Headlines

De Amerikaanse band Outer Heaven is in 2012 opgericht door de toenmalige Rivers of Nihil-gitarist Jon Kunz en zanger Austin Haines aangevuld met drummer Paul Chrismer. Dit album is verder ingespeeld door Derrick Vella plukkend aan de basgitaarsnaren, zoals hij dat ook doet bij Tomb Mold en Dream Unending. De band heeft twee EP’s, een livealbum, een split en debuutalbum Realms of Eternal Decay (2018) op de mensheid afgevuurd. Het debuut werd al meteen via het gerenommeerde Relapse Records uitgebracht net als het nu vijf jaar later uitkomende Infinite Psychic Depths.Lees verder ›

Band? Organ Dealer. Album? The Weight Of Being. Label? Everlasting Spew Records. Tracklist? 21 nummers! Genre? Grindcore! Ja duh! Laten we het weer eens een keer lekker compact en eenvoudig houden hierzo. Deze Amerikaanse band geeft weer een teken van leven en brengt zijn tweede plaat uit. Visceral Infection dat via een ander label werd uitgebracht stamt immers alweer uit 2015: tijden dat de politie nog op varkens patrouilleerde en mensen elkaar met de knots sloegen. Daarna verschenen nog twee split-EP's en nu gaan er koppen rollen met deze nieuwe, gebundelde wervelwind aan klereherrie.Lees verder ›

Hoeveel bandnamen zouden er zijn met het woord Ocean erin? Uit het blote hoofd kom ik op zeven. Met Oceanica erbij worden het er dan acht. Oceanica is een eenmansproject van ene Benedict Harris-Hayes, afkomstig uit het Verenigd Koninkrijk. De muziek is wat je verwacht bij een naam als Oceanica: post-metal met wat progressieve en nu-metaltrekjes. Het is in elkaar gefabriceerd tijdens de lockdownperiode. Volgens Benedict is dit ook het lockdownstatement en in de negen nummers reflecteert hij op deze vreemde periode in onze recente geschiedenis.Lees verder ›

Zegt u eens heel eerlijk tegen u zelf. Bent u wel eens boos? Ja, ik ben goddomme wel eens boos, dat is een menselijke emotie. Nou kunnen daar verschillende dingen wel en niet tegen helpen, althans wanneer u dat wilt. Of Forged in Chaotic Spew van Thra daartegen gaat…Lees verder ›

Artanor is de band van Menelyagor die vroeger nog in Fen Hollen speelde. Op zich zou het me niet verbazen als het bij niemand een belletje doet rinkelen want ook die band heeft maar een beperkt aantal releases op zijn conto staan. In Servitude Of Darkness is voor Artanor…Lees verder ›

Piledriver. Iedere classicrockliefhebber heeft aan dat ene woord genoeg om te weten uit welk muzikaal vaatje deze band tapt. Voor alle anderen een woordje uitleg: Piledriver is de titel van het vijfde Status Quo-album (uit 1972) met daarop een paar typische stomende blues- en boogierocknummers als Don’t Waste My Time, Big Fat Mama, Paper Plane, maar ook een cover van de The Doors-hit Roadhouse Blues. De eerste helft van de jaren 70 wordt wel eens beschouwd als de beste periode van de Quo.Lees verder ›

Teloch Vovin en Viserion zijn twee blackmetalbands uit de brede regio van New York, Verenigde Staten van Amerika. The Iron Age Of Kali Yuga is een intense samenwerking tussen beide bands en is dus een splitalbum geworden waarop maar liefst elf nummers staan verzameld. Het verzamelt zeven werken van Teloch Vovin onder de subtitel: Elohim Acherim. Daarnaast vind je ook drie werken van Viserion terug, ook onder een subtitel met name: Embrace The Void. En zijn we dan nu klaar met de inleiding? Nee, er komt nog een heel verhaal.Lees verder ›

Na de opnames van het derde album van Hammer Horde, waren - zo vonden zij zelf - Jayson Cessna en Derik Smith toe aan iets anders. De Viking-thematiek van die band werd geparkeerd, in Paul Fuzinski (Blood Of The Prophets) werd een zanger en bassist gevonden en Astralborne werd opgericht. In november 2019 bracht het drietal zijn debuutalbum Eternity’s End in eigen beheer uit. Het schijfje belandde op de burelen van Prosthetic Records, waar de kwaliteit werd onderkend. Astralborne tekende bij de platenmaatschappij en het debuut werd in 2020 op een toverballen gekleurde, gelimiteerde LP uitgebracht. Inmiddels zijn we drie jaar verder en ligt het tweede album Across The Aeons voor ons.Lees verder ›

Thrashers opgelet! Dead Heat is terug van nooit weggeweest en gaat met zijn nieuwe EP Endless Torment weer de nodige stof doen opwaaien. Het Californisch viertal begon in 2016 met herrie maken, bracht reeds twee albums uit via het hardcore label Triple-B Records en het is slechts wachten tot een groter publiek de band in zijn armen zal sluiten. Dit schijfje met daarop vijf akelig vette nummers is wederom het bewijs dat deze cross-over formatie veel meer krediet verdient dan men krijgt.Lees verder ›

Ruim twee jaar geleden had ik het op mij genomen om het album Cosmic Healer van Velvet Viper te bespreken. Inmiddels hebben Jutta en haar band hun nieuwste werk klaarliggen en deze wordt op 21 juli officieel uitgebracht onder de naam Nothing Compares to Metal.Lees verder ›

De titel van deze plaat is de lijfspreuk van Vladimir Poetin. Fuck All Borders is een split tussen twee bands waarvan u waarschijnlijk nog nooit hebt gehoord. Anarcho crust punk luidt de inleiding. Ja, dan ben ik gelijk warm. Beide gezelschappen komen uit Polen, voor zover Polen mag worden aangeduid als een land met landgrenzen. De ene kant van de split is in elk geval in de Poolse taal. Op zich jammer, want zo gaat de inhoud van het plaatje volledig aan alle niet-Poolse luisteraars voorbij.Lees verder ›

Crushing Sun - en verpletterend dat het is - is u waarschijnlijk niet bekend. De band kent nochtans een geschiedenis van om en bij de twintig jaar en gaat terug tot in de myspaceperiode onder de naam Defuze. Ik denk alleen niet dat de band heel actief is geweest want dit Tao is stiekem een heruitgave van het debuut en enige album uit 2010, dat we destijds al onder handen namen. Black Lava Records is een klein label dat dit album uit de verdoemenis wil helpen. Terecht? Hoofdtelefoon op, licht uit en spelen.Lees verder ›

Waar ken ik Michael Enevoldson ook weer van? Hij is niet alleen bekend als de Panzergeneral in Panzerchrist... Hij drumde inderdaad nog op een blauwe maandag bij Illdisposed. Van ditzelfde Illdisposed maakte brulboei Bo Summer ook nog ooit deel uit van dit Panzerchrist. Op het behoorlijk machtige Soul Collector (2000) maar ook op Room Service (2003) en Battalion Beast (2006) konden we kennismaken met zijn typische keelklanken. In die periode zat er, als ik het goed heb, ook ene Rene Hilligsø Killerich op de drumkruk.Lees verder ›

Wind, Breeze or Breath is het derde album van het Amerikaanse Starer. Een collaboratie tussen Fiad Productions, Adirondack Black Mass Records en Folkvangr Records zou er toe moeten leiden dat je dit album kan aanschaffen in verschillende formats. Tja, het derde album op nog geen drie jaar tijd en dan vergeten we nog wat tussentijdse singles en EP's. De heer Josh Hines, de man achter deze post-blackmetalband, Starer, is inderdaad een veelschrijver. Kijk je naar zijn rijkgevulde persoonlijke historie dan zit deze brave man in nog -tig andere bands.Lees verder ›

Haunted Funeral Creations is de titel van het debuutalbum van de Amerikaanse deathdoomband Tumulation. De muziek zou met name in de smaak vallen bij fans van Autopsy, Winter, Blood Incantation, Hooded Menace, Paradise Lost en Incantation. Dat is een vrij breed publiek dachten wij zo, dus het vermoeden bestaat dat er sprake is van een behoorlijke variatie. De bandleden hebben al behoorlijk wat ervaring opgedaan in verschillende andere bands en projecten. De gemene deler hierin is de deathmetalband Conjureth. Kwaliteitslabel Hammerheart Records ziet er in ieder geval voldoende heil in om de heren onderdak te bieden.Lees verder ›

De Australiër Terry Vainoras startte in 2011 met Subterranean Disposition. Het titelloze debuut uit 2012 bevatte death/doom met een hoop effecten en bijgeluiden. Hij maakte flinke stappen met de opvolger uit 2016 (Contagiuum and the Landscapes of Failure) waarbij hij de saxofoon introduceerde als vast onderdeel van zijn muziek. We zijn alweer zeven jaar verder en album nummer drie is verschenen. Individuation is de titel van het werk en wederom heeft de muziek een enorme groei doorgemaakt. Natuurlijk speelt de doom metal een grote rol in zijn muziek, maar geregeld worden er uitstappen gemaakt naar death metal, black metal en wordt er flink geëxperimenteerd met de saxofoon waardoor sommige stukken enorm jazzy klinken.Lees verder ›