Mors Principum Est-gitarist, Andy Gillion, staat bekend om zijn meeslepende gitaarpartijen en voor zijn solide schrijfwerk in de eerdergenoemde band. Van harde, brute death naar melodische, haast symfonische leads en dit alles met een hoog ‘chug’ gehalte. Creatief is de beste man zeker! En dat komt nóg duidelijker naar de voorgrond, nu Andy met een soloalbum op de proppen komt.Lees verder ›
Drie jaar geleden stak Meshiaak met Alliance Of Thieves zijn gezicht stevig aan het raam, niet in het minst doordat de drums op die plaat werden ingespeeld door voormalig Testament-drummer John Dette, een meer dan capabele kerel die Anthrax en Slayer live diverse malen uit de brand heeft geholpen. Dette verliet Meshiaak echter niet lang na de release van het debuut, zodat de Australiërs het ditmaal volledig op eigen kracht moeten doen.Lees verder ›
Er bestaan zo van die bands die altijd garant staan voor kwalitatief hoogstaande muziek en een beklijvende live-ervaring. Bölzer behoort tot deze categorie. Bölzer, dat is die naam die verdacht vaak terug te vinden is als support act voor een blackmetaltopper of zich verschuilt op een festival affiche, ergens knus weggestopt in die vaak zo interessante middenmoot. Bölzer, dat is de band waar je van denkt: “Ach kijk, dat is mooi meegenomen!”. Bölzer, dat is ook het Zwitsers duo HzR (Fabian Wyrsch, op drums) en KzR (Okoi Jones, gitaar en stem) waar niemand precies de vinger op kan leggen.Lees verder ›
De dame en heren van Izegrim houden het voor gezien. Via Facebook laat de band weten dat de individuele leden hun muzikale horizon willen verbreden. Alle geplande shows voor de rest van dit jaar en 2020 gaan door en vormen daarmee de vaarwelshows.Lees verder ›
De Portugese blackmetalformatie Gaerea bracht een EP uit, Gaerea, in 2016 en kwam in 2018 met de opvolger Unsettling Whispers. Erg sterke band als je het mij vraagt en aangezien Gaerea met Numenorean eind van dit jaar Nederland op twee locaties aandoet is het hoog tijd tijd om eens te horen of één van de bandleden in staat is ons inzicht te geven in de bandfilosofie.Lees verder ›
Europa ligt onder vuur. Twee zwartgeblakerde packages toeren door het Oude Continent. In de ene tourbus bevinden zich het legendarische Mayhem, de Noorse blackmetalgod Gaahl met zijn Gaahls Wyrd en de heer Ba’al-berith, die onder de naam GosT synthwave maakt. In de andere tourbus de black/thrashers van Deströyer 666 en Nocturnal Graves, de dodelijke Grieken van Dead Congregation en het geheimzinnige Inconcessus Lux Lucis. 31 oktober troffen alle bands elkaar in Nijmegen, waardoor er in Doornroosje opeens een heus festival ontstond.Lees verder ›
Na vier jaar geen Europees podium gezien te hebben, is het Amerikaanse Ceremony (niet te verwarren met de deathmetalband uit Ridderkerk en diverse andere bands van gelijke naam) terug op ons continent. Zonder voorprogramma, maar met gloednieuwe plaat In The Spirit World Now op zak staat de voormalige powerviolence-, inmiddels postpunkband in de Amsterdamse Paradiso. Fotograaf Koen de Gussem legde de avond vast.Lees verder ›
Komt er slechter weer aan? Natuurlijk! De winter staat voor de deur, het wordt koud en het gaat vriezen en sneeuwen. Ik stel me de vraag of dat ook allemaal aan de hand is in de regio waar deze Italiaanse oudgedienden van Frostmoon Eclipse vandaan komen. De regio Ligurië ligt aan de zee, maar volgens mij zal het daar sinds 1994, het stichtingsjaar van deze band, al wel kouder en donkerder zijn.Lees verder ›
(DOLCH), het enigmatische gezelschap uit Duitsland dat bij mij behoorlijke potten brak zo'n vier jaar geleden met de eerste releases, is toe aan een nieuwe album. Uitgebracht bij Ván Records, hoe kan het ook anders? Ondertussen is de band behoorlijk veranderd en is er heel wat gesleuteld aan het geluid. Voorganger III: Songs of Happiness ging er maar niet in bij mij, maar dat is anders met Feuer.Lees verder ›
Een zwart pakketje met een doodskop en daaronder wat letters gekrijt viel op de deurmat. 'Drangoal' met waarschijnlijk 'iets van black metal' was de begeleidende boodschap van mijn collega. Hoe het nou zat, werd plotseling duidelijk. De teksten zijn in het Duits, dus dit album heet Drangsal. De band was vervolgens ook snel bekend: Zeit.Lees verder ›
