Ab·est – Molten Husk

Geschreven door op 10-10-2022 om 19:50.

Ab·est wordt in zijn biografie geafficheerd als een post-metalband. Dat klopt niet helemaal. Je kunt de band eerder in de hoek van crustmetalbands als Alaskan en Red Apollo plaatsen. Daarmee is de band helemaal op hun plek bij het label Moment of Collapse, dat intussen kan terugkijken op een interessante en grote catalogus. Ab·est past daar prima tussen.

Het trio is afkomstig uit Duitsland en brengt met Molten Husk zijn tweede plaat uit. Volgens de biografie is het een plaat die invloeden herbergt van onder andere Cult Leader en Full of Hell. Dat laatste klopt niet zozeer qua geluid, maar wel qua sfeer. Waar Full of Hell vaak een intens zieke sfeer kan creëren door het toevoegen van allerlei elektronica en gekrijs, kiest Ab·est ervoor om dit met verwrongen dissonante riffs te doen. Een beetje zoals op de laatste plaat van Wiegedood ook gebeurd. Alleen dan minder razend en meer ritmisch. Luister maar eens naar Through The Veins en Bulging Aversion, waar de gitaren zeuren en zagen.

De plaat staat vol met knalharde songs die zich ergens in het midden tussen post, sludge en crust bevinden. Geen plaat om eens lekker op te zetten tijdens een kinderverjaardag op zondagmiddag. Wel een plaat om te ondergaan. Want de plaat klinkt topzwaar en beukt en beukt maar door. Dat gebeurt overigens niet zozeer op hoog snelheidsniveau. Ab·est kiest er regelmatig voor om terug te vallen in passages in het middentempo, waardoor het af en toe ook wel wat doet denken aan Rise and Fall. Het is wel heel cool om te horen hoe Abest deze midtempo stukken inkleurt. Vaak worden ze voorzien van een dreigende sfeer met enorme lage bastonen, zoals in Molten Husk gebeurt. Maar soms zijn het gewoon open akkoorden met mokerslagen die je voorbereiden op wat er komt, daar is The Twitched Veil een goed voorbeeld van.

De plaat liet me de eerste luisterbeurten nogal murw gebeukt achter. En zo lang duurt de plaat niet. Hij klokt af op amper een half uur. Wat ademruimte was wel welkom geweest. Nu hoeven er van mij niet meteen allerlei intermezzo’s te komen of cleane stukken, daar is Abest de band niet naar, maar wat rustpunten waren wel fijn geweest. Zelfs als zanger Joshua zijn oerbrul even niet laat horen, zoals in het instrumentale Possesor, blijft de wat ziekelijke sfeer behouden en klinkt de band nog altijd loodzwaar. Dat is vermoedelijk ook de bedoeling van de bandleden geweest. Er wordt vol overgave gespeeld en dat klinkt ook door in de productie. Het lijkt soms wel , zeker als je de volumeknop opendraait, of de band naast je staat te beuken en in je gezicht staat te blaffen. Het heeft precies de goede punch die we ook wel eens terug horen bij producties van crust- of D-beatbands, maar dan voorzien van een beter geluid. Geen band voor zachtzinnigen, maar ach, zijn we daarom geen fan geworden van dit genre?

Score:

75/100

Label:

Moment of Collapse Records, 2022

Tracklisting:

  1. Through The Veins
  2. Narrative Subtracted
  3. The Twitched Veil
  4. Molten Husk
  5. Rendition Of Truth
  6. Possessor
  7. Bulging Aversion
  8. Through The Concrete
  9. Into A Mirrored Hall
  10. Cognitive Empathy
  11. Obliteration

Line-up:

  • Joshua – Gitaar, Zang
  • Patrick – Basgitaar
  • Rezy – Drums

Links: