Knife – Heaven Into Dust

Geschreven door op 23-09-2023 om 18:51.

Het Duitse Knife heeft een tweede plaat klaar. Heaven Into Dust heet hij. In 2021 bestormde de band uit het niets het podium met het debuutalbum Knife. Liefhebbers van black/thrash waren alom tevreden over deze prestatie. Mijn collega Remco sprak: “Het is vuig, het is smerig en het klopt als een zwerende vinger”. Ook prees hij ogenschijnlijk moeiteloos de naamkeuze van de band de hemel in. En hoewel ik heel wat minder enthousiast ben over de inspiratieloze naam van het gezelschap deel ik in de admiratie voor de muziek. Live was het ook mooi werk. Eens zien wat het nieuwe album gaat brengen…

Hawks of Hades begint met een onheilspellend orgel. Na dit zeewaardig intro klapt de band er als verwacht op. Een kanonschot en het feest kan beginnen. Een beetje vreemd dat de band voor een brug kiest als refrein, maar de daadwerkelijke lead in het refrein wordt a capella gebracht. De band vervolgt met een middenstuk waarin een thrashriff wordt opgebouwd met uitgekiend drumwerk. Het is kennis, kunde en creativiteit. Ik denk niet dat ik dit jaar al zo’n harde thrashtrack heb gehoord! Knife combineert intelligente en creatieve keuzes met ogenschijnlijk ongecompliceerde akkoorden. Heaven Into Dust begint als een klassieke thrashaanval. De d-beatriff klinkt luchtig en ook de solo stikt van het optimisme.

Op Iron Saviour valt dan toch op dat de variatie in het drumwerk wat ontbreekt. Hetzelfde geldt voor Black Oath And Spells. Het zijn tracks die een beetje verloren in de tracklist staan en hevig leunen op klassieke thrash. Waarschijnlijk een bewuste keuze maar het maakt ze een beetje voorspelbaar. With Torches They March is de verwachte tempovertraging. Hier zit op het refrein na niet veel bijzonders in, maar het werkt prima als afwisseling. Arson Alchemist geeft weer een betere afwisseling tussen black en thrash. De mineurakkoorden en hoge shrieks en dan dat onheilspellende intermezzo: dit beukt! Afsluiter No Gods In The Dark begint met een wat weifelend intro. Te mooi eigenlijk voor het vervolg. Qua drumwerk vind ik het ook teveel leunen op een klassieke thrashbeat terwijl er meer in lijkt te zitten. Het positieve is dat een thrashbeat altijd veilig is, want het klinkt toch wel vet. Het mocht hier van mij alleen wel wat avontuurlijker. De beste riff wordt tot het laatst bewaard en nu hervindt ook de drummer zijn passie.

Concluderend: een waardige opvolger van het debuut en voor liefhebbers van thrash/black een moetje. Een album waar klassieke en creatieve tonen zijn te vinden. Wat mij betreft mogen de thrashbeats van de drummer gedoseerder. Wellicht dat de hardcoreliefhebber van klassieke thrash dat roerend met mij oneens is overigens. De band is in mijn ogen alleen klaar voor nog meer vrijheid. Het mes snijdt aan twee kanten zullen we maar zeggen.

Score:

84/100

Label:

Napalm Records, 2023

Tracklisting:

  1. Hawks of Hades
  2. Night Vision
  3. Heaven into Dust
  4. Iron Sceptre
  5. With Torches They March
  6. Black Oath and Spells
  7. The Arson Alchemist
  8. A Phantom Devised
  9. Realm of Violence
  10. No Gods in the Dark

Line-up:

  • Laz Cultro – Gitaar
  • Ferli Coltello – Drums
  • Vince Nihil – Vocalen
  • Gypsy Danger – Basgitaar

Links: