Headlines

Wat een boefjes toch die collega-redacteuren! In onze lange lijst van plaatjes om te reviewen, steken deze snoodaards soms kleine mopjes, noem het gerust wat grapjes en grolletjes. Zo ook bij de aankondiging van deze plaat van het Spaanse Astorg, ...And Yet, The River Will Flow. Die boefjes bestempelden de muziek van dit eenmansproject rond Victor N die vroeger nog in de blackmetalband Empty speelde, als '90 black metal. Vermoedend ongetwijfeld dat er anders maar een handvol redacteuren op zou springen om deze debuutplaat te bespreken. Zo trapte ik dus in deze minutieus uitgezette val. Want?Lees verder ›

Tot nu toe is 2023 een fantastisch jaar voor de metalliefhebber. Het ene naar het andere succesvolle album wordt op ons losgelaten. Met name in de categorie debuutalbums is het dikwijls prijsschieten. Nu komt het debuut Death of Idols van de Zweden van Haradrim hier voorbij. Een band die zich zwaar heeft laten inspireren door het crust- en hardcoregenre, maar nu met een massieve mix van black- en death metal op de proppen komt. En dan met name geschikt voor fans van Behemoth, Marduk en Martyrdöd.Lees verder ›

Het Deense Anubis Gate is al sinds 2001 in verschillende bezettingen actief. In deze 22 jaar heeft het geluid van de band zich op een interessante wijze ontwikkeld. De eerste twee albums van de band, met Torben Askholm op zang, lijken erg geïnspireerd op de progressieve US power metal uit de jaren ’80. De band klinkt hier nog onstuimig en rauw. Op de albums Andromeda Unchained en The Detatched, met Jacob Hansen (jawel, voormalig brulboei en gitarist van Invocator en tegenwoordig veelgevraagd producer) op zang, klinkt de band wat gepolijster, maar niet minder indrukwekkend. Lees verder ›

Vandaag pakken we de pen op en schrijven enkele woorden over Blindfolded and Led to the Woods. Alleen al dankzij de bandnaam zullen dat er wellicht wat meer worden. Gelukkig hoeven we dit niet met de typmachine te doen en komt de bekende knip- en plakfunctie weer eens al te goed van pas. De band met vele woorden is afkomstig uit Nieuw-Zeeland, toch een leuk feitje om te benoemen. Het land staat wellicht niet overdadig bekend om zijn metalexport, maar met landgenoten als Alien Weaponry en met name Ulcerate komt er toch voornamelijk kwaliteit bovendrijven. Van die twee is de laatste nog wel het beste met het hoofdonderwerp van vandaag te vergelijken.Lees verder ›

Sunami heeft een bijzonder verhaal: vier muzikanten uit Bay-Area besluiten puur voor de lol om een band te beginnen met als doel, zo lomp mogelijke muziek schrijven. De voedingsbodem was al akelig vruchtbaar met een voorliefde voor beatdown hardcore en death metal. Binnen no-time pikte liefhebbers de demo Demonstration uit 2019 op waarmee een ware hype een feit werd. De band vernam kennis van de ontwikkelingen, maar deed geen enkele moeite om er vruchten van te plukken. Veel informatie rondom het gezelschap was er niet te vinden, maar door alle positieve reacties besloot Sunami -net vóór COVID-19- toch maar te zwichten en te doen wat eigenlijk nooit de bedoeling was: een concert (in eigen stad) geven. De video van het concert, geschoten in een studentenhuis tijdens Halloween, is inmiddels meer dan een half miljoen keer bekeken maar live doorpakken kon men helaas niet om redenen die we allemaal hebben ervaren.Lees verder ›

Níðhöggr is een EP van het Amerikaanse duo Thousand Years War. Een band die middels het gebruik van melodische black metal de Christelijke gedachtegang in conclaaf wil laten gaan met de ruwe kracht van de Noordse mythologie. Zelf beschrijven ze het als volgt: "zet je schrap voor een reis door het Koninkrijk Nastrond en betreedt de paden waarop Baldur overleed. Laat Níðhöggr je de weg wijzen naar een tijd alwaar melodische black metal in interactie gaat met het mythische van de Viking mythologie." Tja en dan hoop ik dat ik het goed heb weergegeven want ik ben persoonlijk niet zo thuis in deze cultuur - historische achtergrond.Lees verder ›

Een nieuwe uitgave van het Heavy Psych Sounds label? Veel kans dat je dan te maken hebt met een doom/stoner album. En ja hoor, dat geldt zeker voor het debuutalbum van het uit Birmingham afkomstige powertrio Margarita Witch Cult.Lees verder ›

Over het uit Amerikaanse Darker Days is online niet veel informatie te vinden, behalve dat de band uit Salem in de staat Massachusetts komt, bestaat uit ex-leden van lokale band Energy en nu debuteert met het album The Burying Point. We moeten het verder met een biografie doen die bestaat uit één alinea waarin uiteen wordt gezet dat Darker Days inspiratie vindt in horrorfilms en het dagelijkse harde leven. Muzikaal wordt inspiratie opgedaan uit A Fire Inside, The Misfits en Blitzkid.Lees verder ›

Vurdala’ka, een éénmansband uit het zonnige Spanje, heeft met In A Shadow’s Embrace via het Amerikaanse Fiadh Productions, zijn derde EP onder de mensen gebracht. Het zou je niet mogen verbazen dat de heer Vrolok Strigoi Drakul von Pokol niet kiest voor een plaatje vol olijke en vrolijke deuntjes. Hij kiest voor ijskoude black metal in zijn puurste vorm.Lees verder ›

Pure deathblackmetalchaos, zo prijzen de Mexicanen en het label van uitgifte Osmose Productions, Demonized aan. Na een hiatus van maar liefst twintig jaar keren deze haatvolle demonen nu terug aan het front met de EP Abyss Vanguard. De bandleden hebben in een groot aantal bands ruime ervaring opgedaan, waaronder ook een band als Hacavitz.Lees verder ›

Shinagawalove is een band initieel afkomstig uit Kiev, Oekraïne maar nu al een tijdje opererend vanuit Tsjechië. Het is een éénmansformatie waarvan de muziek gefundeerd is op black metal. Doch op geheel eigen wijze worden er andere invloeden aan toegevoegd zoals elementen uit de core, punk en post-werelden. Op zich ook een erg originele bandnaam, waar de inspiratie hiertoe vandaan kwam, is me een raadsel. Het is een nog jonge band want naast een debuutalbum, Vortex, dat ergens dit jaar het levenslicht zag, kan ik enkel een single en een samenwerking met Morphed Morphed naast deze EP, Opium, terugvinden. Vijf nummers staan er op deze EP. Het laatste, Boys Don't Cry, is misschien wel een cover van The Cure, wie weet. We zullen het zo te horen krijgen.Lees verder ›

Omarm de heer der slangen! Het belangrijkste credo van Snake Healer, een band die zich als Amerikaanse rockband presenteert en met een mix tussen doom en sludge een poging doet om met deze EP Oblatio wat zieltjes te winnen. Het beschreven concept vanuit de promo, waarbij deze heer der slangen centraal staat, is nog het meest interessante. De heer der slangen is namelijk de alles overziende brenger van kennis, hij die de kinderen van het licht zal verrijken. Het hele verhaal is vanuit een historisch perspectief bezien, waarbij het leven van nu als waardeloos wordt geclassificeerd en men terug moet naar de kern van het bestaan om weer gelukkig te worden. Hiervoor is volledige vrijheid van denken nodig, zoals het vroeger ooit eens was.Lees verder ›