escort eskişehir escort izmit escort kıbrıs escort maraş eskişehir eskort izmit escort edirne escort

Headlines

Het is alweer van een flinke tijd terug dat het Zweedse Darkane nieuwe muziek uitbracht. Jammer, want de albums, en in het bijzonder Rusted Angel (1999) en Layers of Lies (2005), sla ik persoonlijk heel hoog aan. Het laatste wapenfeit, The Sinister Supremacy, dateert uit 2013. Destijds leek, met een solide line-up - zeker na de terugkeer van voormalig zanger Lawrence Mackrory in 2011 - en een prima recente release, de toekomst voor het Zweedse Darkane open te liggen. Wat volgde was echter stilte... Jaren van stilte. Is negen jaar later de terugkeer de moeite waard of had de band beter in de vergetelheid ondergedoken kunnen blijven?Lees verder ›

Halverwege de jaren '90 van de vorige eeuw had je twee magazines die inspeelden op vooral black metal. Die bladen waren het Duitstalige Ablaze en het Engelstalige Nordic Vision. Ik sprak en las toen nog geen Duits, maar het ging mij vooral om de verzamel CD’s die bij beide bladen in de verpakking zaten. Velen van jullie zullen daar een hoop gave bands hebben ontdekt. In die tijd was er een band uit Oostenrijk die death metal speelde, maar met een blackmetalimago. Satanische teksten, antichristelijke statements en een hoop bloed en corpsepaint. Ik heb het natuurlijk over Belphegor!Lees verder ›

Serpents Oath, een Belgisch blackmetalcollectief, leek enkele jaren geleden plots op te staan vanuit het niets. Niks is echter minder waar. Er bleek een verzameling individuen achter deze band te zitten die het klappen van de zweep al wel kende. Ingewijden en mensen die de scene al langer volgen, weten immers dat er leden van het ter ziele gegane Insanity Reigns Supreme mee gemoeid zijn, rijkelijk aangevuld met een arsenaal even gevormde muzikanten uit andere bands.Lees verder ›

De mannen van 1000mods wisten vanaf hun debuutalbum Super Van Vacation een onuitwisbare indruk te maken in de wereld van stoner doom. Hoe vergaat het de mannen op dit moment? Donderdag 23 juni laten de mannen de Melkweg op zijn grondvesten trillen met een concert op Nederlandse grond. Reden genoeg voor Zware Metalen om alvast de laatste nieuwtjes binnen te hengelen van deze Griekse heren.Lees verder ›

Het is alweer even geleden dat een puur undergroundpackage extreem muzikaal geweld Baroeg in Rotterdam aandeed. Fysiek ongemak was er echter de oorzaak van dat het verslag van Facebookredacteur Jeroen Slager later binnenkwam. Maar hier is dan toch de terugblik op Suffering Hour, Bedsore, Haunter en Cryptic Shift in de Maasstad vanuit de kaasstad. Lees verder ›

Sinsid komt uit Noorwegen en is redelijk aan de weg aan het timmeren in het heavy-metallandschap. Tot nu toe slagen de mannen erin om elke twee jaar een album uit te brengen. Qua werklust zit het dus wel goed met dit vijftal. Het logo van de band doet vermoeden dat het hier om een thrashband uit de jaren ' 80 gaat, maar niets is minder waar. Dit zijn Zware Metalen van de oude school.Lees verder ›

Occulte industrial uit Zweden maakt King Satan. Occult Spiritual Anarchy is het album. Eerst wilde men dat eenieder Satan zou aanbidden. Vandaag is het spirituele anarchie. Het gebed tot Satan werd overigens niet al te enthousiast ontvangen door mijn collega Bart al Foet die de woorden 'saai', 'doorzichtig' en 'debiel' uit de kast haalde. Na de single The Faces of the Devil was ik in elk geval positief gestemd. Dit album zou nu eens echt de doorbraak moeten/kunnen worden.Lees verder ›

In de Nederlandse provincie Groningen ligt een gebied waar aardgas wordt gewonnen. Dat zorgt zo af en toe voor een aardbeving en bij één van de bevingen moet er iets flink fout zijn gegaan en heeft Satan zelve kans gezien een zooitje hellehonden naar boven te duwen om dood en verderf te verspreiden. Dat doen de demonen vermomd als muzikanten onder de naam Embraced by Darkness. De EP MMXXII is het eerste wapenfeit van het bloeddorstige gezelschap.Lees verder ›

Aan de voet van de Leeuwarder Oldehoofsterkerk, prachtig in al zijn lelijkheid, vond in het tweede weekend van juni eindelijk weer metalfestival Into the Grave plaats. En dus sjokten duizenden in het zwart gekleedde liefhebbers der zware metalen zich naar het kerkhof aan de rand van het centrum, tot schrik van het winkelend publiek. Namens Zware Metalen sjokten René de Jonge, Cor Vos en Remco Faasen mee als schrijver. Op zaterdag sloot Marko Bok zich aan. Christel Janssen was present voor de foto's. Dag 3: Into the Grave dag 3: dringen bij de merch, plaggen uit de grond, Death-klassiekers en een zieke drummer.Lees verder ›

Af en toe ga ik eens door onze heilige Zware Lijst en pik ik een album op dat al een tijdje uit is. Frozen Shield bracht begin november 2021 debuut Ínia uit, hoewel ze al actief zijn sinds 2010. Vooral het opgegeven genre, viking metal, viel mij op: het is een label dat niet zo vaak meer op bands geplakt wordt. In mijn oren en tot mijn spijt heeft dit met viking metal niet veel te maken. Mijn eerste gevoel was er dan ook één van teleurstelling. Het duurde even voor die doorgespoeld was - gelukkig had ik mijn drinkhoorn al klaargelegd! Uiteindelijk bleek er toch heel wat moois te ontdekken.Lees verder ›

Dit Finse Pestilent Hex bestaat uit twee heren die al wel weten hoe je doom en death metal moet maken. Ze hebben een verleden in bands als Desolate Shrine, Convocation, Tyranny of Profetus. Aan hun muzikale kunsten voegen ze nu het volgende erfstuk toe, namelijk strak geproduceerde, stevige black metal met hier en daar een drupje piano of soms zelfs een hele geut synths. De vergelijking met Obtained Enslavement, Kvist of Abigor wordt door de promoboer naar voren geschoven. Je kan stellen dat er toch iets van waar is. Debemur Morti Productions, een label dat ons recentelijk nog vergastte met de nieuwe plaat van White Ward, ziet toch iets in dit duo. En terecht.Lees verder ›

Att Kuva det Upproriska Köttet is nieuw werk van het Zweedse blackmetalgezelschap Botgörelsen. Deze plaat kwam al uit in eigen beheer, ergens in 2021. Het Britse Onism Productions zag er echter wel graten in om dit hebbeding opnieuw uit te brengen, zowel op CD als op cassette. Wees er echter als de kippen bij, want deze laatste versie is gelimiteerd. De ijskoude Zweedse black metal heeft zijn fundamenten in de eigen regio, nochtans bemerk ik ook wat elementen die we terughoren in een band als bijvoorbeeld Over The Voids... En dan ben je natuurlijk in Polen beland.Lees verder ›

133 stuks staat er intussen op de bill van Summer Breeze 2022. Daarmee weet je perfect wat je te wachten zal staan, want het rooster ligt vol. Jammer genoeg waren daar enkele vervangingen voor nodig, hoewel die nauwelijks inboeten aan kwaliteit. Voor ontdekkingsreizigers laten drie underground labels hun paradepaardjes opdraven en als klap op de vuurpijl haalt de organisatie een straffe stunt uit.Lees verder ›

Deathwhite is een Amerikaans darkmetalcollectief dat steeds maar weer indruk maakt. De muziek lijkt wel het lijflied te zijn van elk één en één ieder die het bijwijlen moeilijk heeft of die zich toch op een meer menselijke manier, emotioneel wil laten gaan. Het meest recente album, Grey Everlasting, sloeg in als een bom, dat kon je reeds lezen in de recensie. Met nummers als Earthtomb, No Thought Or Memory maar zeker ook Formless en White Sleep werden er weer parels geschreven. Elk nummer heeft zo dan ook zijn eigen beladen boodschap en gedragen ondertoon. Ik kreeg de kans om één van de heren via de digitale snelweg te interviewen, met klank zonder beeld. Want het is nog altijd een darkmetalcollectief dat zijn volledige bezetting liefst niet prijsgeeft. Er werd gesproken over het tot stand komen van de plaat, het schrijven van de nummers en de teksten. Kortom het was een boeiend gesprek dat je hieronder kan lezen.Lees verder ›

Ik doe het wel, ik doe het niet, ik doe het wel, ik doe het niet, ik doe het wel. Kent iemand dat kinderspelletje van vroeger nog? Je pakte een madeliefje uit het gazon en bij elk wit blaadje dat je eruit trok zei je ‘’Hij/zij houdt van me’’ gevolgd door een ‘’Hij/zij houdt niet van me’’. Het laatste blaadje gaf vervolgens een definitieve uitslag over een mogelijk ontluikende liefde. Eenzelfde dilemma speelde mij parten de afgelopen dagen. Zal ik dit Imperial Circus Dead Decadence van enkele woorden voorzien of niet? Nee, ik doe het niet. Ik doe het toch. Inmiddels ligt de achtertuin vol met een laag van enkele centimeters aan witte bloemblaadjes.Lees verder ›

Met zacht opbouwende gitaartonen opent de Zweedse band Defiatory haar derde langspeler, Apokalyps genaamd. Vorige release, Hades Rising uit 2018, is aan mij voorbij gegaan terwijl het debuut Extinct uit 2016 ondanks een goede review dusdanig weinig indruk heeft achtergelaten dat ik er zojuist pas achter kwam dat ik dat album gerecenseerd had hier op Zware Metalen.Lees verder ›

Wesenwille maakte indruk op me met II: A Material God. Een complex blackmetalwerkstuk dat goed doordacht in elkaar gestoken werd op muzikaal, vocaal en tekstueel gebied. Een album dat werd uitgebracht door het Franse Les Acteurs De L'Ombre. De band speelde op de Redux-versie van het Tilburgse Roadburnfestival in 2021 en combineren nu deze liveopname met het eerder uitgebrachte I: Wesenwille.Lees verder ›

Aan de voet van de Leeuwarder Oldehoofsterkerk, prachtig in al zijn lelijkheid, vond in het tweede weekend van juni eindelijk weer metalfestival Into the Grave plaats. En dus sjokten duizenden in het zwart geklede liefhebbers der zware metalen zich naar het kerkhof aan de rand van het centrum, tot schrik van het winkelend publiek. Namens Zware Metalen sjokten René de Jonge, Cor Vos en Remco Faasen mee als schrijver. Op zaterdag sloot Marko Bok zich aan. Christel Janssen was present voor de foto's. Dag 2: zingende dwergen, Golden Earring, tyfusharde death metal en het feestje van een gimmick band.Lees verder ›