Construct of Lethe. Het bouwsel van vergetelheid. Lethe was in de Griekse mythologie de godin van de vergetelheid en tevens een van de vijf rivieren in de onderwereld of het dodenrijk, waaruit de doden drinken om hun aardse leven te vergeten. Tijdens het leven kan vergetelheid ook een rol spelen en vaak is dat geen gekozen pad. Als je langzaam in de vergetelheid raakt dan kan het vaak nare mentale gevolgen hebben voor die persoon. Vanwaar deze wat zwaar op de hand liggende introductie? Want een band maakt toch zeker geen platen om vervolgens in die beruchte vergetelheid te geraken?
Deze Amerikaanse band loopt al sinds 2014 mee en heeft intussen al drie volwaardige LP’s op zijn naam staan. Construct of Lethe bestaat uit een stel zeer gelouterde muzikanten die hun sporen hebben verdiend, bijvoorbeeld als gitaristen bij Near Death Condition, en de band mag zich gelukkig prijzen met zijn zeer goede drummer Kevin Paradis. De plaat die we hier bespreken is genaamd A Kindness Dealt in Venom. Het is een concept album geworden waarvoor de band de inspiratie haalde uit een donkere periode waar de tekstschrijver persoonlijk doorheen is gegaan. Een periode waarin hij te maken heeft gehad met suïcidale depressies. De titel van het album beschrijft de innerlijke stem die de schrijver aanspoorde zichzelf te haten en die vertelt dat de wereld beter af is zonder hem. Een imaginaire parasiet die zich voedt met zijn zelfbeeld en dit verteert tot er niets meer rest dan gehoor te geven aan de wens van zelfmoord. Zover is het gelukkig niet gekomen. Dit album is er wel gekomen. Muziek en kunst kan dan toch als een prachtige uitlaatklep dienen en soms zelfs therapeutisch werken. En wat leent zich beter dan brute death metal, zonder beperkende en zelfopgelegde grenzen, zoals de band deze hier brengt.
De promobeschrijving van dit werkje geeft aan dat het de beste ervaring geeft om de plaat als geheel te beluisteren, met de tekst in handen. Ik kan echter al vertellen dat dat geen sinecure zal zijn. Dit is een plaat die alle aandacht vergt. Het nummer Bete Noir bevestigt een en ander al, want dit negen minuten durende doomachtige epos zit boordevol emotie en verscholen schoonheid, waarbij het thema van de LP tegelijk stevig op de voorgrond blijft middels beklemmende donkere en zware gedeeltes. Dit is een contradictie die ik met bewondering heb ondergaan. Je voelt de pijn en innerlijke strijd.
Contempt is vervolgens een nummer dat meer death metal van de dissonante soort is. Sterke riffs en opgepompt tempo. De beklemmende sfeer blijft het gehele nummer wel sterk aanwezig en geeft een mooie afwisseling na Bete Noir. Denial in Abstraction doet daar weer en schepje bovenop door nog meer agressie te tonen, gedreven door niets ontziende Kevin Paradis die de snare zwaar aan het mishandelen is. Melodieën zijn duidelijk herkenbaar en maken dit een heerlijk opzwepend verhaal. Luister maar eens naar die riff op tweeëneenhalve minuut! Goed soleerwerk ook. Hierna volgen twee instrumentaal gestoorde werkjes. Gave afwisseling.
Sjongejonge, wat een belevenis is dit geweest. Ik heb de plaat echt een aantal keer moeten opzetten om een goed beeld te krijgen van wat er nu wordt geboden. Het is een amalgaam aan muziekstijlen en met name sfeer. Ik vind het bijzonder goed gedaan. Het is geen alledaags voer voor iedere deathmetalhead, maar als je ook maar iets open staat voor iets anders en durft buiten de genrerandjes te kleuren dan raad ik aan toch snel te gaan luisteren. Sterke aanrader voor fans van Morbid Angel, Mithras, Immolation, Nile en Hour of Penance.
Afsluitend wil ik in lijn van de thematiek van het album toch melden dat als men in vergelijkbare duistere periodes vastzit dat praten helpt.
Score:
88/100
Label:
Transcending Obscurity Records, 2024
Tracklisting:
- Artifice
- Bete Noir
- Contempt
- Denial in Abstraction
- Flickering
- I am the Lionkiller
- Labyrinthine Terror
- Monument to Failure
- Paroxysm as Pragmatism
- Raw Nerve, Iron Will
- Sacrosanct
- Tension – There is Nothing for You Here
Line-up:
- Kishor Haulenbeek – Zang
- Tony Petrocelly – Gitaar, basgitaar, keyboard
- Patrick Bonvin – Gitaar
- Kevin Paradis – Drums, percussie
Links: