Hommages aan de Italiaanse filmkunst zijn de orde van de dag. Vorig jaar bracht Uncle Acid & the Deadbeats nog een album uit dat is geïnspireerd op het giallo filmgenre. Dit jaar trakteert het Italiaanse collectief A.M.E.N. ons op een album dat een ode is aan het werk van horrorregisseur Dario Argento. Dit album draagt de niet-verrassende naam Argento.
We luisteren overigens vandaag niet naar metaalklanken. Met zijn duistere en sinistere ondertonen schuurt Argento wat meer tegen de darkjazz aan. Het koper van de koperblazers is natuurlijk eigenlijk wel een metaal, maar genretechnisch is het niet mogelijk om het metallabel op Argento te plakken. Het album opent met Brindisi, wat gedurende de eerste minuten meer aanvoelt als een klassiek pianostuk dat beter op zijn plaats zou zijn op Radio 4. Na de intro horen we een loungy drumbeat waar de zangstem van Erba Del Diavolo als een rookpluim in een bruin café boven lijkt te zweven. Door de zuivere productie klinkt het nummer aangenaam en warm. A.M.E.N. zou dan ook niet misstaan als voorprogramma van Boheren & der Club of Gore. Op het einde van het nummer wordt een bepaalde Italiaanse zin iets te vaak herhaald, waardoor wat van de sfeer van het nummer helaas wat teniet wordt gedaan.
Het daaropvolgende nummer Magia opent met een mistroostige pianomelodie, die na een korte intro wordt bijgevallen door een klarinet en andere koperblazers. Ook horen we wederom de zwoele stem van Erba Del Diavolo, die plotseling door de muziek heen begint te lachen. Misschien dat ik de grap niet snap, maar voor mij is dit een spijtig element in een muziekstuk dat verder aangenaam in het gehoor ligt. We horen zelfs een subtiel orgel op de achtergrond, dat de horroreske invalshoek nog wat meer onderstreept.
Hoewel de intro van het derde nummer Misterio wat te experimenteel is naar mijn smaak, wordt de tred na een minuut weer opgepakt met een broeierige akoestische gitaarmelodie. Zoals dat ook in de voorgaande nummers het geval was, worden er gaandeweg meer elementen aan het nummer toegevoegd zoals koperblazers en kabbelend percussiewerk. De knisperende gitaarsolo is ook een mooie toevoeging. Helaas maakt A.M.E.N. ook in dit nummer een opmerkelijke keuze. In dit geval worden er meerdere vocaltracks over elkaar heen gelegd, waardoor het lijkt alsof Erba Del Diavolo met zichzelf in discussie is, terwijl de muziek gewoon verder speelt. Dit staat dusdanig haaks op de toonzetting van het nummer, dat je erdoor wordt weggetrokken uit de sfeer die het nummer oproept. Op Omicido horen we wat opgewekte jazz die verrassend goed uit de verf komt. Alleen horen we ook hier die opmerkelijke samenval van vocal tracks plus een vreemde muzikale overgang, waardoor het lijkt alsof er halverwege het nummer een nieuw nummer wordt ingestart.
Het album sluit af met blues-achtige Cadaveri waar de koperblazers ruim baan krijgen om hun kunsten tentoon te spreiden. De mysterieuze en sinistere ondertonen uit het begin van het album zijn echter haast onvindbaar geworden. Verder horen we ook een drumsolo waarvan je je kan afvragen of die helemaal op zijn plek is.
Argento is een album met veel goede ideeën, die soms niet helemaal goed tot uiting komen. Voor de liefhebben van mysterieuze darkjazz met zwoele ondertonen zal dit album waarschijnlijk wel in goede aarde vallen. Voor de doorgewinterde metaalluisteraar is dit album misschien iets om over te slaan.
Score:
75/100
Label:
My Kingdom Music, 2024
Tracklisting:
- Brindisi
- Magia
- Mistero
- Omicidio
- Cadaveri
Line-up:
-
- Erba del Diavolo – Vocalen
- Vittorio Sabelli – Klarinet, Basklarinet
- Luigi Genovesi – Piano
- Svedonio – Gitaar
- Graziano Brufani – Basgitaar, Dubbelbas
- Oreste Sbarra – Percussie
Gastmuzikanten:
- Marcello Malatesta – Orgel, Toetden
- Claudia Murachelli – Harp
- Valerio Bellocchio – Mandoline
- Carlo Maria Genovesi – Accoustische Gitaar, 12-snaar
Links: