Headlines

Het jonge geweld van Corpse Mutilation is terug! Het was een hele tijd stil rond de West-Vlaamse deathmetalband Corpse Mutilation, maar hij is terug en meer dan klaar om de wereld te veroveren! Prophecies is een dijk van een plaat die, ja het mag gezegd worden, velen van jullie wel zal kunnen bekoren. Even tussendoor moet er toch één en ander verklaard worden naar jullie toe.Lees verder ›

Heel recent kreeg ik de nieuwe Revenge binnen en onvrijwillig dacht ik terug hoe fijn de extreme blackdeath ten tijde van Angelcorpse wel niet klonk. Ongemeen venijnige brute death en bezeten black metal vermengd, met typische US-deathmetalpatronen en een saluut richting furieuze Scandinavische black metal. Zo nu en dan passeert er nog eens zo een band, eentje die de nostalgie doet herleven. In 2015 viel die eer Perdition Temple te beurt, met zijn album The Tempter’s Victorious. Nog steeds doet die hier zijn rondjes.Lees verder ›

Je band Tarmak noemen zou het equivalent van podiumvrees in een titel kunnen zijn. Een zonde, want PLOW windt er anders géén doekjes om. Maar ach, ‘what’s in a name?' PLOW is het debuut van dit Gents trio en het staat als een huis. Het is een vijfentwintig minuten durende sludgy math-rockmenhir van zeer getalenteerde muzikanten.Lees verder ›

De geschiedenis van de Zweedse epische doomband Sorcerer start eind jaren ’80. Na twee prima demo’s in 1989 en 1992 valt de band uiteen. Zanger Anders Engberg duikt in de jaren daarna op in diverse bands waaronder Lion’s Share en Section A. Ook is hij nog even keyboardspeler en achtergrondzanger van de liveband van Tony Martin, wiens stem hij zo goed benadert. Bassist Johnny Hagel gaat aan de slag bij Therion, en drummer Richard Evensand komen we onder andere tegen op de drumkruk bij Therion en Soilwork. Van beide gitaristen wordt niets meer vernomen op muzikaal vlak.Lees verder ›

Uit Oekraïne komt dit viertal dat zich Grave Circles pleegt te noemen. Tome II is nog maar hun tweede release. En dan moet er natuurlijk ook een Tome I zijn, nu die plaat verscheen ergens in 2017 als een EP. De laatste release is een full length en omvat zeven nummers voorzien van een blackmetalondertoon met hier en daar een experimentele uitstap. Wat natuurlijk niet vreemd is als je ziet dat het Franse Les Acteurs De L'Ombre instaat voor de release van deze plaat. De muziek die dit viertal aanlevert, verbindt zich langs verschillende wegen eerder ook wat met de Franse blackmetalscene. Eén van die wegen is onder andere de route die zanger Baal aflegt. Hij speelt immers ook bij Peste Noire een notoir, obscure gezelschap dat vooral muzikaal indruk maakte middels het nummer La Dernière Putch van het La Chaise-Dyable album. Terug naar Tome II.Lees verder ›

De Britse NWOBHM-band Toledo Steel brengt zijn oude EP's als verzamelwerk uit. Oorspronkelijk werden de nummers tussen 2013 en 2015 geschreven. Op deze plaat staat negen keer ouderwetse heavy metal. De demo EP's hebben een amateuristische mastering ondergaan. Dit draagt bij aan het old-schoolgevoel.Lees verder ›

Slovenië, het land van... Van wat eigenlijk? Ik moet al moeite doen om het op de kaart te vinden, laat staan dat ik u wegwijs kan maken in de ongetwijfeld rijke culturele historie en prachtige natuur van het land. Ze hebben er in elk geval ook metal. Heavy metal, om precies te zijn. Challenger speelt muziek in de trant van NWOBHM. Men is pas net begonnen (2017) en brengt met Turned To Dust zijn eerste EP uit via Dying Victims Productions. Een leuk label uit Duitsland. Het lukt me wel om dat op de kaart aan te wijzen, hoor.Lees verder ›

