Headlines

Wolvencrown werd bij Zware Metalen niet eerder besproken en de door het label geleverde biografie verschaft weinig meer info dan dat het om een Engelse band gaat die atmosferische black metal maakt. Celestial Lands is de opvolger van het in 2019 uitgebrachte debuut Of Bark And Ash. Celestial Lands bevat acht nummers en duurt net geen uur. De ervaring leert dat albums met een dergelijke speelduur óf een lange zit blijken te zijn waarbij de band gerust flink het mes in de composities had kunnen zetten óf dat de tijd voorbij vliegt. Niet gehinderd door enige voorkennis slinger ik dit werk eens aan.Lees verder ›

Thanatomania, een trio uit de regio van Berlijn, heeft ondanks zijn bestaan sinds het gezegende jaar 2009 nog niet al te veel op zijn kerfstok. Ik noem een debuutalbum uit 2018 (Resignation) en in 2022 kwam dan via Sol Records de meer dan smakelijke EP Kalamität. En nu is er dan eindelijk plaat nummer twee Punire.Lees verder ›

Paardenrookvlees. Ik ben er gek op. Maar dan moet er wel iemand zijn die dat beestje omlegt en uitbeent. Gelukkig zijn er deze Amerikanen die zich hebben vernoemd naar een paardenslachter om ons te voorzien van een portie muzikale gruwelijkheden.Lees verder ›

The NeverEnding Story is een fantasie film uit 1984 en is geïnspireerd op het boek Die unendliche Geschichte van Michael Ende. In de film vindt de hoofdpersoon in een winkel een boek: je raadt het al ... The NeverEnding Story. Het verhaal in dit boek speelt zich af Fantasia, een fantasiewereld die wordt bedreigd door een mysterieuze kracht die bekendstaat als ‘het Niets’. “Aber das ist eine andere Geschichte und soll ein andermal erzählt werden”Lees verder ›

Argwaan komt uit Nederland, niet echt verrassend natuurlijk, en brengt ons een geutje vreugdevolle black metal of ik bedoel een hele fles, nee, zeg maar gerust een hele krat aan depressieve black metal. Na het beluisteren van deze derde langspeler, In A Surge Of Anguish (2021) en Lief Kind, Wrede Wereld (2023) waren de voorlopers, ben je niet meer in staat enige vreugdekreet uit te brengen. Met songtitels als Dartel De Duitsternis In en GemEinSaam kan dat natuurlijk ook niet anders.Lees verder ›

Het dungeonsynthgenre is, na een flinke periode in zijn crypte gerot (of gerijpt) te hebben, bezig met een heropleving. Waar Mortiis ooit met zijn Song of A Long Forgotten Ghost de gietijzeren toorts van het genre ontstak, zijn er anno 2024 vele nieuwe vaandeldragers bijgekomen. Een van de hofleveranciers is het Zweedse Örnatorpet. Een solo artiest die met zijn bedwelmende synthesizerklanken menig luisteraar in vervoering heeft weten te brengen. Hij heeft al flink wat albums onder zijn naam. Hier kan hij nu met hoofdletters Fordomdags aan toevoegen.Lees verder ›

Vrazorth komt uit Zweden en heeft één plaat uit. Dat is deze die nu voor me ligt, Emergence. De plaat komt uit via het gerenommeerde Avantgarde Music, wat zou willen insinueren dat de band toch wel wat in zijn kosmische blackmetalmars zou moeten hebben. Het is me onbekend wie het enige bandlid is. Hij of zij laat zich blijkbaar niet vergelijken met één of geen ander en noemt zich ook wel Vra.Lees verder ›

Er is een goede reden waarom ik mij behoorlijk druk kan maken om veelbelovende hardcorebands. Te vaak heb ik gezien dat zo'n band na een toffe demo of kneiterharde EP ermee kapt. Soms zorgt dat voor cultbands en soms vergeet je die bands ook gewoon. De realiteit is echter dat we zonder al die nieuwe bands blijven hangen in de zoveelste show van Agnostic Front of weer een reünie van Bane. Stilstand is achteruitgang dus blijvende nieuwe aanwas is van belang.Lees verder ›

Onder de naam Idle Hands bracht deze groep in 2019 het gave album Mana uit. In 2020 volgende een naamswijziging naar Unto Others, waaronder het sterke Strenght verscheen. De gothicrockformatie stak nadien over van Roadrunner Records naar Century Media Records en onder dat label verschijnt Never, Neverland: een plaat met zestien nummers en een Ramones-cover. Hierop borduurt het viertal voort op wat reeds in gang gezet was. Liefhebbers van het wat ruigere werk worden wellicht wat teleurgesteld. In dat opzicht zet de single Momma Likes The Door Closed de luisteraar aan het begin van de plaat ook op het verkeerde been. Wie namelijk denkt dat er nog meer van dit soort lekkernij te halen is, komt bedrogen uit.Lees verder ›

Thou is een doom/sludge/dronemetalband uit Baton Rouge (Louisiana, Verenigde Staten). Hoewel de band vaak wordt vergeleken met Louisiana sludgebands zoals Crowbar en Eyehategod, beperkt Thou zich niet tot enkel één genre en vindt het zijn inspiratie in een weids scala aan invloeden; variërend van grunge-iconen uit de jaren negentig als Alice in Chains, Nirvana en Soundgarden tot de rauwe intensiteit van obscure ‘do it yourself’ hardcore punk uit de jaren negentig. Ondanks dat de band sinds zijn oprichting in 2005 ‘slechts’ zes volledige albums op zijn naam heeft staan, is de discografie van Thou er eentje waar probleemloos vijftig titels op te vinden zijn. Deze band heeft namelijk menig EP, single, compilatie en split (met artiesten als bijvoorbeeld Emma Ruth Rundle, Mizmor, Kowloon Walled City en The Body) uitgebracht.Lees verder ›

Volgens wikipedia is het volgende allemaal gebeurd in het gezegende jaar 1248. Lodewijk IX zendt André de Longjumeau uit vanuit Cyprus om op missie te vertrekken tegen de Mongolen. De Universiteit van Piacenza werd gesticht. Willem II van Holland begint de bouw van een nieuw kasteel in Den Haag, de huidige Ridderzaal en de stadsrechten van Zierikzee worden bevestigd en uitgebreid. Kijk weten jullie dat nu ook al weer. Ik ga er echter vanuit dat de Franse band Omegaeternum het zo wel niet heeft bedoeld.Lees verder ›

Deze Franse melodische doom/deathmetalband Lying Figures kwam tot leven in 2012. Inheritance is nog maar plaat nummer twee. In hun beginjaren loste deze Fransen al wel wat EP's maar het leek wel of eerst een waar groeiproces moest doorgemaakt worden. Ik kan me herinneren dat in tijden van die EP, ik met één van mijn bands toen we in Frankrijk speelden, een podium met deze band hebben gedeeld. Het bleken zeer aimabele, amicale mensen te zijn.Lees verder ›

Ergens in 2020 hield ik me bezig met een antwoord te vinden op de vraag waarom dit Counterparts, een hardcore collectief uit Ontario, Canada het in zijn hoofd had gehaald hun album Nothing Left To Love nogmaals uit te brengen en aan te vullen met twee B - kantjes. Ik heb de plaat een draaibeurt gegeven en deze van een recensie voorzien. De heren scoorden niet eens zo slecht met hun melodieuze hardcore die heel wat raakvlakken met andere genres had.Lees verder ›