Via Facebook deden we onlangs een oproep richting verzamelaars met een grote collectie van één specifieke band. De vraag was om de collectie te delen door middel van een foto. Uit al die inzenders koos de redactie enkele verzamelaars die vervolgens een apart, uitgewerkt artikel krijgen. Met andere woorden: de collectie komt in de spotlights te staan. Vandaag presenteren we met trots de vierde verzameling! Verwacht de komende weken nog meer artikelen.
In deze vierde aflevering spreken we de verzamelaar met een bijzondere hoeveelheid items van Stormtroopers Of Death (S.O.D.). Sjouke Bakker is werkzaam als leraar in het basisonderwijs en heeft naast zijn drukke baan ook genoeg andere bezigheden. Zo mag hij uiteraard graag muziek luisteren, maar ook zelf maken. Dat eerste bij voorbaat wel fysiek en niet via MP3 of stream, want: als een album goed is, dan moet ik die gewoon hebben op LP of CD natuurlijk! Verder mag Sjouke graag strips lezen waarbij de interesse vooral uitgaat naar werk van André Franquin (onder andere Guust Flater en Robbedoes). Wellicht één van zijn grootste hobby’s is nog niet beschreven, namelijk die van ontwerpen. Op zijn eigen site is het merendeel van zijn werk terug te zien zoals flyers, posters, maar ook diverse ontwerpen van LP’s en shirts.
Favoriete Nederlandse bands: Al het werk van Pestilence is gewoon goed, maar ook Mandator, Altar en Grindpad. Onlangs ontdekte ik ook Collision. Op de laatste plaat van die band stond, je raadt het al: een cover van Stormtroopers Of Death! (Speak English Or Die). Gelijk maar even die LP gescoord natuurlijk, haha!
Al het audiomateriaal op één foto
Als je zelfs een site maakt voor een band, dan gaat de liefde ver. Nu is Stormtroopers Of Death zeker een belangrijke inspiratiebron geweest voor veel bands uit of na die tijd, maar waarom zo een verzameling van dit gezelschap?
Tja, waarom Stormtroopers Of Death? Ik was in die tijd sowieso fan van Celtic Frost, Slayer, Exodus en Venom, maar Stormtroopers Of Death vond ik toch net een tikkie sneller en ruiger. Toen ik in 1985 de plaat Speak English Or Die hoorde, was ik verkocht. De snelheid, het gitaargeluid en de korte, intense nummers die de band speelde maakte die plaat wel speciaal voor mij. Het was 1985 hè!? Dit album maakte ook door de hoeveelheid nummers in een korte speelduur echt impact. Uiteindelijk kwam ik door Stormtroopers Of Death ook in aanraking met Anthrax en later Method Of Destruction. Zeven jaar later was ik blij verrast door het verschijnen van het live-album Live At Budokan waarvan ik een CD kocht. Ik weet nog goed dat ik me stoorde aan de ‘tokjes’ aan het begin van het album. Later kwam ik erachter dat dat kwam doordat Billy Milano iemand in het publiek sloeg met zijn microfoon op het hoofd. De videoband had ik niet en van YouTube was destijds nog geen sprake, haha!
In 2001 maakte ik de eerste versie van mijn fansite. Ik wilde namelijk een website maken voor één van mijn favoriete bands, maar van Slayer waren er al enkele en van Metallica al velen. Echter, van Stormtroopers Of Death nog niet. Aangezien ik de hele collectie had (drie reguliere albums plus een bootleg en een speciale single) besloot ik dus om die site te gaan bouwen. Nog voordat het werk klaar was kwam er beweging vanuit het Method Of Destruction-kamp. De mannen gingen op tour en aangezien zanger Billy Milano in zowel Stormtroopers Of Death als Method Of Destruction zingt, besloot ik ook beide bands erbij te betrekken. Daarmee is het balletje eigenlijk pas echt gaan rollen want hoewel de opbouw toen nog wat simpel was, kocht ik later een domeinnaam en werd diezelfde site in 2003 door Billy Milano himself omgedoopt tot officieel. Volgend jaar bestaat mijn site al twintig jaar!
Daar zit natuurlijk een hele tijd tussen en zoals je aangeeft, is het Billy Milano in hoogst eigen persoon geweest die de website officieel heeft benoemd. Wanneer en hoe kwam dat contact met hem tot stand?
Dat is eigenlijk begonnen toen ik mijn eigen site begon. In het jaar dat Method Of Destruction op tour ging heb ik Billy Milano mogen interviewen. We hebben nadien altijd contact gehouden en inmiddels ben ik dus al heel wat jaren bevriend met hem. Daarbij moet ik overigens wel zeggen dat ik de andere bandleden van Stormtroopers Of Death niet of nauwelijks ken. Billy spreek ik regelmatig en we hebben elkaar ook meerdere malen ontmoet. De laatste keer was in Eindhoven en Tilburg. Het leuke is dat hij iedere keer weer verrast reageert als ik iets uit mijn collectie laat zien, ondanks dat hij van mijn collectie weet. Ik heb zelfs enkele keren meegemaakt dat Billy zelf niet eens wist dat het item bestond.
Ik heb natuurlijk wat huiswerk gedaan en zag dat Speak English Or Die in maar liefst 57 verschillende oplagen is verschenen. Welke versies heb jij allemaal in jouw collectie en wat is voor jou de meest waardevolle?
57? Echt waar? Dan mis ik er nog wel enkele, haha. Ik heb er overigens wel meerdere versies van hoor. In 1985 kocht ik de uitgave via Roadrunner Records, in 2000 de platinum-editie en in 2005 en 2015 de versies ter ere van het twintig- en dertigjarig bestaan van de band. In 1985 kocht ik Speak English Or Die ook op LP en later nog verschillende persingen op verschillende kleuren vinyl. De 30th anniversary editie van de LP heb ik op goudkleurig vinyl, maar ook op groen en clear ‘splatter’ vinyl. Daar zijn overigens nog twee andere versies van die ik graag wil toevoegen aan mijn collectie. Ik ga nog wel actief op zoek naar de missende exemplaren.
De versies van Speak English Or Die op vinyl
Als Stormtroopers Of Death iets te vieren heeft brengen ze speciale versies op de markt, nu snap ik al die verschillende items in jouw collectie. Onlangs bracht de band bijvoorbeeld United Forces uit. Ik zie weliswaar twee versies op de foto?
Dat klopt. In april van dit jaar verscheen United Forces, een shaped picture disc met daarop vier nummers die afkomstig zijn van Speak English Or Die. Het label Church Of Vinyl bracht die release in samenwerking met Megaforce Records. Aangezien ik Church Of Vinyl in contact heb gebracht met Megaforce Records kreeg ik als bedankje een uitgave van deze gelimiteerde release (zevenhonderdvijftig stuks). Je vraagt waarom ik er twee heb? De picture disc was algemeen verkrijgbaar, maar wat haast niemand weet is dat er daarnaast ongeveer vijftien oplagen zijn verschenen van de uncut promo die gewoon de ronde vorm van een LP heeft. Tevens is er een andere insteekblad toegevoegd waarop duidelijk staat dat het om een promo gaat. Church Of Vinyl was zo aardig om mij daar één van op te sturen.
United Forces ‘shaped’ LP’s
Ik kan me voorstellen dat je als verzamelaar op een gegeven moment ook graag alles wat is uitgebracht, wilt hebben in de collectie. Je kan me alleen niet wijsmaken dat jij ook echt alles goed vindt dat is uitgebracht?
Qua muziek verzamel ik inderdaad alles wat is uitgebracht, maar de kwaliteit van bijvoorbeeld de bootlegs is nu niet bepaald om over naar huis te schrijven. Uiteindelijk is het wel gaaf om de uitgaven van die shows te hebben. Dan zijn er nog de demo’s van Crab Society North, die horen er gewoon bij. Na één keer heb je die weliswaar ook wel gehoord aangezien de geluidskwaliteit daarvan gewoon ronduit slecht is, haha.
Het officiële materiaal vind ik wel allemaal goed ja. Van Speak English Or Die tot Bigger Than The Devil en Seasoning The Obese, ik mag er graag naar luisteren. En niet te vergeten de shaped picture disc van Fuck The Middle East en de single Milk. Tijdens dit typen komen de livenummers van Tokyo 1999 voorbij, gaaf!
De naam Crab Society North komt niet helemaal uit de lucht vallen aangezien het ook de bijnaam van de band is. Ook van die release heeft Stormtrooper Of Death meerdere versies uitgebracht die allemaal in jouw collectie zijn terug te vinden. Wat als er tien verschillende edities zouden zijn? Waar ligt de grens van Sjouke Bakker?
Ik heb inderdaad alle drie de verschillende versies waarvan er twee in een box-set zijn verschenen. In die box zitten onder andere een mini-shirt, een gele of rode vinyl, een backpatch en een Stormtroopers Of Death-rehearsel. Ten tijde van verschijnen, in 2010/2011, heb ik inderdaad alle drie de edities kunnen kopen. Beide box-sets zijn in een oplage van honderdvijftig exemplaren verschenen. Mooie collectors-items dus. Ik geloof niet als er nog meerdere edities zouden verschijnen, dat dat allemaal tegelijkertijd zou gebeuren. Uiteindelijk is mijn streven wel om alle verschillende versies in mijn collectie te krijgen, mits het om redelijke prijzen gaat uiteraard. Als de band exact dezelfde box-sets zou uitbrengen maar alleen met een ander jaartal, dan sla ik over.
Ik snap inmiddels hoe je aan al die speciale hebbedingetjes komt. Ik ga je het onmogelijke vragen; kies twee items uit met een mooi, speciaal verhaal erachter die je met ons wilt delen.
