Uit de ijskoude regio “le Québec”, gelegen in het door de natuur ingepalmde Canada, komt deze eerste langspeler van Serment. Een band opgericht door Moribond die we nog kennen van zijn andere band Forteresse. Dan weet je dat je meteen goed zit voor black metal die zijn oorsprong vindt in de cultuur-historische achtergrond van de eerder vermelde regio in het Noord-Amerikaanse werelddeel.
Met een winderige intro en een koekoek in de verte wordt je direct in de typische sfeer gebracht. Een ijskoude blastpartij trekt vervolgens alle aandacht naar zich toe en stuurt je vervolgens naar het tweede nummer op de plaat, Sonne, Le Glas Funèbre. Scherpe vocalen, die wat achter de muziek liggen, rollende baskicks en dominerende synths bezorgen je kippenvel. Tegelijkertijd is er wel weinig ruimte voor variatie, nu als je alleen door een besneeuwd landschap wandelt zal er waarschijnlijk ook weinig variatie zijn. Of is er een mysterieuze ruiter die je toch meeneemt en je een rit aanbiedt op zijn rijdier? Zo klinkt het op een bepaald moment wel. Nochtans het kleurloze landschap verandert er wel niet door. Moribond slaagt er wel in, met andere woorden, de sfeer te bewaren, doch aan enige variatie heeft deze man blijkbaar toch een broertje dood.
Een ijskoud album waar ik persoonlijk niet erg warm van word. De Canadese blackmetalscene heeft er wel een band bij die mag gehoord worden en voor fans van Forteresse, Ephemer, Hak-Ad-Damm of Sombre Héritage zeker een must.
Score:
70/100
Label:
Sepulchral Productions, 2020
Tracklisting:
- Ouverture
- Sonne, Le Glas Funèbre
- Par-Delá Collines Et Rivières
- Flamme Hivernale
- Avant Que Ne Meure La Gloire
- Hymne Pour La Patrie
Line-up:
- Moribond – alle instrumenten, zang
Links: