Headlines

Een Israëlische eenmansformatie die atmosferische black/doom metal speelt genaamd Yagon brengt met A Raven's Tale een EP uit ter eerste kennismaking. WormHoleDeath Records is de platenboer van dienst. Een platenboer die erg veel uitbrengt, hopelijk resulteert dit voor deze band niet in een plaatsje in de spreekwoordelijke vergeetput. Nu, als band kan je daar natuurlijk ook alles voor in het werk stellen om die toegewezen plaats niet toebedeeld te krijgen.Lees verder ›

Shambhallic Vibrations is het debuut van het Amerikaanse Lunar Chamber. Het is een conceptalbum, waarbij de focus ligt op boeddhistische spiritualiteit en verlichting. Mocht je niet bekend zijn met het boeddhisme; het is een levensbeschouwelijke stroming, die ontstond uit de leer die volgens de overlevering werd begonnen door Gautama Boeddha. Boeddhisten gebruiken zijn leer voor hun leven en om de wereld om hen heen te begrijpen. Ze geloven dat er een cirkel is van geboorte, leven, dood en wedergeboorte. Het overwinnen van het lijden is wat wezenlijk is.Lees verder ›

In het jaar 2005 richt ene Desolate het soloproject Austere op. Na circa twee jaar krijgt hij de hulp van ene Sorrow. Wat volgt in 2007 is de debuutplaat Withering Illusions and Desolation. Een dijk van een DSBM plaat waar uw redacteur van dienst pas in een later stadium kennis mee zal maken. Karakteristiek op dit debuut zijn de huilende, scherpe vocalen als het ware getormenteerde zielenroerselen die zijn uitweg vinden om de luisteraars stante pede te laten verbleken.Lees verder ›

Bij het horen van de naam Iced Earth denken veel mensen terug aan de periode van politieke onrust in de Verenigde Staten van Amerika en de rol die bandleider Jon Schaffer gespeeld heeft bij het illegaal en met geweld betreden van het Capitool. Wat een ieder hiervan vindt of hierbij voelt, is natuurlijk voor iedereen anders. Feit is wel dat het grootste deel van Iced Earth is opgestapt en alleen drummer Brent Smedley geen ontslagbrief heeft afgegeven.Lees verder ›

Klinken namen van bands als Ænigmatum, The Chasm, Chthe'ilist en Stargazer jou als muziek in de oren? Verbeten extreme death metal met een aanpak die je gerust als ongebruikelijk, progressief of avant-gardistisch kunt omschrijven? Dan zal de naam VoidCeremony je vast ook wat zeggen. Niet? Het Amerikaanse viertal kent dezelfde muzikale overeenkomsten en extravagantie als eerder genoemde bands. Het viertal uit Californië heeft tot nu drie EP’s uitgebracht en in 2020 verscheen er een volledig album Entropic Reflections Continuum: Dimensional Unravel.Lees verder ›

Waarom zou een band eerst talloze demo's en EP's de wereld in moeten slingeren vooraf aan een eerste volwaardig debuut? Brimstone Gate is opgericht aan de vooravond van de coronapandemie. Het is niet duidelijk waar de bandnaam vandaan komt, maar het doet mij al snel denken aan het geweldige gelijknamige nummer van Naglfar (Diabolical 1998). Als de muziek ook maar enigszins daarop lijkt.....Volgens de promo was de gedachte om eer te betonen aan de Noorse, Zweedse en Engelse scene uit de jaren '90. Death- en black metal met enkele moderne invloeden, zonder dat de band zich daarbij laat limiteren.Lees verder ›

Ik was ietwat verrast toen ik las dat Stormo getekend had bij Prosthetic Records. De vorige platen kwamen uit via Moment of Collapse, een label dat uitstekend past bij de bij vlagen chaotische, screamo die de Italianen van Stormo al een paar jaar presenteren. Toch is dit weer een stapje omhoog voor Stormo . Een en ander zal ook te maken hebben gehad met de tours die de band heeft ondernomen als voorprogramma van Converge, Full of Hell en La Dispute. Of deze labelwissel ook invloed heeft gehad op de muziek? Ten dele.Lees verder ›

Het Britse Arrogant Destruktor bestaat ruim tien jaar, bracht twee demo's, een compilatie en een split (met het Nederlandse Wrang) uit en qua volledige albums staat de teller nu op drie. Toch is dit kwartet niet eerder aan bod gekomen op onze site en ook voor mij is het een eerste kennismaking. Met de nodige bravoure, die we wel vaker uit het Verenigd Koninkrijk zien, wordt Written In Blood From The Blade aangeprezen: dit is het beste album van de band, het blaast alles omver, de band heeft veel progressie gemaakt in de afgelopen jaren en meer van die taal. Nou begrijp ik dat je als label je bands goed in de markt neer wil zetten, maar ik kan me niet indenken dat deze taal ook wat aan inflatie onderhevig is en je als label ook wel kunt bedenken dat iemand die dit leest op zijn eigen mening af zal gaan, zeker in een tijd waarin je met een paar klikken op je telefoon een band kunt vinden en beluisteren.Lees verder ›

Dit is de tweede plaat van Ewiges Eis Records die ik dit jaar mag reviewen. Opnieuw een éénmansblackmetalband die net werd opgericht (in 2022), zij het in Zweden. Puur op basis van de titels op dit album zou je denken dat het een oude Immortal worship betreft, het valt echter anders uit. Deze debuutplaat kwam eind 2022 in eigen beheer uit, nu dus via Ewiges Eis.Lees verder ›

Negentieneenentachtig. Toen begon het voor Black Hawk uit Duitsland. In 2005 werd het pas echt serieus en verscheen de debuutplaat Twentyfive (de leeftijd van de band op dat moment). Ondertussen zijn daar nog eens achttien jaren bijgekomen. Echt fris is het dus niet. Reken dus maar op traditionele heavy metal met een lading Saxon NWOHM, hymnes en een aantal uptempo uitzonderingen die de nekspieren in beweging moeten zetten.Lees verder ›

Asystole speelt technische death metal, een beetje in lijn met die van de eerder genoemde stadsgenoten. De zeven nummers op het debuut Siren To Blight worden gedragen door furieuze, loodzware vocalen, ongebruikelijke, avontuurlijke riffs, tomeloze agressie en een onverzadigbare hang naar techniek. Angstaanjagende melodieën en een zwartgeblakerde zweem voegen nog meer diepgang toe aan de onherbergzame grilligheid.Lees verder ›

Nog een paard uit de stal van het Duitse Schattenpfade label is dit Duitse duo Ahnenkult, een band die met Wanderer zijn tweede langspeler uitbrengt. Ook de black metal van de heren Lupus, die verantwoordelijk is voor de muziek en de uitvoering, en Khamûl, die op zijn beurt verantwoordelijk kan gesteld worden voor de vocale partijen, kan gecatalogeerd worden als eerder atmosferische black metal met een melancholische inslag, net als labelgenoten Stilleklang. Ook Wanderer, kwam al eind vorig jaar uit maar wordt me nu, geheel terecht trouwens, aangeboden ter kritische review. Voor mij persoonlijk valt meteen op dat de heren voor de ritmesectie, en meer in het bijzonder voor de drum, vermoedelijk beroep doen op een drumcomputer.Lees verder ›