Headlines

De eerste release van 2022 die ik had moeten vermelden in mijn jaarlijst, maar niet deed, is er. Deze EP, van het Britse Qrixkuor. De band bestaat sinds 2011 en heeft in de gelederen onder andere frontman S die ook bij Adorior actief is (best een memorabele band). Deze EP met opmerkelijke hoes bevat één enkel nummer dat bijna 25 minuten lang duurt. Death metal, maar geen doorsnee death metal.Lees verder ›

Ergens in 2020 kwam de mededeling dat er een aantal oude getrouwen samengezeten hadden om een nieuwe band op te richten, Høstsol of herfstzon. Het bleek niemand minder te zijn dan Niklas Kvarforth die samen met leden van Manes en Ajattara besloten had nog wat donkere en smerige zieleroerselen op de mensheid los te laten. Herfstzon is dus een Zweeds, Noors en Fins onderonsje geworden. Voor ons ligt nu de debuutplaat Länge Leve Döden: Lang Leve (de) Dood. En zo kan dat inderdaad wel gesteld worden. Het Italiaanse Avantgarde Music is de platenboer van dienst.Lees verder ›

Grá is een band die we in principe niet moeten introduceren. Deze Zweedse blackmetalband bestaat al sinds 2010 en brengt nu zijn vierde langspeler uit via Avantgarde Music. Daar waar de vorige plaat Väsen nog heel wat lagen, ook orchestrale, bevatte en deze, net als de vorige, volledig door Heljarmadr werd gemixt en gemasterd, lijkt dit alles nu niet meer het geval te zijn. De heren kiezen voor een brutalere en misschien minder complexe aanpak en sound. Hiervoor keken ze naar Terry Nikas voor de mixing en Georg Nerantzis voor de mastering. Ook werd het artwork, van de hand van de Chileen Felipe Ignacio, nog meer afgestemd op de muziek en de teksten.Lees verder ›

Een laatste nakomertje van mijn hand uit 2022, deze recensie over het Duitse Human Traces. Ze betreft een EP met de titel Akt I: Life To Die For welke in eigen beheer is uitgebracht door dit viertal muzikanten. Er is in eerste instantie maar bar weinig te vinden over deze lui. De bijgeleverde informatie vanuit de promo leert ons dat zanger Kyuho de voorgaande vocalist definitief heeft vervangen. Nou weet ik natuurlijk niet hoe de originele schreeuwlelijk het deed, maar ook zonder deze referentie kan ik wel zeggen dat Kyuho een aardig vocaal bereik heeft.Lees verder ›

Cantar is een Franse band die slechts kort in de underground actief was. De groep schopte het tot een promo in 1993. Destijds werd die in eigen beheer en op cassette uitgebracht. Bijna dertig jaar later komt er een cd uit op het - eveneens Franse - Chaoscibel label. Deze heruitgave is de eerste release op het label en tevens verkrijgbaar bij The Ritual Productions.Lees verder ›

Beyond Helvete, de band rond Natrgaard, maakte met het vorige werkstuk, MMXX, niet al te veel indruk op mederedacteur Remco. De black metal van de heer Natrgaard maakt een stevige knipoog naar Shining, Kvarforth's geesteskind, naar heavy metal en naar heel wat andere substromingen en zou, ik citeer, net daardoor te veel van de hak op de tak springen en te weinig consistent zijn. Ik ben benieuwd. Brengt de muziek op Anthem Of Decay iets anders?Lees verder ›

Wat ik tegenwoordig nog wel eens mis bij bands die op snijvlak van doom, sludge en hardcore begeven, is herkenbare songs maken. Vaak gaat het van riff naar riff, wordt er wat overheen gebruld met wat mokerslagen en er is weer een plaat ingeblikt. Vaak klinkt het fijn, maar bij nauwkeurige luisterbeurten blijft er weinig hangen.Lees verder ›

Heb je het tv-programma Masterchef wel eens gezien? Vast wel, of in elk geval een ander soortgelijke ‘real-life’ kookwedstrijd waarbij de tranen in de ogen van de deelnemers belangrijker zijn dan de uien die ze veroorzaakt hebben. En dan zie je assistent-nietmachine-manager Trudy met een blik van totale verstandsverbijstering vier ingrediënten bij elkaar donderen waarna er vijf minuten later in ‘real-time’ een drie sterren gerecht de oven uitkomt, waar een paar vetklepperige juryleden orgastische bewondering over uitspreken.Lees verder ›

Onhou is in de basis een sludge/doom band, met veel dreigende riffs, hoekige drums en intense zang. Zoals het hoort. Maar er gebeurt veel meer op deze plaat dan simpelweg het platwalsen van de argeloze luisteraar. Wat Onhou namelijk heel goed doet is een nummer interessant houden door de gekozen structuur en opbouw.Lees verder ›

Het Franse Penetrator gaat al mee van 1988. Op F.M. Extermination zijn voor het eerst de EP Now en drie demo's (Wishing, Just A Rehearsal en First Penetration) samengevoegd tot een leuke compilatie. Daarnaast staat er in de vorm van de Slayer-cover Black Magic een niet eerder uitgebracht nummer op.Lees verder ›

Eind december '21 bracht de Belgische groove/death metalband Virus Inhumanity een eerste EP uit: Infectious. Deze werd door Zware Metalen niet van een recensie voorzien. Het label stuurde toch een digitale promo naar onze burelen. Reden daarvan is dat Virus Inhumanity de nummers van de EP afgelopen zomer opnieuw heeft gemixt en dus Re-Infected verschijnt een half jaar na het debuut. We zien voorzien je vandaag van een dubbele recensie.Lees verder ›

"Communication is your ticket to success if you pay attention and learn to do it effectively.” Deze quote is afkomstig van Theo Gold - de auteur van Positive Thinking: Change Your Attitude, Change Your Life! - en wordt er bij menig managementcursus straf ingepompt. Nu hoef je dat soort cursussen echt niet te volgen om te weten dat heldere en tijdige communicatie een hoop onduidelijkheid voorkomt.Lees verder ›

Asgrauw, Sagenland, Meslamtaea, wat zegt jullie dat? Mij in ieder geval heel veel. Allen zijn dit bands waarin multi-instrumentalist en alleskunner Floris Velthuis één of meer plaatsjes inneemt. Recentelijk kregen we nog het uitstekende Meslamtaea album, Weemoedsklanken, in onze handen. En in diezelfde handen ligt nu het vervolg op het uitmuntende Galgenbrok-album uit 2021. Eén ieder die dit album niet heeft of nog niet heeft beluisterd zou eigenlijk stante pede moeten onthoofd worden of tenminste het schavot moeten opgesleurd worden.Lees verder ›