Deadspace – Unveiling The Palest Truth

Geschreven door op 26-09-2023 om 20:44.

Immortal Frost Productions is een label met toch wel wat interessante bands onder zijn hoede. Zo vonden het Finse Azaghal, maar ook het Belgische Antzaat en het Nederlandse Dystopia er onderdak. Kennelijk was dit voor het label uit Diest (België) allemaal wat te dicht bij de eigen voordeur, want er verschijnen nu ook bands uit Australië. Eén van die bands noemt zichzelf Deadspace. Het is een gezelschap dat al actief is sinds 2014 en dit Unveiling The Palest Truth is het zesde album. Volgens de promo is dit materiaal met name geschikt voor fans van het eveneens Australische Nazxul, Watain, maar ook Merrimack. Die indicatie is voor mijn gevoel vrij breed van opzet. Iconoclast (2009) (collega Bart Alfvoet schreef er een beklijvende recensie over) van Nazxul is wat mij betreft één van de allerbeste blackmetalalbums van Australische bodem, desondanks kon ik met het laatst album Irkalla (2021) veel te weinig. Maar kom, laten we het nu weer over Deadspace hebben, voordat ik teveel afdwaal. In 2015 besprak collega-redacteur Yves het debuut The Promise of Oblivion aan de hand van een vrij onverbloemde, positieve uiteenzetting. Het lijkt er op dat van die line-up indertijd enkel de vocalist Christian Gebauer is overgebleven.

 
We noteren slechts drieëntwintig minuten aan muziek wanneer we Unveiling The Palest Truth voor het eerst beluisteren. Onderverdeeld in een vijftal nummers, waarvan het eerste duidelijk als een soort intro moet dienen. I. Enter the Valley of the Dead, het openingsnummer, wordt gekenmerkt door onheilspellende melodieën, drums en een declamerende stem die u richting het tweede nummer, met de titel II. Within His Wretched Tomb, leiden. Machinale, doch zeer naargeestige black met ijzingwekkende vocalen is wat u vanaf dat moment een dikke vijf minuten te horen krijgt. Er zijn van die heerlijke galmende nuances in de muziek geïntegreerd die, tezamen met de terugkerende declamerende stem, wat futuristisch klinken. Het derde nummer, III. Dwell in Desdemona, speelt dan ook nog wat met melancholie en depressiviteit, met name door de neerwaartse gitaarlijnen. Het titelnummer vangt dan weer aan met schurende gitaren en cleane gezangen, waarna al vrij snel weer de pleuris uitbreekt. Naast een galmend geluid is dit ook wel typisch zanderig, alsof iemand tijdens de opname een deken van zand over het eindproduct heeft geworpen. Wat mij betreft een stilistisch kenmerk dat ik bijvoorbeeld ook hoor bij de landgenoten van Nazxul. U moet dat appreciëren of niet. Voor mij voegt het wel degelijk iets toe aan de beleving.

Tijdens V. A Feast for the Rats hoort u meer van hetzelfde, echter klinken er ook meerstemmige thema’s door. Dit nummer doet wat enigmatisch aan, maar komt wel vrij abrupt ten einde. De gemiddelde EP heeft dezelfde lengte als dit volwaardige album, maar het gebodene stelt absoluut niet teleur. Door de vernuftige insteek en complexiteit voelt Unveiling The Palest Truth in realiteit ook wel iets langer aan. Met name de melancholische eindfase tijdens II. Within His Wretched Tomb blijft mij nog het meeste bij. Wel hoop ik dat deze band nog wat meer nummers uit de creatieve koker kan halen voor het volgende album, want iets in mij zegt dat er nog wel wat meer in had gezeten.

Score:

80/100

Label:

Immortal Frost Productions, 2023

Tracklisting:

  1. I. Enter the Valley of the Dead
  2. II. Within His Wretched Tomb
  3. III. Dwell in Desdemona
  4. IV. Unveiling the Palest Truth
  5. V. A Feast for the Rats

Line-up:

  • Christian Gebauer – Vocalen
  • Thomas Major – Gitaren
  • Dan Jackson – Gitaren
  • Dez Söğütlüoğlu – Bas
  • Herb Bennetts – Drums

Links: