Headlines

In de beerput van dingen die snel klaar zijn, liggen veel dingen die, u verwacht het niet, snel klaar zijn. Hoe goed we ook graven en dreggen, Sun Crow zal niet tussen onze vondsten liggen. Het debuutalbum van het Amerikaanse Sun Crow liegt er namelijk niet om. Van de acht nummers die op Quest for Oblivion te horen zijn, passeren er maar liefst vier de tienminutengrens. Van muzikale beerputtigheid is overigens ook geen sprake. Want wat we te horen krijgen is prima blues-achtige stonerdoom.Lees verder ›

Als je lang genoeg vist in dezelfde vijver, dan vang je soms wel eens een uitzonderlijke vis. Zo eentje van een soort die je nog nooit hebt gezien, opgebouwd vanuit een vreemde combinatie van kenmerken die samen onverwacht tot een sublieme, esthetisch attractieve verschijning leiden. De vijver waar ik de laatste tijd wel vaker in vis, die van het Italiaanse underground blackmetallabel Xenoglossy Productions, heeft opvallend troebel water. Het bevat namelijk een zodanig hoge concentratie aan creativiteit, curiositeit en artisticiteit dat je in de verste verte niet kan voorspellen wat je te horen zal krijgen.Lees verder ›

Beetje lullig voor de man, maar je kan moeilijk over David Ellefson praten zonder Dave Mustaine en Megadeth te vernoemen. Fans van deze thrashgigant zullen al weten: dit is de bassist van hun lievelingsband. Of was.. sinds het uitbrengen van dit album liep het lelijk verkeerd voor de protagonist van dit verhaal. Het is genoeg bekend, een chatsessie met een Nederlandse fan liep een beetje “uit de hand” zullen we zeggen. Maar laten we het vooral over dit album hebben en niet over andere bands waar Ellefson een belangrijke rol in heeft gespeeld.Lees verder ›

Year Of No Light. Waarschijnlijk de enige instrumentale band die ooit in mijn jaarlijst terecht kwam uit het postrockgenre. Of je moet Mono meetellen. Het was het album Ausserwelt dat me helemaal overstag deed gaan. Lees hier zeker na. Ik verloor ze daarna een beetje uit het oor, maar nooit echt helemaal. Met Consolamentum heb ik me opnieuw laten gaan en zit ik weer mee voorin in de YONL-tribune. Na Debemur Morti Productions zit de band nu op Pelagic Records, een label dat zich meer en meer profileert in de markt van kwaliteitsmetal en -rock.Lees verder ›

Hypnosia is een thrashmetalband uit... Zweden. Niet bepaald het eerste land waar je aan denkt bij dit genre. Maar muzikanten die voor dit genre kiezen, zijn vaak gewend tegen de stroom in te zwemmen en geheel in stijl knokten de Scandinaviërs zich naar een respectabele plek in de underground. De band werd opgericht in 1995 en opgedoekt in 2002. Er verscheen slechts één volledig album: Extreme Hatred. Dit album werd in 2014 al eens opnieuw uitgebracht via Hammerheart Records en verschijnt nu voor de derde keer. Naast een cd-versie is er ook een lp-versie in verschillende kleuren vinyl beschikbaar.Lees verder ›

Eradicator is toe aan album nummer vijf . Ik had nog nooit van de band gehoord en bij Zware Metalen werd onder andere Into Oblivion (destijds ten onrechte bestempeld als het derde volledige album, terwijl er al drie voorgangers waren) besproken. Het kan betekenen dat we met zijn alleen hebben liggen slapen of dat de band in de diepste krochten van de underground actief was. Hoe dan ook ook, Influence Denied komt uit bij een wat groter label en werd in fysieke vorm naar onze burelen gestuurdLees verder ›

Stel je voor: je opa maakte furore in de revue van Snip & Snap, je oom is drummer in een van 's werelds bekendste bands en je vader wordt beschouwd als een van de beste gitaristen die ooit op aarde heeft rondgelopen. Ook ben je nog vernoemd naar een van de bekendste namen uit de wereld van de klassieke muziek en heb je op je CV de namen Tremonti en Van Halen staan. De druk is groot voor Wolfgang van Halen op het debuut van Mammoth WVH, die met de naam van dit album verwijst naar de oorspronkelijke naam die zijn vader en oom gebruiken voor hun bandje.Lees verder ›

Quizvraag: aan welke band moet je automatisch denken als ik groepsnamen opsom als Krokus, Airbourne, Rhino Bucket of Bullet? Antwoord: aan AC/DC natuurlijk, want daar gaat het geluid van al die bands wel heel sterk naartoe. Wel, aan dat lijstje mag je gerust het Franse kwartet Overdrivers toevoegen. Lees verder ›

Oei, dit is een moeilijke…! Later in het verslag zal ik toelichten waarom, maar laat ik de lezer eerst voorstellen aan het nieuwe album van melodeathpionieren At The Gates, getiteld The Nightmare Of Being. Plaat nummer zeven en twee jaar sinds de laatste release (de twee EP's, getiteld The Mirror Black en With the Pantheons Blind). Tja, wie veel naar death metal luistert en bekend is met muziek uit de jaren ’90, zal ongetwijfeld van deze band hebben gehoord.Lees verder ›

Suidakra (of moet ik SuidAkrA schrijven) zal voor velen geen onbekende band zijn. Toch kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat ze bij het grote metalpubliek nooit echt zijn aangeslagen, maar dat kan aan mij liggen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik voorheen nooit de moeite heb genomen om goed naar de muziek van Suidakra te luisteren. Met dit nieuwe album komt daar dus verandering in.Lees verder ›

Nodfyr - noodvuur in ons hedendaagse Nederlands - is een oud Germaans en heidens gebruik dat in tijden van nood werd aangewend om het ongeluk te keren. Hierbij werd al het bestaande vuur in huis gedoofd en werd er een nieuw vuur aangestoken. Dit noemde men dan het noodvuur. Of ja, nodfyr! We blijven bij de oude Germanen, Bataven en Friezen die tweeduizend jaar geleden Nederland bewoonden. Het klinkt veel leuker. Dat geef ik toe.Lees verder ›

A capella Metal! Ja je las het goed! Ik zag deze passeren op de redactie en dacht direct: joink, deze moet ik checken. Ik weet niet hoe dit bij jou zit, maar bij a capella denk ik spontaan aan The Flying Pickets of dat ene nummer van Billy Joel, The Longest Time. Ik denk dat zelfs de Teletubbies meer metal zijn dan voornoemde heren. Benieuwd dus wat Van Canto te brengen heeft!Lees verder ›

Eén van de nieuwste aanwinsten in de Napalm Records-stal heet Scar Of The Sun. Deze Griekse band uit Athene bracht in mei zijn derde langspeelplaat uit, de eerste dus bij Napalm, en verscheen zo op onze radar. Aangezien deze even in de schuif was blijven liggen en geen enkele redacteur hem leek op de pikken besloot ik dit album eens te beluisteren.Lees verder ›

I'll Be Your Hero is de nieuwe EP van Rhapsody of Fire. Het werktempo is nog niet echt terug op niveau aangezien dit het eerste teken van leven is sinds The Eight Mountain uit 2019. Dat album werd destijds vrij positief ontvangen na een aantal jaren van chaos. Als je dan na twee jaar één nieuw liedje op een EP hebt staan ben ik niet echt onder de indruk.Lees verder ›

Ik houd van Zweedse stonerrock. Echt waar. Lowrider, Truckdrivers, Blind Dog, Witchcraft. Stuk voor stuk heerlijke bands en in dat rijtje passen de heren van Dozer en Greenleaf uiteraard perfect. Ik noem deze twee bands bewust samen want er overlappen nogal wat leden tussen de beide bands. Greenleaf is in principe een zijproject waarbij de drummer van Demon Cleaner, de producer van Lowrider en verschillende leden van Dozer samenkwamen om hun ding te doen.Lees verder ›

Voor alles is een eerste keer in het leven. En zo is dit mijn eerste keer dat ik een demo mag recenseren en wel de tweede demo van de Canadese deathmetalband Perilaxe Occlusion. De eerste demo getiteld Exponential Decay van deze Canadese belofte is onder de radar gebleven. We moeten het dus doen puur op basis van het eerder vrijgegeven Incalculable Thresholds en het feit dat de demo's uitgebracht worden door het gerenomeerde underground label Debemur Morti.Lees verder ›