Het is een beetje tegen mijn zin dat ik deze review doe, maar het moet. Black Cilice is één van de blackmetalbands die op handen gedragen worden in de underunderground scene. Het is een Portugese constellatie die secretie veroorzaakt op alle mogelijke plaatsen bij wie lak heeft aan wat dan ook maar gelinkt wordt aan bovengrondse trends. No mosh – No core – No trends – No fun. Je kent het wel. Wel zou er onderliggend een teneur van Fado in terug te vinden zijn, maar ik ben er nog steeds niet in geslaagd deze te vinden. Mijn review van Mysteries uit 2015 was niet bijster positief, ook deze keer zal dat niet helemaal het geval zijn.
Vier nummers, 36 minuten. Transfixion of Spirits. Rauw en lawaaierige lofi black, maar toch net iets toegankelijker en breder in geluidsrange dan de superstofzuiger tornado’s en de broeierige breien die we vroeger voorgeschoteld kregen. De schreeuwlelijke vocale uitingen staan op Transfixion of Spirits wederom helemaal los van het instrumentale geweld, dat is trouwens een constante bij Black Cilice. De lamentaties weerklinken weliswaar even monotoon en melancholisch als de holle drums en de jankende gitaren, maar deze keer lijkt het uit een andere “studio” (hard gelach) te komen, zeker als je vergelijkt met een plaat als Mysteries. Noem het gerust diepgang, ik noem het parallel opnemen.
De demokwaliteiten zijn zeker onaangetast gebleven, voor de kooplustigen van Black Cilice is dat zeker een must namelijk en dat concept blijft onaangeroerd. Gedreun en onbestemd gekraak op de achterkant zorgen deze keer voor de meeste binding in deze grijze soep, die vooral uitblinkt in de wasemende mist die er bovenuit stijgt. Voor mij persoonlijk klinkt dit meer naar relatief onderlegde, toxische occult/ambient black van een uitvoerder die een lofi-fetish heeft, dan naar de next best thing uit de underunderground, maar blijkbaar heb ik het volgens kelderblacks bij het verkeerde eind. Kan best zijn. Toch liever een The Throat-release vol agonie, Mories-uitgaves vol waanzin of een suicidal plaatje waar het zelfbeklag van afdruipt, als het per se uit de onderste lagen moet komen. Oordeel vooral zelf of je een in dit geval een muziekliefhebber, een metalliefhebber, een blackmetalliefhebber, een underground blackmetalliefhebber, een underunderground blackmetalliefhebber of een Black Cilice-liefhebber bent. Of als je genoeg internet gehad hebt voor vandaag.
Score:
69/100
Label:
Iron Bonehead, 2019
Tracklisting:
- Darkness and Fog
- Maze of Spirits
- Outerbody Incarnation
- Revelations
Line-up:
- Onbekend
Links: