Paganizer – Flesh Requiem

Geschreven door op 26-11-2024 om 18:50.

Kijk eens aan, wie komt ons nu weer verrassen met een nieuwe vrucht, ontsproten aan de schier onuitputtelijke Zweedse voedingsbodem der creativiteit? Het is de heer Rogga Johansson met zijn kornuiten en deze keer in de vorm van zijn band Paganizer. Wanneer Zware Metalen me zou betalen per woord dan zou ik nu beginnen met het opnoemen van elke band waar Rogga zich tegenaan heeft bemoeid. Waanzinnig gewoon wat deze muzikale krachtpatser al die jaren bij elkaar heeft gebokst.

Zo is dit dan ook alweer de dertiende langspeler voor deze band, genaamd Flesh Requiem. Het album wordt uitgebracht bij Transcending Obscurity Records. Dit is ook de derde release van dit jaar, want Xtreem Music bracht eerder al een EP uit en het Mexicaanse Iron, Blood and Death Corporation een live album. Eén label is kennelijk niet genoeg om alles uit te kunnen brengen wat deze deathmetalnotenkraker allemaal uit zijn metalen kokertje tovert. Ik vind het gewoonweg bijzonder knap wat Rogga allemaal weet te presteren en ik was benieuwd of, als gevolg van zijn dadendrang, er geen vervlakking zou optreden inzake kwaliteit. Je kunt ten slotte niet altijd vernieuwend blijven, toch?

Flesh Requiem telt een twaalftal nummers en tikt de veertig minuten net aan. Als je de band kent dan weet je wat je ongeveer te wachten staat. Dat is op dit Flesh Requiem niet anders en maak je borst maar nat om je te onderwerpen aan een fikse portie Zweedse death, met groove baby! Want dat is wat het is: het swingt, het stampt, het sloopt en het dendert. En daaroverheen de herkenbare grunt van Rogga die de smerigheid verder uitsmeert over de rotte fundamenten die muzikaal gelegd worden.

Maar wat Paganizer hier brengt is zelfs nog meer dan dat. De meeste nummers worden zeer goed in elkaar gestoken en op de juiste momenten worden er meerdere tempoversnellingen ingebracht (Life of Decay, Meat Factory, Hunger for Meat) of wordt er juist meer ingehouden gespeeld. Daarbovenop brengt de band regelmatig sfeer en gevoel in de nummers. Dit wordt met name gedaan door gas terug te nemen en de focus te verleggen naar een ragfijne of subtiele solo of door, zoals tijdens het titelnummer, een haast episch begin mee te geven, waarna de aangebrachte melodieën regelmatig terug komen. Luister ook maar eens naar World Scythe, Suffer Again en vooral het slotnummer Skeletons waar Paganizer, waar de heer Johansson alles wat hij in huis heeft laat horen. Een waardig slot. In het kort: Paganizer verdiept zich behoorlijk in de nummers en op deze manier onderscheidt de band zich ten opzichte van de gemiddelde dertien in een dozijn band.

In mijn ogen heeft Paganizer met dit Flesh Requiem niet alleen één van de beste platen uit zijn repertoire gemaakt, ik vind het ook één van de betere platen van dit jaar. Wat op zich al een hele opgave is gezien de tsunami aan goede releases die al de revue zijn gepasseerd. Waar de plaat zal eindigen moet nog blijken, maar ik zal niet verbaasd zijn als hij op menig eindejaarslijstje zal prijken. Tevens aandacht voor de mooie hoes, die gemaakt is door wijlen Mariusz Lewandowski.

Score:

87/100

Label:

Transcending Obscurity Records, 2024

Tracklisting:

  1. Life of Decay
  2. Meat Factory
  3. Flesh Requiem
  4. Hunger For Meat
  5. Viking Supremacy
  6. World Scythe
  7. Fare Thee Well (Burn In Hell)
  8. Necromonolithic
  9. The Pyroclastic Excursions
  10. Just Another Doomsday
  11. Suffer Again
  12. Skeletons

Line-up:

  • Rogga Johansson – Gitaar, vocalen
  • Dennis Blomberg – Gitaar
  • Martin Klasén – Basgitaar
  • Matthias Fiebig – Drums

Links: