Headlines

Het zal waarschijnlijk een unicum geweest zijn, toen in 2010 plots een Nederlandstalige plaat in mijn eindlijst stond. Akelei, met De Zwaarte van het Doorstane, zowaar met een doomplaat, mensen schrokken zich een ongeluk. Ik interviewde de band wat later en dat leverde interessant materiaal op. Elf jaar later is er een EP, met drie lange nummers, goed voor dik 37 minuten bedroefde schoonheid. Het verhaal rond deze band begrijp ik nog steeds niet, wie wat wanneer gedaan en gezegd heeft en vooral waarom. Maar wat ik wel weet is dat - wie hier ook de schepper moge van zijn - hier weer diepe indrukken achtergelaten worden.Lees verder ›

Zo af en toe kom je op je Facebooktijdlijn ineens een pareltje tegen dat je aandacht weet te trekken. Zo kwam daar ineens Bloodsucker voorbij. Een Friese band die blijkbaar zijn eerste EP aan de wereld ten gehore brengt. Bij gebrek aan titel noemen we de EP gewoon Bloodsucker.Lees verder ›

Vijf heren uit Leipzig, Duitsland hebben zich verenigd onder de vlag van Destillat. Een melodische blackmetalband die na twee EP's nu, weliswaar in eigen beheer, een volwaardig album aanleveren. Dit Under Black Horizons zou een album zijn dat fans van Opeth, Primordial en Eluveitie zou moeten aanspreken. In zijn eerste maten kan ik echter absoluut niks terugvinden van wat een verwijzing zou zijn naar dit trio. Het doet me meer denken aan de Scandinavische melodische death-/blackmetalscene. Een band als bijvoorbeeld Gloria Morti of een bravere variant van Mors Principium Est.Lees verder ›

Het doel van een recensie is volgens mij altijd het geven van een mening over een stuk muziek, zodat anderen zich een beeld kunnen vormen van de inhoud. In het geval van Zware Metalen gaat dat dan dikwijls over klereherrie uit de hel. Voor de lezers die daar van houden, heb ik weer wat uit het diepste Spaanse riool opgevist. En de band heet Muert.Lees verder ›

Weer een project van Jo Steel! Die figuur kan niet stilzitten. De beste man houdt zich vooral bezig met speed metal en aanverwante muzieksoorten. Met Weaponry heeft hij de Spaanse Dave Rotten aangetrokken om gore crustvocalen te verzorgen. Weaponry heeft zich als doel gesteld om zo vies mogelijke death/crust te maken.Lees verder ›

Het zijn Finnen, er staan trollen op de albumcover en de bandfoto bevat heren met corpsepaint die eruit ziet als moddervegen. Als dit de enige hints waren had u zelf al kunnen bedenken dat er folk/trollmetal op het menu staat. De kans is echter groot dat u de band al kent van de twee voorgaande albums Taistelutahto en Tuoppitanssi. Twee albums die het overigens niet haalden tot uw favoriete webstek.Lees verder ›

De Peelrand heeft in Nederland enkele opmerkelijke bands voortgebracht. Voor de lezers die vroeger een potje knikkeren of lummelen op school verkozen boven een sticker bij topografie of geschiedenis: dat is een breuklijn in onze aardkorst die vanuit Duitsland in noordwestelijke richting loopt langs onder andere Roermond, Gemert, Boekel, Uden en Heesch. Nee, staat niet op uw geografische kaart? Oost-Brabant is dat ja. Het geeft ook niets als je hier geen weet van hebt eigenlijk, de kans is groot dat ze in de tussenliggende dorpen nog steeds communiceren met handgeschreven brieven die de geadresseerde alleen bereikt als de duif van goede komaf is, corona slechts een vernieuwde variant is van een veelgebruikte bakboter en waar de politie nog op een varken patrouilleert.Lees verder ›

Waarzeggers… de één meent in de sterren te kunnen zien wat de toekomst gaat brengen of kan het in je handlijnen aflezen. Anderen wenden zich tot numerologie of tarotkaarten en weer een ander vertrouwt volledig op het aflezen van theeblaadjes of koffiedik. En als dat allemaal niet werkt, kun je altijd nog je geluk beproeven op een lokale kermis, waar een waarzegster een blik in een glazen bol werpt en je haarfijn kan vertellen hoe jouw toekomst eruit zal zien. Ondanks dat waarzeggerij in het verleden als zwarte magie en hekserij te boek stond en het tegenwoordig vaak een synoniem voor zwendel is, kan het uit New Jersey (VS) afkomstige Fit For An Autopsy het niet laten zich een album lang af te vragen wat de toekomst voor hen in petto heeft: Oh What The Future Holds…Lees verder ›

