De laatste videoroulette van de maand juli en wellicht ook de warmste dag van het jaar. Doe hier dus je kippenvel op met video’s van Oceans of Slumber, Ace Frehley, Mastodon, Ost+Front, Pain of Salvation, Lord Of The Lost, Marche Funèbre (vanaf 18u deze avond) en Déhà uit België, Disillusion, Over The Voids, U.D.O., Tomorrow’s Rain, Obsidian Kingdom, Starbenders, Thundermother, Dying Empire, Joe Satriani en Jupiterian.Lees verder ›
Via Facebook deden we onlangs een oproep richting verzamelaars met een grote collectie van één specifieke band. De vraag was om de collectie te delen door middel van een foto. Uit al die inzenders koos de redactie enkele verzamelaars die vervolgens een apart, uitgewerkt artikel krijgen. Met andere woorden: de collectie komt in de spotlights te staan. Vandaag presenteren we met trots de vierde verzameling! Verwacht de komende weken nog meer artikelen.Lees verder ›
Tijd om een release op te pikken die al even uit is? Ja hoor, deze uit Luxemburg. Miles to Perdition, dat het tweede album eerder dit jaar uitbracht, legden we Beneluxgewijs even op de rooster. Melodeath, metalcore, hardcore..., het is van alles wat blijkbaar en in een conceptueel album gegoten dat de naam 2084 meekreeg. Ik vertaal even uit de losse pols: 2084 behandelt de tweedeling van utopie en dystopie. Met verwijzingen naar de actualiteit, beschouwt de band ook meesterwerken van dystopische literatuur zoals 1984 of Brave New World en hun sciencefictionbenadering door de mensheid in het jaar 2084 in te schatten. De binaire oppositie van hoop en wanhoop is alomtegenwoordig in de teksten, de beelden en vooral de muziek, de laatste contrasteert sombere, beklemmende sferen en glinsterende, mooie melodieën, alles in het kader van solide death metal. Waarom zouden we nog recensenten moeten hebben eigenlijk?Lees verder ›
Kijk, soms doe je al eens iets wat je nog nooit gedaan hebt. Wat? Niet alles is voor dit geschreven forum, hoor. Eén ding echter wel. Een plaat beluisteren die louter bestaat uit akoestische nummers opgesmukt met natuurgeluiden, klassieke instrumenten en synth- en-pianopartijen. Is deze nieuwe, Perdition II van Astral Winter de moeite? Het antwoord volgt later.Lees verder ›
Het nieuwe album van het Australische Astral Winter genaamd Perdition II is vanaf nu integraal te horen. Met dank aan label Immortal Frost Productions kunt u het hier beluisteren. Link: Astral Winter @ Immortal Frost ProductionsLees verder ›
Van klopgeesten mag je schrik hebben, maar soms zijn ze best wel geinig. Toch boezemden de vorige vier cd's van deze Zwitserse thrashers onze redactie blijkbaar voldoende angst in om ervan af te blijven. De vijfde nemen we, onbevreesd als we zijn, toch maar eens voor de geest. Of jij verplicht bent dat ook te doen? Klop dat linkje hierna maar eens aan!Lees verder ›
11 september komt de elfde plaat van Marilyn Manson uit: We Are Chaos. De albumhoes en tracklist zijn inmiddels bekendgemaakt en van het titelnummer is een video uit.Lees verder ›
Een EP uitbrengen die een speelduur heeft van ongeveer dertig minuten: dan laat het genre zichzelf wel raden. Er zijn immers genoeg bands die in die tijd twee albums afraggen. Met een licht technisch karakter beukt Æpoch in een goed tempo zijn death metal door je strot. De Canadezen halen de mosterd bij bands als The Black Dahlia Murder, Obscura en Revocation en voegen daar eigenhandig nog graag wat old school invloeden doorheen.Lees verder ›
Tussen deze Ode en de voorlaatste volledige plaat, Cotard, zit maar liefst negen jaar. Ik heb er het raden naar waarom Gróvio, grondlegger van deze Portugese eenmansband Omitir, er zo lang over gedaan heeft om een nieuw album te schrijven. Een plaat die bol staat van de uitgesmeerde black metal met ambient- en folkinvloeden. Bij een eerste luisterbeurt doet dit album wat aanleunen bij de Canadese scene. De plaat voelt wel lang niet zo koud en kil aan maar toch. Ook een band als Ruadh komt in me op Daarnaast valt het op te merken dat dit type bands ook altijd oog heeft voor detail. Zo is de hoes van dit Ode erg mooi. Het lijken werkende dames in het veld te zijn die om één of andere reden in paniek schieten.Lees verder ›
Met het artwork van zijn nieuwe EP geeft Messiah een nieuwe betekenis aan het woord grafkop. Daarmee is de hoes niet helemaal mijn smaak, maar iemand die een grote poster van de cover van – ik noem maar wat – Death Magnetic van Metallica in zijn woonkamer heeft hangen, zal er vast meer mee kunnen. Naar mijn smaak is wel de muziek die Messiah op Fatal Grotesque Symbols - Darken Universe brengt.Lees verder ›