Le Guess Who? staat internationaal aangeschreven als één van de meest toonaangevende muziekfestivals ter wereld. Ieder najaar wordt Utrecht vier dagen lang ingenomen door de grensverleggende geest van het evenement en scharrelen er duizenden muziekliefhebbers door de stad om nieuwe ontdekkingen te doen. Niet alleen alle zalen van het imposante TivoliVredenburg-complex worden ingezet, ook kleinere poppodia, clubs, kerken, theaters, bioscopen, ateliers en brouwerijen worden bij het festival betrokken. Het…Lees verder ›
Dit keer nam de Casino extra maatregelen. Medewerkers hielden de toiletten scherp in de gaten. Iedereen die met een WC-onderdeel of gebruiksvoorwerp dat alleen in ontlastingsvriendelijke omgeving van nut is naar buiten kwam, stuurde het personeel onverbiddelijk weer naar binnen met de kordate vraag om het terug te leggen waar het gelegen had. Het was de tweede editie van Masters Of Grind, de affiche was er weer één om bloed en sperma bij af te likken en Zware Metalen-reporters Pieter-Jan, Bart en Kris likten mee. Lees verder ›
Album nummer drie voor het Britse pervertorium genaamd Infant Annihilator, een band die me van in het begin van zijn bestaan is bijgebleven. Het debuut The Palpable Leprosy Of Pollution landde in mijn jaarlijst in 2012, The Elysian Grandeval Galèriarch uit 2016 deed dat ei zo na over. Nog meer memorabel dan de muziek zijn de diverse video's, waarin op een stompzinnig grappige manier geflirt wordt met drugs, homoseksualiteit, splatter en een hoop allround extreem puberale verkniptheid met een buitencategorie WTF-gehalte. Je moet het gezien hebben om het te kunnen begrijpen. Lees verder ›
Het uit Oslo afkomstige Dreamarcher heeft niet enkel één van de vetste bandnamen ooit, maar wist op de afgelopen editie van Complexity Fest zwaar indruk te maken met zijn verfrissende blackened progressive metal. Het kwartet beheerst niet enkel de instrumenten, maar herbergt vier zeer uiteenlopende stemmen en invloeden. Zo heb je een woeste drummer met een gemene blackmetalscream, een gitarist met post-metalinvloeden en een brul die sterk aan Brent Vanneste (STAKE, Steak Number Eight) doet denken, een bassist met een hoge, vrij lichte alt-rock stem en een gitarist met een zeldzame grunt en zware voorliefde voor Mastodon. Lees verder ›
Dat niet alle christenen zwarte kousen dragen, bewijst Norma Jean. De metalcoreband uit de Verenigde Staten bestaat al sinds 1997 en heeft maar liefst zeven albums van degelijke kwaliteit uitgebracht. Zevenmaal zeventigmaal creatieve metalcore met Cory Brandan als stabiele factor in de line-up. Album nummer acht heet All Hail en komt uit via Solid State Records.Lees verder ›
Cradle of Filth bezocht op 2 November als bij wonder Het Entrepot te Brugge en bracht Enthroned, Stab, In Clover en Terre mee om in hun voorprogramma te spelen. Na een hele reeks geannuleerde shows van Cradle of Filth waarbij enkel de shows in Londen en Brugge doorgingen was iedereen dus vol goede verwachtingen. Het werd een nostalgisch optreden met veel gekende repertoires.Ook het duistere Enthroned kon menig man bekoren. Zware-Metalen Fotografe Tessa Verstraete was erbij om het spektakel vast te leggen. Lees verder ›
Hardcore is nooit mijn favoriete genre geweest en dat zal het vermoedelijk nooit worden. Toch bestaat er een select clubje bands dat op mijn adoratie kan rekenen. Een prima voorbeeld hiervan is het New Yorkse Agnostic Front. Deze door de tandem Miret-Stigma aangevoerde groep, stond mee aan de wieg…Lees verder ›
Locean maakt hipsterkraut van de meest vage soort. Het Engelse collectief creëert geïmproviseerde jams met repetitieve poëzie, die soms slechts geschreeuw of gekreun zijn. Dit is geen lichte kost want de band heeft vaak distorted stonergitaren en zware drums in de nummers verwerkt. Samengevat maakt Locean experimentele drone/krautrock/noise met…Lees verder ›
Een beetje Belgisch, een beetje Nederlands: het lijkt wel de redactie van Zware metalen. Spoil Engine heeft eveneens een beetje van beiden. Gitaar en bas is Belgisch, de vocalen en de drum zijn Nederlands. Dit kwartet heeft opnieuw een plaat afgeleverd die me bereikt via Arising Empire. Diegene die de laatste maanden…Lees verder ›
Wanneer het koud, vochtig en mistig is, durven we ons allemaal wel eens opsluiten binnen de muren van de eigen veilige cocon. Wanneer dan op dat moment een plaat in de speler zit die je zo van je spreekwoordelijke sokken blaast, ontstaat er gedurende een zekere tijd een periode van opperste zinsverbijstering. Numenorean, post-blackmetallers uit de regio Calgary, Canada, bleken bij mij daartoe in staat te zijn met hun…Lees verder ›