מזמור oftewel Mizmor - Hebreeuws voor psalm - is het soloproject van een zekere Liam Neighbors uit Portland, Oregon. De man maakt een smakelijke mix van black, drone en doom metal en neen, hij is geen jood, maar een ex-christen die gaandeweg zijn geloof verloor en zich tegenwoordig spiritueel vooral uit op muzikaal vlak. Twee jaar geleden bracht de man nog het album Dialetheia uit en hoewel dit slechts twee nummers bevatte, duurde de hele plaat toch vlotjes een half uur. Nu is Mizmor terug, al is het slechts met een EP. Dit toont netjes aan hoe absurd de dunne lijn tussen een EP en volwaardig album soms is. De nieuwe EP heet namelijk Wit’s End en bevat eveneens slechts twee nummers. In tegenstelling tot het vorige album tikt deze EP echter af op negenentwintig minuten. Duidelijk een EP dus.Lees verder ›

We bespreken vandaag het debuutalbum van een bende op hol geslagen maniakken uit New Jersey. De bandnaam luidt Lunar Blood en met Twilight Insurgency vuren deze gasten een heleboel HM-2 geweld op ons af. Toen ik dit las en hoorde, maakte mijn hart toch wel een klein sprongetje, want de liefhebber weet immers wat je zou kunnen verwachten... Dikke zware ronkende gitaren!Lees verder ›

Anachoret is een éénmansband die ontsproten is uit het brein van de heer K.C.. Reeds in 2009 maakte deze brave man plannen om zijn atmosferische post–blackmetalband op de kaart te zetten. Het duurde echter nog tot 2011 eer het debuut uitkwam, een demo om precies te zijn, Am Rande Aller Licht. Dit, Syndrom, is ondanks het feit dat deze band dus al een hele poos bestaat, pas het eerste volwaardige album. Het is het, eveneens Duitse Folter records, vaak een platenboer met een neus voor (lokaal) talent, die deze volledige plaat uitbrengt.Lees verder ›

Collega Hademan kon weinig met het in 2018 uitgebrachte Kinder der Sehnsucht. Fut- en inspiratieloos alsmede metaalmoeheid waren de termen waarmee het ding tot een onvoldoende werd bestempeld. Het weerhield de Duitsers er niet van om op de valreep van vorig jaar nog een album uit te brengen. De optimist in me zei dat ik dit album een objectieve kans zou moeten geven. Hij zou ongelijk krijgen…Lees verder ›

De sonische strijders van Napalm Death hadden nog een paar nummers van de opnamesessies van het laatste album Throes Of Joy In the Jaws Of Defeatism op de plank liggen. Want “we always record a shitload of stuff” aldus blaffer Barney. Het zijn dus restjes die hun weg hebben gevonden naar dit nieuwe mini-album. Het laat zich horen. Daarmee beweren we overigens zeker niet dat Resentment Is Always Seismic – A Final Throw of Throes gevuld is met minderwaardig materiaal. Het is meer dat restjesdag vaak een heel gemengd bordje oplevert van (zeg) wat lasagne van gisteren, drie eetlepels bonen en gebakken aardappelen. Op dit schijfje worden op vergelijkbare wijze een paar hyperscherpe grindgranaten, wat experimenteler werk en een tweetal covers opgediend.Lees verder ›

Sidder en beef Lage Landen, want Voivod is terug van weggeweest met een gloednieuwe plaat. Synchro Anarchy heet het vijftiende kindje van de Franstalig Canadese band en deze jongen mocht hem reeds in avant-première door zijn boxen jagen. Van Paranormalium tot Memory Failure, deze plaat glijdt zo natuurlijk en zonder moeite vooruit als een ingezeepte zeehond. Speciaal om naar te kijken of luisteren en dus het blijft je sowieso bij. Van thrash metal is natuurlijk al lang geen sprake meer, maar de progressieve kant die Voivod is opgegaan wordt des te meer verkend, uitgerokken en tentoongespreid.Lees verder ›

Al meer dan twintig jaar smeden de heren van Cult Of Luna een onverwoestbaar en uniek geluid in de post-metalwereld. Waren het debuut en The Beyond nog lompe brokken metaal, met elk navolgend album kreeg het geluid van de band een steeds uniekere vorm die leidde naar een hoogtepunt met het magistrale album A Dawn To Fear.Lees verder ›