Werkend in een vitaal beroep en behorend tot een risicogroep moet ik, net als zovelen tegenwoordig, mijn werk vanuit huis doen. Dat valt (met een paar kleine aanpassingen) best te doen. Een lekker muziekje opzetten terwijl je administratieve handelingen moet doen kan best oké zijn. Belemmerende factor is wel dat de scholen nog niet volledig open zijn en de kinderen nog thuisonderwijs 'genieten'. Het is op een doordeweekse niet-schooldag dat ik het vierde album van deze Fransen eens aanzwengel en mijn kinderen één voor één de eettafel verlaten waaraan ze net nog huiswerk aan het maken waren. Ik heb het totaal niet in de gaten gehad. Toen Liber Secondus- Exégèse na drie kwartier verstomde, kon ik slechts met een lege blik de kamer in kijken.Lees verder ›

Black metal uit Spanje, waarom niet? De tijd dat dit genre alleen nog in Noorwegen werd gemaakt, ligt ver achter ons. Toch grijpt dit kwartet terug op de ontstaansgeschiedenis van het genre. At War With Gods is het debuut van het in 2015 opgerichte Deviltook.Lees verder ›

Joe, ik ga mij weer aan death metal wagen. Smerige, gruwelijke en abominabele death metal! Mijn laatste recensie van een album uit dit genre dateert alweer van een jaar geleden (Corrosive met Nourished By Blood ), dus hoog tijd voor wat nieuws! En zie daar het Duitse Sabiendas met het album Repulsive Transgression.Lees verder ›

Het Canadese Revenge, ondertussen toch ook al fijntjes twintig jaar verantwoordelijk voor de meest vulgaire soort black/death war metal, heeft er dit jaar nog een doodgeboren stuk muziek uitgeperst. Revenge was jarenlang een drietal, met Pete Helmkamp in de gelederen (Angelcorpse), nu is het een duo, hoewel Vermin eigenlijk als sessiemuzikant vermeld staat in de promo. Ik nam een tijd terug nog de EP Deceiver.Diseased.Miasmic tot mij en dat hoefde niet echt. Deze nieuwe plaat ving ik aan met enig voorbehoud.Lees verder ›

Vendetta Records is een Duits label dat sinds 2001 actief is. Het heeft reeds verschillende lekkere platen op de schaapjes in de weide losgelaten. Neem nu Sun Worships Emanations Of Desolation of Vukaris Aevum. Ook het Amerikaanse Yith bracht in 2018 het album Immemorial uit via dit label. Oh en dan vergeet ik nog bijna de EP A Violent Dread van het eveneens Amerikaanse Woe. Een schaapherder die dus kwaliteitsvol vlees levert, dit Vendetta Records. Ook Naxen, een Duitse blackmetalband, is een kwaliteitsvol stukje schapenvlees en geen taaie brok die moeilijk door te slikken is.Lees verder ›

Sinds enkele jaren is het Britse zestal van Haken in de rangorde gestegen en een begrip in de progmetalwereld. Met argusogen hebben de liefhebbers dan ook uitgekeken naar de opvolger van het sterke Vector (2018). Is de band in staat om die plaat te overtreffen?Lees verder ›

Een vaccin tegen COVID-19 laat nog even op zich wachten, maar het medicijn tegen een coronadip is wel al voorhanden. Op deze split brengen Exhumed en Gruesome namelijk precies die stoot adrenaline die nodig is om enige vorm van lamlendigheid te verdrijven. Deze wordt toegediend in vijf nieuwe – wat dacht u, anders werkt het medicijn niet – doses, waarvan de Carcass-vereerders uit San Jose er drie voor hun rekening nemen en de Death-devoten van Gruesome er (dus) twee.Lees verder ›

Deze review gaat niet over Dragonforce. Sterker nog, ik zal de naam Dragonforce slechts op noodzakelijke momenten aanhalen in deze review. Fraser Edwards is een muzikaal project dat geheel op zichzelf staat. Wel wordt de band duidelijk beïnvloed door een andere band. De band waar ik over spreek is een vrij bekende powermetalband met briljante gitaristen. Een band die sommigen onder u wellicht kennen onder de naam Dragonforce.Lees verder ›