zelf was me ook totaal onbekend. Veel reden tot panikeren is dat allang niet meer, wel, integendeel.Lees verder ›
Het is een beetje tegen mijn zin dat ik deze review doe, maar het moet. Black Cilice is één van de blackmetalbands die op handen gedragen worden in de underunderground scene. Het is een Portugese constellatie die secretie veroorzaakt op alle mogelijke plaatsen bij wie lak heeft aan wat dan ook maar gelinkt wordt aan bovengrondse trends. No mosh – No core – No trends – No fun. Je kent het welLees verder ›
Machine Head komt regelmatig langs, en telkens weer is dat een blijde gebeurtenis. Deze passage heeft alles om memorabel te zijn, omdat de set opgedeeld is in twee delen. Eerst anderhalf uur een greatest hits in de nieuwe bezetting, daarna de integrale uitvoering van Burn My Eyes, bovendien zowat in de originele bezetting.Lees verder ›
The Darkness is die band die iedereen kent van I Believe In A Thing Called Love en een klein beetje van hun kerstnummer Christmas Time (Don't Let The Bells End). Beide nummers zijn afkomstig van het eerste album van de band. Inmiddels zijn we aanbeland bij langspeler nummer zes en het ziet er naar uit dat de band voorlopig niet uit de schaduw van dat eerste album kan komen.Lees verder ›
Magic O Metal is een project dat tot doel heeft kinderen creatief bezig te laten zijn. Dan wel met (metal-)muziek, dan wel met het afmaken van een (strip-)verhaal. Meer over de achtergrond van dit initiatief kun je hier lezen. In deze recensie focus ik me op de muziek.Lees verder ›
Deviant Castigation Liturgy uit 2017 was een zeer aangename kennismaking met deze (c)lusterfuckers. Fermentor en Adversor delen nog steeds de lakens uit bij Venereal Baptism en brengen met Repugnant Coronation wederom een shitload extreme metalen uit.Lees verder ›
Wat moet je nu denken, als je op de info-sheet van een nieuwe plaat leest: post-apokalyptische post-rock. Is dit dan niet te veel “post van het goede”? Heel de thematiek, op deze grotendeels instrumentele plaat wordt gedragen vanuit de visie dat de wereld eraan is voor de moeite. Dit…Lees verder ›
Arnhem maakt zich op voor een bijzonder duister avondje. 18 oktober komen vijf bands de Rijnstad onveilig maken. In Willemeen staan Winterfylleth, Endstille, Spectral Wound, Afsky en Wrang op het podium. Lees verder ›
Na een benevelde nachtrust is de door Eurodance verstoorde vrijdag van Bloodshed Fest 2019 slechts ten dele verwerkt, maar de delegatie van Zware Metalen trekt de volgende dag weer naar Eindhoven om afscheid te nemen van dit prachtige festival. Niet om afscheid te nemen van deze editie of van deze locatie, maar van het festival zelf. Na twintig edities is de koek op en kan met een tevreden gevoel teruggekeken worden op een omvangrijke festivalgeschiedenis. Lees verder ›
Een collega-redacteur tipte me over dit album van Mortem. Direct kreeg hij bijval van een andere redacteur: dit album, hoewel niet naar Zware Metalen verstuurd door het label, moest van een recensie voorzien worden. Reden: op internet circuleren foto's van Euronymous (Mayhem) met een shirt van de band. En dan moet het wel goed zijn, toch? Nou... Laten we dat zelf even bepalen, toch?Lees verder ›
Kijk nu! Schwarzdorn Productions, een klein label uit Duitsland, brengt de tweede plaat uit van het Britse Formicarius. Dit label ben ik helemaal uit het oog verloren. Ik dacht zelfs dat het niet meer bestond, maar niks is minder waar. In het verleden bracht Patrick Kuntz, de platenbaas, reeds meer dan degelijke releases aan de man of vrouw.Lees verder ›
Uit het zuiden van de Verenigde Staten, Atlanta, komt Cloak met zijn tweede full length album. Van de eerste plaat heb ik hier en daar maar wat losse nummers gehoord. Het kon me toen niet helemaal bekoren. Zoals jullie natuurlijk weten, speelt Cloak een knisperige en knapperige mix van black- en death metal, rock and roll en wat sludge. Lees verder ›
Nooit van Angmaer gehoord? Wel, ik ook niet. Deze Britse band brengt net zijn tweede langspeler uit via het onbekende doch zeer interessante label UKEM Records (eveneens Brits van oorsprong) dat we nog kennen van Abomnium. Angmaer bestaat sinds 2013 en is gevormd rond en door zijn frontman met…Lees verder ›