Op Zware Metalen Facebook speelt zich een heuse strijd af. We zijn op zoek naar de beste deathmetalband en jij bepaalt welke band dat wordt in de deathmetalbattle. Inmiddels zitten de achtste finales van de battle erop. Zesenvijftig bands zijn in die strijd afgevallen en is er ruim vijfentachtighonderd keer gestemd! We naderen het einde en de afgelopen drie weken zijn er erg veel polls verschenen op Facebook. Tijd om even wat gas terug te nemen en vanaf morgen gaan we over op één poll per dag, waarmee we dus langzaam richting de finale werken. Voor nu wederom de tussenstand en wat opsommingen van alle gebeurtenissen in de achtste finale.Lees verder ›
Andi Kravljača heeft meerdere bands achter zijn naam staan, waarbij de progressieve metalband Aeon Zen waarschijnlijk de meest bekende naam is. Eind 2018 ruilt de in Bosnië geboren Zweed de microfoon in voor gitaar en keyboard en in 2019 brengt hij onder de naam Bioplan de EP Ocular uit. Dit jaar voegt hij daar een tweede EP aan toe, Epipath genaamd. Beide EP's vinden we terug op een enkel schijfje dat aangeleverd wordt in een VHS-hoes waarbij nog enkele leuke hebbedingetjes zijn toegevoegd.Lees verder ›
Excentriek en esoterisch, zou heb ik mijn I, Voidhanger Records-uitgave het liefst. In het geval van dit Franse Esoctrilihum is dat zeker het geval. Het debuut Mystic Echo from a Funeral Dimension belandde op mijn bureau ergens in 2017 zonder al te veel blijvende gevoelens achter te laten. Ondertussen zit de maker van deze muziek, Asthâghul, aan zijn vijfde album. Eternity of Shaog.Lees verder ›
Hey, wat leven in de brouwerij! Het label Heavy Psych Sounds is begonnen met een nieuwe reeks platen. Met een naam als Doom Sessions laat het overigens weinig aan de verbeelding over: je weet meteen wat je in je oren krijgt gegoten. Het is de bedoeling dat er op iedere plaat van deze reeks een tweetal bands te horen is. In deze eerste editie zijn Conan en Deadsmoke aan de beurt.Lees verder ›
Het bezoeken van concerten leek maandenlang een artefact uit vervlogen tijden, maar op zaterdag 25 juli was het dan eindelijk weer eens zover: metaalmuziek in levenden lijve! De rookmachine-rook prikkelde onwennig in de neus en de gehoorbescherming waren we bijna vergeten mee te nemen, maar wat was het fijn om Walk The Line: Heavy te bezoeken in TivoliVredenburg. In deze aflevering van Osmium – de zwaarste podcast in het Nederlands – volgt niet alleen een uitgebreide bespreking van de zes spelende bands (Wolvennest, Dead Neanderthals, Terzij de Horde, GOLD, Aderlating en Laster), maar wordt deze concertbeleving ook in een bredere context geplaatst. Want hoe corona-proof was deze dag nou eigenlijk, en kan een poppodium er van rondkomen?Lees verder ›
Een weerwolf of beter in het Slavisch, Vukodlak, is de inspiratie voor de bandnaam van de twee Roemenen die samen Vokodlok vormen. In 2003 kwam het laatste album, Mass Murder Genesis, uit en daarna werd het heel erg stil. De heren klooiden nog wat aan tot in 2008 de stekker eruit werd getrokken. Nu, met Oracle's Fury, lijkt er opnieuw stroom te lopen door de heren Urmuz en Ghiaur.Lees verder ›
Veel te weinig kom ik nog toe aan het schrijven van reviews van vondsten die niet via de geijkte kanalen binnenkomen. Als dat dan toch zo eens is, dan voel ik me meester te rijk en zet ik de vondst meteen te kijk op de meest positieve manier. Als ik enigszins overenthousiast overkom, vergeef me. YounA is één van die bands die ik absoluut wil aanbrengen als tip van de maand, althans in het blackmetalgenre.Lees verder ›
In het rijtje van voordehandliggende bandnamen als Death, Satan en Grave hebben we nu ook nieuwkomer Skeleton. Op hun zelfgetitelde LP rammelen deze Texaanse bottenzakjes er flink op los. Dus kraak je schedel, scheur je middenvoetsbeentje en zet je schrap.Lees verder ›
Ik zit met The Space Octopus in mijn maag. Niet letterlijk, maar figuurlijk. Stel dat je heel goed gitaar kan spelen, en zelfs cum laude afstudeert aan het conservatorium, ben je dan een goede muzikant? Het is een ingewikkelde vraag die ik niet voor u ga beantwoorden. In het geval van de Spaanse Dann Hoyos is het antwoord er wel. Met Tomorrow We'll Be Gone omschrijft hij exact het gevoel dat dit album oproept. Morgen zijn we het weer vergeten. Het album werd eerder dit jaar al uitgebracht, maar fysieke kopietjes gaan nog per postduif, dus daar zit wat vertraging in doorgaans.Lees verder ›
Ruim negen jaar na de laatste EP Nothing Left To Give komt dit infernale duo, afkomstig uit North-Carolina (USA), op de proppen met de eerste langspeler. The Dark omvat zes zwartgeblakerde songs, die de duistere, donkere gedachten van de twee heren muzikaal zouden moeten weergeven. De Amerikaanse scene is rijk en gevuld. Neem nu bands als Uada, Wolves In The Throne Room maar ook Krieg, Vimur, Woe of Hellgoat voegen op geheel eigen wijze wel hun zaakjes toe.Lees verder ›
