In Italië weten ze wel raad met harde korsten. Harde crustband Scheletro (vertaald: skelet) brengt een album uit genaamd Un Feto Schiacciato. Zoals u al raadde betreft het een Italiaanse band. Een band die in het Italiaans muziek voordraagt bovendien. U denkt: ‘Un Feto Schiaccato‘, dat klinkt als een sappig voorgerecht, best te nuttigen met een fruitige witte wijn. Denk opnieuw. Un Feto Schiacciato betekent ‘Een Verpletterde Foetus’. Een stuk minder eetbaar, waarschijnlijk.
De foetus mag dan verpletterd zijn, de band is niet de snoeiharde crustband die je bij zo’n titel verwacht. De muziek die deze band opdient is makkelijk kauwbaar, en nog makkelijker door te slikken, en werkelijk kinderlijk eenvoudig om te verteren. De groovende hardcore-invloeden zijn niet van de lucht! Het is punk met hardcore. Natuurlijk loopt er ook een dikke basgitaar onder, die op geheel tegendraadse wijze een herkenbaar crustgeluid geeft. Tevens pakt de drummer af en toe wat d-beat mee, om de stemming erin te houden. Desondanks klinkt het vooral groovend en optimistisch met een dotje thrash er bovenop.
De band begint met Il Vizio Di Vivere, chaotisch en kakofonisch. Desondanks is de lijn lekker duidelijk, wat te danken is aan het heldere geluid. Italianen staan bij mij bekend om hun onvermogen om fatsoenlijk te grunten en screamen. Dat is bij Scheletro niet anders. Het is echter wel soort van schattig als je met zo’n droge keel loopt te crusten. Wanneer hij lekker op dreef is klinkt hij in elk geval vrij enthousiast, en op toon. Het is wel het onderdeel waar de meeste twijfels zitten, vooral wanneer er iets anders dan gewone crustscreams worden geproduceerd. Het gefluister, gek gezang, gekke stemmetjes en dergelijke zijn slechts voor de liefhebbers. Het feit dat het in het Italiaans gaat helpt daar ook niet echt bij.
Kant A en kant B van deze LP bieden niet iets dramatisch verschillends.
L’accollo Sei Tu begint met stoere acapella hardcore. Een kort intermezzo wordt ingelast waar de gitaar vast mag aangeven dat de band van start wil. De drums en vocalen komen erbij, en het is tempo maken. Vervolgens komt de band bij een soort refrein uit? Het is een hoop gerotzooi, en de drummer is daar de oorzaak van: hij gebruikt zijn hele drumstel op alle mogelijke manieren om zoveel mogelijk onrust te zaaien. Het refrein kan me verder gestolen worden. Né acceso né spento moet ons richting de uitgang wijzen. Hoe kan dat anders dan door het tempo flink omlaag te schroeven? Scheletro versiert het nummer verder met de vocals van wat Grote Smurf lijkt te zijn. Gelukkig maakt de groove veel goed.
Onderhoudend plaatje, met veel chaos. De chaos komt voort uit het feit dat de drummer zijn gehele drumstel bezoedelt, en de songwriting van de hak op de tak springt. Zeker, er is een lijn in te herkennen, maar hij is wel heel dun hoor. Het wordt afgemaakt met Italiaans geschreeuw. Voor mensen die van hardcore gevoelens en thrash gevoelens houden. Un Feto Schiacciato is een bijzondere cocktail, maar stel je hebt al tien bier op en je zoekt nog een leuke afwisseling… Je zou Scheletro eens naar binnen kunnen gieten. Zelf pas ik even, maar echte Italiaanse hardcore-adepten kunnen een paar puntjes erbij optellen.
Score:
69/100
Label:
Time To Kill, 2022
Tracklisting:
- l Vizio Di Vivere
- Prima Pagina Insanguinata
- Tre Ave Maria Per Ogni Suo Dito
- Se Respirare Servisse A Qualcosa
- Da Subdolo A Subdolo
- L’accollo Sei Tu
- Una Matrioska Rotta
- Nè Acceso Nè Spento
Line-up:
- Lo Scheletro – Vocalen
- Hell Nenni – Gitaar
- Fitz Ravik – Basgitaar
- Senzafaccia – Drummerij
Links: