De Amerikaanse band Outer Heaven is in 2012 opgericht door de toenmalige Rivers of Nihil-gitarist Jon Kunz en zanger Austin Haines aangevuld met drummer Paul Chrismer. Dit album is verder ingespeeld door Derrick Vella plukkend aan de basgitaarsnaren, zoals hij dat ook doet bij Tomb Mold en Dream Unending. De bassistpositie wordt nu echter permanent ingevuld door Paul Tshudy. De band heeft twee EP’s, een livealbum, een split en debuutalbum Realms of Eternal Decay (2018) op de mensheid afgevuurd. Het debuut werd al meteen via het gerenommeerde Relapse Records uitgebracht net als het nu vijf jaar later uitkomende Infinite Psychic Depths.
De naam Outer Heaven is gebaseerd op de gelijknamige militaire staat in de Metal Gear-spelserie. De fictieve staat is opgericht en wordt beheerd door Big Boss. De staat is er een van contradictie en wordt gekenmerkt door het nastreven van vrijheid en leven zonder wetten, maar is tevens gedreven door wraakzucht en woede. Redelijk simplistisch nog. Later in de carrière van de band werd het conceptueel pas echt fantasierijk. Infinite Psychic Depths verhaalt over de aanloop naar de horrorbeelden op de hoes van het debuut en neemt het zogenaamde ‘Stoned Ape-theorie’ als basis concept. Deze bestaande theorie houdt in het kort in dat mensen duizenden jaren geleden zijn geëvolueerd als gevolg van het gebruik van magic mushrooms.
De wetenschappelijke naam is Psilocybe cubensis en deze zou ons de stap hebben laten maken van Homo erectus tot Homo sapiens. Doordat men toentertijd onder invloed van paddenstoelen een heel stuk geiler werd en zich tegoed deed aan onder meer veel groepssex werd de genenpoel op zodanige wijze verbeterd dat zo de Homo sapiens ontstond. En in de versie van Outer Heaven leidde de Stone Ape-theorie tot een moordzuchtige mensheid, zoals te zien dus op de hoes van de eerste plaat. De link tussen de twee albumhoezen is evident en is te zien wanneer je de hoezen van beide albums boven elkaar houdt. Dan vormen de beelden een geheel. Ik twijfel of het verhaal dan ook meteen duidelijk wordt, maar who cares?
Ik vind de band met name ijzersterk in het hanteren van de verschillende snelheidswisselingen. Wanneer men mid-tempo speelt, dan beukt het en dreunt het als een heimachine en wanneer men het gas pedaal intrapt krijg je het gevoel alsof je zo het heelal in wordt gekatapulteerd en schiet het adrenalineniveau dwars door het dak. Echt genieten. Hier en daar krijg je een solo of sample te horen en het is allemaal net in de juiste verhoudingen gebruikt. Verder zijn er een aantal gastoptredens te horen van Pig Destroyer’s JR Hayes, Morbid Angel’s Steve Tucker en Alex Jones van Undeath. Dave Suzuki (Churchburn, ex-Vital Remains) doet nog een ‘signaturesolo’ op Rotting Stone / D.M.T. Verder staat de instrumentbeheersing buiten kijf. Het is goed te horen door met name de uitstekende mix van de muziek. Dit soort muziek laat zich niet makkelijk bewerken maar staat als een huis op dit album.
Luistertips: Unspeakable Aura, Rotting Stone / D.M.T., Liquified Mind
Voor fans van Morbid Angel, Tomb Mold, Immolation, Incantation, Cannibal Corpse en Dying Fetus.
Score:
90/100
Label:
Relapse Records, 2023
Tracklisting:
- Soul Remnants
- Pillars of Dust
- Fragmented Suspension
- Drained of Life
- Liquified Mind
- Unspeakable Aura
- Rotting Stone / D.M.T.
- Starcrusher
- Pallasite Chambers
- Warped Transcendence
- From Nothingness to Eternity
Line-up:
- Austin Haines – Zang
- Jon Kunz – Gitaar
- Zak Carter – Gitaar
- Derrick Vella – Basgitaar
- Paul Chrismer – Drums
Links: