Headlines

Iedere deathcoreliefhebber uit de Benelux zou Distant onderhand moeten kennen. We mogen namelijk best stellen dat dit één van de meest succesvolle bands sinds jaren is, in zijn genre en in onze contreien. Vorig jaar brachten de heren het vette Heritage uit, dit jaar viert men zijn tienjarig bestaan en dat mag niet zomaar stilaan passeren. Die feestelijke aangelegenheid krijgt zodoende een passend cadeau in de vorm van Tsukuyomi: The Origin. Op dit schijfje vinden we zeven nieuwe nummers en vijf nummers die in een nieuw jasje zijn gestoken, afkomstig van debuut-EP Tsukuyomi ui 2017. Rene Gerbrandy heeft inmiddels de drumstokken van Jan Mato overgenomen en Vladimir Golic heeft de band verlaten waardoor we nu met een viertal te maken hebben.Lees verder ›

Om aan alle interpretaties en speculaties een einde te maken: de muziek van Shrykull klinkt alsof de oude Napalm Death (van de eerste twee albums) nummers maakt die qua speelduur nu eens wel boven drie minuten uitkomen. Het leunt allemaal zwaar op grindcore: extreem overstuurde gitaren, van-de-hak-op-de-tak overgangen en korte/puntige riffs. Beide heren verzorgen de vocalen in die zin dat de stembanden aan gort worden geregen en het allemaal niet verstaanbaar is wat er, schijnbaar lukraak, in de microfoon wordt gebruld. Het maakt allemaal ook geen zak uit, want de agressie spat er vanaf en sluit daarmee goed aan op de kwade stemming die er van Beyond Subconscious Realms uitgaat.Lees verder ›

Je hebt van die bands en muzikanten die in het verkeerde tijdperk geboren zijn. Twintigers van nu die volledig de 70’s omarmd hebben en in een corduroybroek en retro overhemd de vintage sound van de classic rock-LP’s van hun ouders proberen te reconstrueren. Zo heb je ook bands die ook nog eens in het verkeerde werelddeel lijken te zijn opgegroeid. Mother of Graves uit Indianapolis, USA is er zo eentje. Want hoe Europees kun je klinken?Lees verder ›

Je mag het gerust lovenswaardig noemen dat bands en bandleden een plaat en in dit geval een EP, opdragen aan één van hun grote helden in extreem metalland. Het Franse duo Noirsuaire brengt met Black Flame Of Unholy Tradition een ode aan niemand minder dan P.K. van het machtige Abigor. De band bestaat nog niet al te lang en hij besloot prompt een EP op te nemen als voorbode van een volwaardig album dat nog zou moeten verschijnen. De muziek werd opgenomen deels in een repetitielokaal deels in een stoffige kleine, houten kelder van een huis dat verstopt staat in de Franse Pyreneeën. Het doet al vermoeden naar wat we binnen luttele momenten zouden moeten gaan luisteren. Merk ik op dat de twee laatste nummers van deze EP al eens eerder verschenen op, jawel, een andere EP getiteld Revered Pestilence Sessions.Lees verder ›

"True Louisianian black metal", dat brengt deze Amerikaanse eenmansband Detest The Sun. Het Nederlandse Void Wanderer Productions, een label met een neus voor kwaliteit uit eigen land en ook daarbuiten, heeft deze nog jonge band meteen opgepikt. Dit Moonspells And Everlasting Sorrow is het debuut dat volgt op een demo dat twee nummers telde. De muziek zou ergens een kruising, of noem het een mix, moeten zijn van Lunar Aurora, Agalloch, Sargeist en Vinterland. Hopelijk kunnen we ook wat eigen gezichtskenmerken herkennen want zo maar blind kopiëren dat kan iedereen natuurlijk. Lees verder ›

Na het Duitse Haywire staat nu het Amerikaanse Haywire in het spotlicht. De jonge  Amerikaanse band is aan een uitstekende opmars bezig in de hardcorescene. Met de aanstekelijke, stompende hardcore slagen de mannen erin menig persoon direct aan het dansen te krijgen. Ondanks het drukke tourleven heeft Haywire het toch voor elkaar gekregen om dit jaar voor de tweede keer nieuwe muziek uit te brengen. Na het in januari uitgebrachte Conditioned For Demolition is daar nu alweer de viernummerige EP For Better Or For Worse. Het moment om uitgebreid over het debuutalbum te schrijven is inmiddels wel gepasseerd. Desalniettemin kan ik die gerust aanraden. Dankzij het uitkomen van deze EP is mijn vizier op Haywire terechtgekomen en staat ook dat debuutalbum veelvuldig op! Mijn verwachtingen voor deze EP zijn daarom dan ook positief gespannen.Lees verder ›

Met een overdadig lange bandnaam als L'Espectre Que Alimenta La Flama Dels Ancestres, heb je meteen mijn aandacht te pakken. Dit Catalaanse dungeon synth duo heeft in deze formatie nog niet eerder iets geproduceerd. Beide heren, Von Päx en Varg the Mighty genaamd, zouden we wel kunnen kennen van bands als Elven Sorrow en Barbarian Swords. Hier kunnen we nu dus L'Espectre Que Alimenta La Flama Dels Ancestres aan toevoegen.Lees verder ›

Uit de verstopte sifon, uit de meurende riool gelegen in de hoofdstad van Portugal komt dit vierkoppig collectief dat al smeerpijperij, bagger en vunzigheid produceert sinds 1992. Toch is Pérfida Contracção Do Aço voor dit Filii Nigrantium Infernalium nog maar plaat nummer vijf. Osmose Productions, één van de gekende extreme metallabels afkomstig uit Frankrijk, smeedt al jaren snode plannetjes met dit kwartet.Lees verder ›

Braandholt of schrijf ik beter brandhout? Het is een drieman sterk Nederlands blackmetalcollectief dat me tot op heden onbekend was. Einder is de titel van het eerste album dat in eigen beheer uitgebracht wordt. De nummers, maar liefst negen, werden gemaakt ergens tussen 2019 en 2020 en kregen pas later in 2023/2024 een finale mix en mastering mee. Zelfs de heer Kamprad, inderdaad van het Duitse Der Weg Einer Freiheit, werkte mee aan dit debuut.Lees verder ›

Je zou maar een shockrocker zijn die leeft in het Amerika van 2024. Voer genoeg voor een nieuwe plaat als je het mij vraagt, maar hoe weet een talent als Marilyn Manson invulling te geven aan de waanzin van het moment? In elk geval lijkt het alsof de man stof genoeg heeft om te verwerken, want zijn twaalfde album One Assassination Under God - Chapter 1 doet vermoeden dat er nog een vervolg komt.Lees verder ›