Wednesday 13, de man, de band. Nadat Murderdolls wat in het water viel moest iemand het genre horrorpunk halflevend houden. Wednesday 13 nam die taak op zich en begon een band die hij naar zichzelf noemde. Want waarom niet? Deze band draait om de man met de raspende stem die een poster van Alice Cooper boven zijn bed heeft hangen. Geen idee of dat waar is, maar zijn stemgebruik en muziek doen het in elk geval vermoeden. Poppodium 013 in Tilburg noemde de man ooit ‘Marilyn Manson op een zondagmorgen’. Treffender dan dat valt het niet te omschrijven. Deze Amerikaanse band zit volop in het feest dat Halloween heet, en dat groots wordt gevierd aan de andere kant van de oceaan. In de Lage Landen is het horrorfeest nog niet echt aangeslagen, godzijdank. Horrifier is album nummer negen van deze macabere figuren.
Na het intro dat je wil skippen genaamd Severed start Insides Out met een verrassend zware baslijn en hevig drumwerk. Zelfs Wednesday 13 hemzelve klinkt zwaarder dan ooit. Het refrein is creatief gevonden. Exhume and Devour is een typisch nummer: het heeft de diepgang van een droogstaande vijver, maar het rockt wel door de typische boom-bap drums en uitdagende melodie in het refrein. Onderhoudend, maar niet meer dan dat. Single You’re So Hideous valt op doordat de riff veel pakkender is. Ook in de coupletten heeft de gitaar een stuk meer te vertellen, waardoor het liedje ‘bite’ krijgt. Het pre-refrein is goed gevonden, en nodigt uit. Dit is het beste nummer van de plaat. Daarna krijgen we Good Day to be a Bad Guy. Godverdomme, zo slap heb ik het nog niet gegeten bij Wednesday 13. Wat een kinderlijk saaie melodie. De tekst is van een niveau dat het waarschijnlijk goed zal doen bij de 13-jarige hysterische fans van de band. Wat al helemaal triest overkomt is dat de band er ‘fucking bad guy’ van maakt, waarbij ‘fucking’ klinkt als een kind dat stiekem een tweede snoepje pakt terwijl mama had gezegd dat ‘eentje’ genoeg was. Als kers op de taart wordt ook nog ‘Oi oi!’ gescandeerd. Verplicht skippen als u serieus bent met uw muzieksmaak. Wat een slappelulmuziek!
Wednesday 13 heeft altijd een paar tracks die onderhoudend zijn en niet meer dan dat. Exhume and Devour was zo’n exemplaar. Return to Haddonfield tot en met Halfway To The Grave zijn ook zulke exemplaren. De tracks hebben weinig venijn, maar zijn voldoende dansbaar om het album solide te maken. Gelukkig maakt Christine: Fury In The Night de luisteraar wakker. Als het goed is begrijpt u de link naar John Carpenter in de naam van deze track. Het tempo ligt een stuk hoger. De triplets, vergezeld van de tekst ‘blitzkrieg’, zijn lekker gevat. De melodie laat zelfvertrouwen zien, en met een reden, want dit hakt er goed in. The Other Side is de afsluitende ballad, geënt op Hallelujah van Leonard Cohen. Het betreft een ode aan Joey Jordison (ex-Murderdolls mocht u dat niet weten) en de moeder van Wednesday 13. Zij overleed eveneens plotseling. Aanstekers in de lucht, en heen en weer deinen maar!
Wednesday 13 brengt een werk wat voldoet aan de verwachting van de fans. Desondanks is Horrifier een plaat die op belangrijke momenten pit mist. Een plaat die oppervlakkig blijft en te spaarzaam kleur toont. Het lot wil dat zowel het zwaarste nummer uit de collectie als het meest slappe nummer beiden op dit album staan. Alsof de band de grenzen van zijn eigen karikatuur aan het opzoeken is. Het album heeft te weinig houvast om niet in de vergetelheid te eindigen. De schaarse hoogtepunten op Horrifier evenaren de hoogtepunten uit de discografie bij lange na niet. Ik heb er twee woorden voor: te flauw. Ik mis een agressief of depressief randje. Wednesday 13 is niet in topvorm. Iemand stuur een monteur, want Wednesday 13 moet even geolied worden.
Score:
69/100
Label:
Napalm Records, 2022
Tracklisting:
- Severed
- Insides Out
- Exhume and Devour
- You’re so Hideous
- Good Day to Be a Bad Guy
- Return to Haddonfield
- Horrifier
- Hell Is Coming
- Halfway to the Grave
- Christine: Fury in the Night
- The Other Side
Line-up:
- Wednesday 13 – Stem
- Roman Surman – Gitaar
- Jack Tankersley – Gitaar
- Troy Doebbler – Basgitaar
- Mike Dupke – Drums
Links: