Via Facebook deden we onlangs een oproep richting verzamelaars met een grote collectie van één specifieke band. De vraag was om de collectie te delen door middel van een foto. Uit al die inzenders koos de redactie enkele verzamelaars die vervolgens een apart, uitgewerkt artikel krijgen. Met andere woorden: de collectie komt in de spotlights te staan. En jawel, daar zijn we dan met de eerste verzameling! Het was lastig kiezen met zoveel mooie gedeelde collecties, maar we gaan er achter de schermen hard mee aan de slag. Verwacht de komende weken nog meer artikelen.
In deze eerste aflevering spreken we Micha Kieftenbelt, eigenaar van een forse verzameling items van My Dying Bride. In het verleden drumde hij zelf in de bands Etherial Winds (1991-1996), Cimmerii (1996-2001), Grindbashers (2008-2009) en Carnal Leftovers (2001-2019). Op dit moment liggen de drumstokken even in de hoek.
Favoriete Nederlandse bands: onder andere God Dethroned, Officium Triste, Herder, Massive Assault, Dead Will Walk en Ortega.
Deel één van de collectie
Vertel eens Micha, waarom al die items van My Dying Bride? Wat maakt die band voor jou persoonlijk zo bijzonder?
Beluister je eigenlijk alleen maar uit bands uit het doom genre?
Zeker niet. Ik mag ook graag naar death, black, stoner, sludge en zelfs punk of ‘normale’ muziek luisteren. Als ik alle doombands moet benoemen ben ik wel even bezig en waarschijnlijk vergeet ik er dan nog enkele.
Even kijkend naar je collectie: wat was je eerst gekochte item?
Dat is de mini-cd Symphonaire Infernus et Spera Empyrium uit 1991. Die heb ik destijds gekocht bij Plato of SamSam in Zwolle geloof ik. De prijs kan ik me niet exact meer herinneren, maar het waren nog guldens dus. In mijn diensttijd – ik ben van de lichting 94-1 – heb ik in Bergen Op Zoom I Am the Bloody Earth uit 1994 gekcoht. Geen idee welke zaak dat destijds was.
Het eerste gekochte item: Symphonaire Infernus et Spera Empyrium
De totaalfoto van je verzameling laat van iedere release een cd en lp zien. Daarnaast zitten er ook enkele singels en tapes in je collectie. Ik kan me voorstellen dat het goed zoeken is geweest naar sommige releases?
Aan enkele singels is inderdaad lastig aan te komen. Unreleased Bitterness is zo’n gelimiteerd schijfje die ik heb kunnen kopen voor 25 euro. Ik heb lang getwijfeld om God Is Alone en Sexuality Of Bereavement aan te schaffen, want 55 euro aftikken voor een vinylplakje is behoorlijk absurd. Toen ik me bedacht dat een collega ooit 250 euro heeft neergelegd voor een single van U2, ben ik alsnog overstag gegaan aangezien ik beiden graag in de collectie wilde hebben, haha!
Als je kijkt naar je volledige collectie, welk item is dan het meest speciaal voor je?
De vinyl- en tapeversie van Turn Loose The Swans zijn toch wel bijzonder omdat ik beiden al langer graag in mijn collectie wilde hebben. Dat komt omdat alle verschillende oplages een andere hoes hebben. De eerste vinylpersing die uitkwam via Peaceville heb ik voor een schappelijke prijs kunnen kopen. Echter was de tape een ander verhaal: toen die op de deurmat viel bleek het te gaan om een Poolse versie. De verkoper bleek erg begripvol te zijn en heeft zelfs een deel van het bedrag teruggestort. Ik heb zodoende beide versies van de tape.
De meeste speciale items
Er is ook nog een persing in Maleisië uitgebracht zag ik? Turn Loose The Swan is overigens in vijfendertig (!) verschillende versies uitgebracht.
Dat is me eerlijk gezegd nooit opgevallen aangezien ik mijn focus op de Peaceville-releases lag. De eerste vier albums zijn sowieso uitgebracht in ongeveer vijfendertig verschillende versies. De tape van Turn Loose The Swan heb ik besteld omdat die een andere hoes heeft dan de lp en cd. Dit zijn overigens de enige twee tapes in mijn collectie.
En als je van alle releases één favoriet moet kiezen?
Ja, dat kan natuurlijk niet missen: Turn Loose the Swans! Puur al vanwege de afwisseling en het feit dat men de grunt toch niet achterwege had gelaten, haha. Mijn favoriete nummer, Two Winters Only, staat weliswaar op The Angel and the Dark River. De eenvoud is daarin bepalend en ik vind het geweldig hoe lang zanger Aaron Stainthorpe mijn favoriete tekst ‘make yourself all honey and the flies will devour you’ (afkomstig van Syphonaire Infernus et Spera Empyrium) uitrekt naar maar liefst 24 seconden!
