Geschreven door Joost Aarts op 28-11-2024 om 18:50.
Het was ergens in een donker zaaltje in Hamburg dat mijn eerste kennismaking met het Amerikaanse Escuela Grind plaatsvond. Op voorhand had ik al wat nummers gecheckt, maar was ik vooral benieuwd naar de hoofdact van de avond, ene Rotten Sound, pioniers in de grindcorescene. Natuurlijk stond de woeste ‘Escuela-bende’ onder aanvoering van Katerina Economou ietwat in de schaduw van de anti-muzikale Finnen. Het optreden zelf was er niet minder vermakelijk om. Het ging namelijk best hard en bij tijd en wijlen flink bruut ook. Nadien heb ik de vorige wapenfeiten van de band dan ook zeker aan een aantal luisterbeurten onderworpen. Ik benoem even het hier op Zware Metalen niet gerecenseerde Indoctrination en het in 2022 verschenen debuut Memory Theater.
Met de eerder gelekte track Turbulence van deze nieuweling laat Katerina ook haar eerste zuivere vocalen horen, al is dit slechts van zeer beperkte aard. Een aardig experiment dat niet uit de toon valt als we de rest van de plaat tot ons nemen. Toch kan ik mij voorstellen dat het voor de fans van het eerste uur even schrikken was. Het zal toch niet zo zijn, dat elk nummer is voorzien van nog meer van dit soort zuivere vocalen? Deze fans kan ik na het beluisteren van Dreams On Algorithms geruststellen. De vocaliste schuurt, brult, schreeuwt en rochelt er eindeloos op los. Er zit eigenlijk geen woord Spaans bij, al vanaf de beukende opener DOA (nee geen Dynamo Open Air, maar Dreams On Algorithms) gaat de band snoeihard te keer. Soms is er ruimte om even gas terug te nemen, voor wat aardig gooi- en smijtwerk, de nodige groove of een droge gitaarpingel. En zo valt Always Watching You in die zin ook best wel in positieve zin op. Geen dromen, maar nachtmerries lijken hier wel te worden ‘bezongen’!
Constant Passenger laat een voortploegende grindband horen, met wederom een ander type vocaal. Een behoorlijke dosis hardcore ontmoet hier deathgrind. Naar mate het dertig minuten durende album voortduurt, klinkt de band steeds opgefokter en daarmee ook bozer. Ik denk dat dit het album is waarop Escuela Grind tot op heden het meest intens klinkt. Aan overtuigingskracht dus geen gebrek en ik zal de laatste zijn die durft te beweren dat het gezelschap aan originaliteit ten koste van bruutheid heeft ingeboet. Animus Multiform bevat zelfs een aardige gitaarsolo! Scorpion laat nadien uitzinnige vocalen horen die de troepen aanvoeren voordat het hakfestijn volledig losbarst. Dit is dan ook absoluut mijn favoriete nummer van dit niet bepaald misselijke album. Ik ga maar eens even wat Dreams On Algorithms op bestelling zetten als één van de hardste en meest grind-groovende albums van het jaar. Enige minpuntje, waarom duren die dromen toch zo kort?
De redacteuren van Zware Metalen schrijven ieder jaar op vrijwillige basis duizenden artikelen om de metalscene van Nederland en België te ondersteunen. Hiervoor zijn we afhankelijk van inkomsten die gegenereerd worden door het plaatsen van advertenties. Indien deze niet afkomstig zijn van directe partners (zoals poppodia en festivalorganisatoren), zal de overgebleven ruimte opgevuld worden door automatisch gegenereerde advertenties van Google AdSense. Omdat deze gebruik maken van zogeheten ‘tracking cookies’, hebben we volgens de AVG-wet jouw toestemming nodig om deze advertenties weer te kunnen geven. We begrijpen dat onze lezers hun privacy op het internet waarderen, maar het accepteren van het cookiegebruik houdt Zware Metalen (en dus indirect de metalscene) in leven. We hopen daarom dat je instemt met het gebruik van de cookies. Mocht je er interesse in hebben, kun je onze privacyverklaring lezen.
