Headlines

In mei 2020 bracht Paradise Lost zijn Obsidian uit. Een aantal maanden later werd de plaat door de lezers van Zware Metalen naar de top van de ZM Jaarlijst 2020 gekatapulteerd met een voorsprong zo groot dat de band duizelig zou worden zou men de blik omlaag richten naar de nummer twee. Het was niet heel verrassend daar het zestiende album van de mannen uit Yorkshire zich laat beluisteren als een Greatest Hits met alleen maar nieuwe tracks. Ook gitarist Greg Mackintosh zelf was best in zijn nopjes toen wij hem spraken over de plaat. Hij hoopte dan ook vurig de nieuwe songs live aan een publiek te kunnen voorstellen op de albumreleaseshow die voor september gepland stond. De welbekende omstandigheden gooiden echter roet in het eten en dus schakelden jullie favoriete Britten met enige tegenzin over op plan B. Het resultaat van dat plan ligt nu in de winkel want dit At The Mill is de vastlegging van de livestream die de band 5 november jongstleden de digitale snelweg op dirigeerde.Lees verder ›

Recht van de versafdeling van het departement van coole bandnamen ligt vandaag het Costa Ricaanse Crypt Monarch op de barbecue. Als de walmende briketten er niet in slagen om ons te laten meuren naar de rook, dan staat deze band paraat om dit alsnog voor elkaar te krijgen. Met een hamburger in de bek, een biertje in de ene hand en een goeiendag in de andere, genieten we vandaag namelijk van lekker lome stonerdoom.Lees verder ›

Net zoals voor veel muzikanten en fans was 2020 een slecht jaar. In het geval van Godslave hebben de heren ervoor gekozen deze agressie in iets positiefs om te zetten, vandaar de titel. Good friendly violent fun, zo was het motto van genre-genoot Exodus jarenlang.Lees verder ›

Dit keer begeef ik mij op een ander pad dan gebruikelijk het geval is. Een waarschuwing vooraf is wellicht op zijn plaats. Deze review gaat over het dubbelalbum Judas van de gothic metalband Lord Of The Lost. Geen snoeiharde death- of black metal, maar uitgesponnen theatrale en majestueuze metal met hints naar elektronische rockmuziek.  Met een totale lengte van ruim 104 minuten is het een mammoet van een uitgave die nogal wat van de luisteraar vergt.Lees verder ›

Een Duitse blackmetal-EP, in eigen beheer uitgebracht. Het is de eerste van dit viertal, waarvan er drie bij het tevens enorm onbekende 7th Abyss spelen. Naar verluid brengt Antrisch atmosferische black metal. Dat was ook mijn motivatie om er een vinkje naast te zetten met de belofte van het te reviewen. Antrisch, het woord, betekent zoveel als "vreemd", in het Beierse taalgebied (Munchen, Wenen, ...).Lees verder ›

Een Maleisisch label dat een plaat uitbrengt van een Indonesische éénmansband. Lekker toch? Ik ben benieuwd. Zowel het label, Bhumidukha Productions, als de band, Glora Nexus, zijn voor mij nobele onbekenden. Ik laat me echter muzikaal wel eens graag verrassen. Deze EP, die de titel A Grand Monument To Mortality meekreeg, is voorzien van vijf nummers. Nee, eigenlijk drie. Je krijgt immers een erg korte intro, Into Majestic Negativity, en een iets langere outro, For Mourning Non-Existence Worship, te horen. Voor we beginnen luisteren, wel nog even het schitterende artwork vermelden.Lees verder ›

BWIIIEEEEEEEEEE!!! Nee, dat was geen boer na aanleiding van dat stoofpotje van gisterenavond dat moeders de vrouw weer heerlijk had klaargemaakt. Er ligt weer een nieuwe release van Unique Leader Records voor je klaar. Dit keer is het namelijk weer de beurt aan Cognitive uit New Jersey. Verwacht een mengelmoes van southern rock en blues, bwwwiiieeeee! Excuus; verwacht tergend zware, technische death metal met slams en breaks die zorgen dat het maagzuur als een vloedgolf tegen je maagwand aan klotst.Lees verder ›

Een piraat, een kobold en een tovenaar zitten in een kroeg. Opeens vraagt die piraat aan de andere twee: wat denken jullie ervan om een metalband te beginnen? En zo geschiedde. Thematisch vertelt dit Wizardthrone een verhaal over een andere dimensie, miljoenen lichtjaren van onze aarde verwijderd. Muzikaal wordt de luisteraar een bombastische reis voorgeschoteld die dwars door het multiversum en diverse realiteiten heengaat.Lees verder ›

IJsland: het land van vuur en ijs. En wat doet ijs als het in contact komt met vuur? Juist, het smelt. De eerste ijskristallen verliezen hun vaste vorm en worden weer vloeibaar. Al snel worden meerdere druppels een stroompje. Een stroompje wordt een klein riviertje en meerdere van die kleine riviertjes komen samen tot een heuse snelweg van water. Woest, stroomversnellingen, watervallen. Alles op zijn weg vernietigend. Ophidian I slaat het eerste gedeelte gemakshalve over en gaat direct over tot allesvernietigende destructie op de hoogste versnelling.Lees verder ›

Het Duitse Zement brengt Rohstoff, wat vrij vertaald 'grondstof' betekent. De grondstof voor Zement is de motorik-beat. Het is typerend voor de instrumentale psychedelische neo-kraut van deze twee gasten. De mannen zijn bouwers. Vanuit een simpele ondergrond worden verschillende in- en-uitgangen verkend. Of het nu gaat om elektro of rockmuziek, Zement weet alles kunstig op te bouwen met steeds groter wordende bouwsels. Rohstoff is een ontmoeting tussen analoog en digitaal.Lees verder ›

En ineens was daar een nieuwe EP van Turnstile. Dat er nieuw materiaal in de pijplijn zat was geen verrassing, afgaande op de eerder uitgebrachte single Mystery. Mocht je onbekend zijn met de band, dan is dat geen totale schande als metalhead zijnde. Sinds de oprichting in 2010 weet de band een redelijk unieke mix van hardcore en punk te maken die eigenlijk al vanaf de start heeft gezorgd voor een bijzondere status. Van opgefokte old school hardcore naar swingende punk aangevuld met disco-achtige taferelen, niets is Turnstile te gek. Klinkt en leest wellicht vreemd, toch is er geen woord van gelogen. Time & Space dateert alweer uit 2018 en terwijl iedereen met smart uitkeek naar een nieuw album, krijgen de fans nu Turnstile Love Connection.Lees verder ›

Wormwood is een Zweedse melodische blackmetalband die nog niet al te lang geleden besloten heeft om hun muzikale kunsten uit te brengen op plaat. Het eerste volwaardige album kwam uit via Non Serviam records in 2017, Ghostlands: Wounds From A Bleeding Earth. Dit Arkivet is de derde langspeler daartussen zit nog Nattervet. Laat ik een opendeur intrappen en stellen dat goed uitgevoerde melodische black metal wel mijn ding is. De hoes van Arkivet heeft in ieder geval niet te veel moeite gekost, je kan het ook een erg strak design noemen natuurlijk. Is dit een voorbode op de muziek? Strak, eenvoudig en koud? Het zou zowaar maar kunnen...Lees verder ›