Headlines

Sorceries of Sanguine & Shadow is de opvolger van het magistrale sympfonische blackmetalwerkstuk The Ashen Abhorrence van de Finnen van Pestilent Hex. Ook nu werd er een samenwerking gesmeed met het geniale Debemur Morti label. De vorige plaat bleek in staat krachtige blackmetalthema's te combineren met magnifieke synth- en keyboardpartijen en het leek wel alsof we terug in de tijd werden gekatapulteerd naar platen van Obtained Enslavement, Covenant en een trits andere.Lees verder ›

Het was ergens in een donker zaaltje in Hamburg dat mijn eerste kennismaking met het Amerikaanse Escuela Grind plaatsvond. Op voorhand had ik al wat nummers gecheckt, maar was ik vooral benieuwd naar de hoofdact van de avond, ene Rotten Sound, pioniers in de grindcorescene. Natuurlijk stond de woeste 'Escuela-bende' onder aanvoering van Katerina Economou ietwat in de schaduw van de anti-muzikale Finnen. Het optreden zelf was er niet minder vermakelijk om.Lees verder ›

Een goede twee jaar geleden stonden heel wat liefhebbers van traditionele hardrock er beteuterd bij. Het legendarische UFO (denk aan Doctor, Doctor, Too Hot To Handle of Lights Out) waar stergitarist Michael Schenker meermaals deel van uitmaakte, annuleerde plots zijn afscheidstournee. Reden: gezondheidsproblemen en een zware hartaanval er bovenop bij spilfiguur en zanger Phil Mogg, die er al van in het begin bij was. 50 jaar UFO, maar met een einde in mineur.Lees verder ›

Helvitnir is een Noorse band die bijna aan mijn aandacht ontsprong. Gelukkig zijn er nog alerte lezers van ons favoriete online gebeuren die mij op mijn eigen tekortkomingen attenderen. Deze EP Helborn, die uitkomt via het Dusktone label is de voorbode voor een heel album dat ergens volgend jaar zou moeten verschijnen. En als je schrijft Noorse band dan is het meteen interessant om eens de line up te bekijken.Lees verder ›

Dit is alweer de dertiende langspeler voor deze band, genaamd Flesh Requiem. Het album wordt uitgebracht bij Transcending Obscurity Records. Dit is ook de derde release van dit jaar, want Xtreem Music bracht eerder al een EP uit en het Mexicaanse Iron, Blood and Death Corporation een live album. Eén label is kennelijk niet genoeg om alles uit te kunnen brengen wat deze deathmetalnotenkraker allemaal uit zijn metalen kokertje tovert. Ik vind het gewoonweg bijzonder knap wat Rogga allemaal weet te presteren en ik was benieuwd of, als gevolg van zijn dadendrang, er geen vervlakking zou optreden inzake kwaliteit. Je kunt ten slotte niet altijd vernieuwend blijven, toch?Lees verder ›

Eind 2019 kregen we bij Zware Metalen het debuut van Tyranni te verwerken, met de welluidende titel Baron af avoghetens smärta. Je leest er hier alles nog eens op na. New Era Productions brengt nu het nieuwste werk van Swartadauþuz (die opereert onder de naam Svartpest bij dit Tyranni), materiaal dat tussen 2019 en 2023 opgenomen werd, zo overal een beetje. Woldaeg (de u welbekende Alex Poole) staat nog steeds aan zijn zijde, klaar om spookachtige jaren negentig black metal te brengen.Lees verder ›

Hevn III is een driemansformatie uit Noorwegen en na een liveplaat is dit Hevn III het eerste volwaardige album. De Noren zijn het voor een platenboer ook niet erg ver gaan zoeken. Ze bleven gewoon in eigen land en tekenden een deal met Polypus Records. De gehanteerde thematiek is er één die ruwheid en rauwheid van het menselijk bestaan tracht samen te vatten en samen te brengen met overpeinzingen die heren als Crowely, Blake en ja zelfs Nietschze al ergens neerschreven.Lees verder ›

Halverwege de jaren '90 brak Dog Eat Dog door met het album All Boro Kings. De band was een graag geziene gast op verschillende festivals en wist daarbij altijd het publiek in beweging te krijgen en het dak eraf te spelen. Hoewel ze het grote succes niet wisten vast te houden, bleven ze albums uitbrengen en touren. In 2006 werd het album Walk With Me opgenomen en uitgebracht bij Nuclear Blast. Door problemen van juridische aard kreeg Walk With Me nooit de juiste support en werd het korte tijd later zelfs van de markt gehaald. Ruim twintig jaar later lijkt alles opgelost en wordt het album opnieuw uitgebracht.Lees verder ›

Shining, de band van niemand minder dan Niklas Kvarforth, vond het nog eens tijd om in het verleden te gaan duiken, graven en grabbelen. Ze kwamen terecht bij de opnames uit 2011 de zogenaamde 8 1/2 I Vaket Tillstånd Feberdrömmar release. Dit Feberdrömmar (Del Ett) is zoals geschreven het eerste deel van een heruitgave die zou moeten bestaan uit twee delen. Door het graven in de stoffige oude doos zijn er nog meer elementen terug gevonden en werd beslist het toch anders te doen. Deel twee zou ergens in 2025 moeten uitkomen als ik goed kan volgen.Lees verder ›

Dubbel zo verpletterend. Dubbel zo verwoestend. Dubbel zo extreem. Dat is onze rubriek Dubbel Zo Zwaar. Een zwaar geanticipeerde, nieuwe plaat die simpelweg vraagt om van meer dan één kant bekeken te worden. Daarnaast zouden de redacteuren elkaar de tent uitvechten om te bepalen wie uiteindelijk het gouden lot in handen krijgt. Deze keer behandelen we The Suns Of Perdition IV: To Shadow Zion van Panzerfaust. Joris (favoriete genre: black) en Marleen (favoriete genre: black) zijn deze keer de gelukkigen.Lees verder ›

Codex Tenebris, het derde studioalbum van Oldd Wvrms, haalde eind 2019 nog het zilver in mijn persoonlijke jaarlijst, na Blut Aus Nords geniale Hallucigen. Vreemd eigenlijk, want met uitzondering van My Dying Bride luister ik eerder zelden naar doom metal en al helemaal niet naar sludge. Waarom ik dan precies bij Codex Tenebris ben uitgekomen voor een recensie weet ik eerlijk gezegd ook niet meer (misschien omdat het een Belgische band is?), maar dat het een openbaring was herinner ik me nog zeer goed. Alles aan dat vorige album zat precies goed: de sfeer, de opbouw van de nummers, het geluid én het artwork. Het vormde allemaal een prachtig coherent, organisch geheel. Codex Tenebris was een symbiose tussen warme, occulte, melodische sludge en glasheldere, boeiende post-metal. Hier was duidelijk heel goed over nagedacht en de manier waarop de nummers waren opgebouwd was gewoon geniaal. Ik was op slag fan.Lees verder ›

Vananidr's In Silence Descent is intussen alweer plaat nummer vijf. Deze Zweedse band die voorheen onder verschillende andere bandnamen opereerde, waaronder Hydra, heeft nu toch al een poosje vaste grond gevonden. Vorige plaat Beneath The Mold nam ik eveneens onder de loep; daarop was een band te horen die echt wel weet hoe goede melodische black metal moet klinken. Niet moeilijk natuurlijk als je kijkt naar de line-up vol oudgedienden van bekende en minder bekende bands.Lees verder ›