Hoewel de muziek voor mij het belangrijkste is, bestaat mijn collectie uit meer dan alleen muziekdragers. Hierboven benoem ik het album Bigger Than The Devil dat inmiddels al meer dan twintig jaar geleden verscheen. Ter ere van die feestelijke aangelegenheid wilde Check Your Head-skateboards graag een passend skateboard uitbrengen. Er was alleen een idee van ontwerp, maar het definitieve ontwerp ontbrak nog. Uiteindelijk hebben ze mij benaderd om die opdracht te vervullen. Ik moest met een template aan de slag en heb flink wat dingen moeten verschuiven ten opzichte van de originele LP hoes, zoals de bandnaam en de toevoeging van meer wolken en lucht. Met het eindresultaat ben ik meer dan tevreden, ondanks dat er ook behoorlijk wat uren in zijn gaan zitten natuurlijk. Het eindresultaat hangt overigens mooi aan de muur hier.
Twee van de drie skateboards die Sjouke zelf ontwierp
Een tweede item dat ik nog wil aandragen is een gekochte bootleg uit 1987. Die heb ik gekocht in Groningen bij… volgens mij Flat Records? In die tijd kwam ik daar nog wel eens en tot mijn verbazing zag ik daar Pussywhipped, een release van Stormtroopers Of Death die ik nog niet kende. Het is een live-opnamen van het derde concert dat de band ooit gaf en de plaat kostte mij vijfendertig gulden. Let wel, in die tijd kostte een officiële release rond de twintig á vijfentwintig gulden. Als arme student kocht ik Pussywhipped uiteindelijk toch maar en je snapt dat ik flink in mijn nopjes was daarmee. Er zat ook nog een sticker bij en tot op de dag van vandaag baal ik ervan dat die destijds op een basgitaar is geplakt. De bootleg blijft een speciaal item in mijn collectie.
Bootleg Pussywhipped LP
Je vertelt net over het ontwerpen van die skateboards en eerder vertelde je al dat er meer ontworpen is in het verleden, ook voor Stormtroopers Of Death. Kun je daar nog iets over vertellen?
Dat heb ik te danken aan Billy Milano. Hij vroeg me in 2004/2005, nadat hij verschillende dingen had gezien op mijn website, of ik de hoes van een nieuwe dvd wilde ontwerpen. Ondanks dat ik daar totaal geen ervaring mee had was het natuurlijk een grote eer dat Billy dat aan mij vroeg. Uiteindelijk is de hoes verschenen voor de 20 Years Of Dysfunction-dvd en ik heb er zelfs nog een eigen cartoon voor getekend. Als ik nu terugkijk op mijn werk heeft het een beetje de uitstraling van een bootleg met wat leuke dingen. Ik weet zeker dat ik nu wel een betere hoes zou kunnen ontwerpen. Maar goed, het was mijn eerste werk ooit en ook nog voor mijn favoriete band! Later ontwierp ik nog de hoes van de EP Rise Of The Infidels waarbij ik Sergeant D als een soort fenix tekende. De CD-prints van het twintig- en dertigjarig bestaan van Speak English Or Die komen ook van mijn hand en voor Method Of Destruction heb ik ook nog enkele ontwerpen gedaan zoals het volledige design en artwork van Busted, Broke & American (2017) en de grafische vormgeving en lay-out van U.S.A. for M.O.D. (2017).
Klinkt gaaf en uitdagend allemaal! Tot slot: is er nog een bepaalde wens wat betreft Stormtroopers Of Death?
Dit interview heeft me wel aan het denken gezet. Ik vertelde eerder dat ik niet met alle leden van de band contact heb. Volgens mij moet het best haalbaar zijn om ook eens een interview te regelen voor mijn site met Scott Ian en Charlie Benante. Dat is volgens mij een vrij reële wens. Als Stormtroopers Of Death nog een live of nieuw studio zou ook mooi zijn, maar ik ken Billy Milano inmiddels zo goed dat dat niet gaat gebeuren. Tenslotte heb ik de band pas één keer live aan het werk gezien, namelijk op Dynamo Open Air 1999. Dat jaar ben ik niet naar Wâldrock gegaan omdat er niemand was in mijn nabije omgeving die daar ook trek in had.
Voor mijn collectie hoop dat ik dat de EP Rise Of The Infidels ooit nog op plaat verschijnt, en dan met mijn artwork en de vier studionummers. De bonus livenummers mogen ze dan achterwege laten en vervangen voor Identity en Go. Als deze wensen niet haalbaar zijn, dan doe maar wereldvrede, haha!
Bedankt voor het delen van jouw mooie collectie en laten we hopen dat je wensen hierboven ooit nog werkelijkheid mogen worden. Succes met het onderhouden van je sites en de zoektocht naar meerdere items.
Lees ook de vorige aflevering van deze rubriek: de collectie van… Katatonia.