Je hebt het over de afwisseling die je aantrekt. Hoe beviel 34,788%… Complete ten tijden van het verschijnen? Een smet op het blazoen of een interessante zijweg?
34,788%… Complete is inderdaad een vreemde eend in de bijt, maar ik vind wel dat ze de uitvoering met verve hebben gedaan. Een logisch vervolg op Like Gods of the Sun. Op dit album werd geëxperimenteerd zoals zoveel gerenommeerde bands rond tijd deden, bijvoorbeeld Paradise Lost met Host, Dark Tranquillity met Projector of Katatonia met Discouraged Ones. Ik vond 34,788%… Complete vanaf de eerste luisterbeurt al erg fijn en typisch My Dying Bride. Ik weet nog dat ik met een maat bij een concert was en Under Your Wings And Into Your Arms werd gespeeld. Ik moest hem overtuigen dat dit nummer afkomstig was van het album dat hij zo verafschuwde.
Je voorliefde voor My Dying Bride is duidelijk. Vind je Aaron Stainthorpe ook de beste zanger in de metalscene?
Ik vind de stem van Aaron perfect passen bij de muziek van My Dying Bride en de band zou niet hetzelfde zijn zonder de bijdragen van hem, maar de beste zanger, dat niet. Miko Kotamäki van Swallow the Sun daarentegen… Zijn grunts, cleane zang en krijsende screams zijn geweldig. Het lijkt bij hem allemaal zo makkelijk te gaan.
Onlangs is een nieuw album verschenen die volgens mij bij veel liefhebbers goed in de smaak is gevallen. Wat vind je eigenlijk van het meest recente The Ghost Of Orion ?
Wederom een fijne, afwisselende plaat. Ik hoor er heel veel in terug van Turn Loose the Swans en The Angel and the Dark River. Mooi ook dat het eerste nummer Your Broken Shore aansluit op het laatste nummer Your Woven Shore.
Alle lp’s
Al die geweldige albums zul je toch ook weleens live meegemaakt hebben?
Ik heb My Dying Bride ongeveer twintig keer live aan het werk gezien. De eerste keer was met de As the Flower Withers-tour samen met At The Gates als support act in 1992. Ik wilde graag naar Atak in Enschede, maar dat mocht niet van m’n moeder omdat mijn zusje die dag jarig was haha. Toen heb ik met een paar vrienden besloten om maar naar Aalst (in Oost-Vlaanderen, niet in Noord-Brabant -MO.) te gaan. Ik weet nog dat At the Gates begon – ik kende alleen het nummer Kingdom Gone – en dat wij tegen elkaar zeiden: “wat is dat dan, Catweazle op zang?” Verdere hoogtepunten zijn Dynamo 1995 en Tilburg in 2001, waar The Voice of the Wretched is opgenomen en men afsloot met Symphonaire Infernus et Spera Empyrium. Geweldig!
Dan is er ook nog Paradiso in 2007 waar An Ode to Woe is opgenomen, met ik meen de eerste keer Lena Abé op bas. Daarnaast heb ik mooie herinneringen aan het Finse Seinajöki Festival in 2015, met verder onder andere Coughdust, Morbid Evils en Rotten Sound, waar My Dying Bride een heel fijne setlist speelde, waaronder veel Turn Loose the Swans-nummers en als toegiften The Thrash of Naked Limbs en God is Alone. De grootste misser? Dat was het missen van de show in Popfront te Zwolle. My Dying Bride trad daar op ten tijde van mijn favoriete album zonder dat ik het wist. Behoorlijk zuur!
Dat gaat al ver terug in de tijd dus. Het kan niet missen dat er bij al die shows nog wat merchandise aan je handen is blijven plakken?
Nou, ik heb eigenlijk maar twee shirts. Eén van As The Flowers Withers toen ik de band voor het eerst zag in Aalst. Dat shirt is overigens behoorlijk vergrijsd inmiddels. Ook heb ik nog een shirt van Angel And The Dark River die gekocht is op Wâldrock in 1995. My Dying Bride kijken om vijf uur in de middag terwijl de zon volle bak brandt is niet echt een aanrader.
Staat er verder nog iets op je My Dying Bride-verlanglijst?
Ik wil The Stories nog wel erg graag hebben. Dat is een gelimiteerde box met een oplage van drieduizend met daarin drie ep’s die ik al bezit, maar uiteraard hoort dat wel in de collectie thuis. Daarnaast alles wat nog gaat uitkomen in de toekomst natuurlijk. Ik ben erg tevreden met mijn collectie op dit moment en heb geen verzamelwoede om alle verschillende versies van de releases aan te schaffen. My Dying Bride heeft ontzettend veel uitgebracht en van alles bezit ik de eerste uitgaven op vinyl en cd.
En daar mag je absoluut trots op zijn. Succes met je verzameling en bedankt voor het delen van je collectie!