Headlines

Gek toch. Zoek even de plaat Folkloric Necro Metal op van het Noorse gezelschap Sort Vokter, met Ildjarn in zijn rangen, en plaats deze dan even in contrast met het eerste werk van deze twee Amerikanen van Kveldstimer. Na een tapeversie brengen ze hun demo Scripture Of The Woods nu ook op cd uit, via het nieuwe label Alte Seelen. Is dit nu een kopie op muzikaal en artistiek vlak? Het prikkelt in ieder geval mijn nieuwsgierigheid. Voor de geinigheid ben ik nog even gaan terugluisteren naar het Sort Vokter album dat in 1996 uitkwam. En het eerste nummer toen kreeg de titel, ja inderdaad, Kveldstimer met zich mee. Je kan dan wel vermoeden waar de Amerikaanse vrienden die in nog menig andere band spelen en gespeeld hebben, de mosterd vandaan hebben gehaald.Lees verder ›

Powercore! Een mengeling van deathcore en power metal. Kan niet fout gaan, zoiets "fout". Of toch? Het internationale gezelschap Dragoncorpse neemt de proef op de som. Een broodje met epische vertellementen, breeee en honing. Dit is de tweede EP van de band waarvan de leden bij verder volstrekt onbekende bands spelen, zoals Possess the Asylum en Petrified Giant.Lees verder ›

Het zijn gewoon snoodaards deze heren van het Noorse blackmetalcollectief Valdaudr. Waar ik nog ten tijde van hun vorige plaat sprak over een wat te eenvoudig logo, lijkt de groep op zijn tweede plaat Du Skal Frykte aan dat logo gewoon nog wat tierlantijntjes toegevoegd te hebben. Zal natuurlijk niks te maken hebben met mijn mening, maar het valt me wel op. Soulseller Records brengt de plaat aan de man, iets wat het ook al deed met het vorige album Drapsdalen.Lees verder ›

Uit Denemarken mogen we debuutalbum Within The Viscera van Neckbreakker ontvangen en bespreken. Het gaat hier om een nagelnieuwe band, die lijkt te bestaan uit een vijftal jonge jongens die de eerste stappen zetten van hun muzikale carrière en pas sinds 2020 actief zijn.Lees verder ›

Disparaged uit Zwitserland is terug met een nieuw volwaardig album. Elf jaar na het vorige And Babylon Fell en inmiddels alweer de vijfde langspeler, waarbij ik For Those Enslaved weiger als volwaardig album te zien. Via Apostasy Records zal de nieuwe plaat middels verschillende fysieke varianten op de wereld losgelaten worden. Down the Heavens heet hij.Lees verder ›

Het zijn nog altijd dezelfde drie ongure heren die samen met HansFyrste en HaaN de richting bepalen van dit Noorse Svarttjern. De band maakt natuurlijk al jaren blasfemische teringherrie, meer specifiek sinds 2003 en Draw Blood is albumnummer zes in het rijtje. De vorige plaat,  Shame Is Just A Word, bleek een meer dan middelmatige gore blackmetaluitgave te zijn.Lees verder ›

De EP All Witches Shall Burn viel in de handen van collega Aarts terwijl ik het album daarvoor Last Of A Kind nog onder de loep nam. We zitten inderdaad bij de Deense death/blackmetalmachine Panzerchrist. Maleficium Part I is het vervolg van de band rond de heer Enevoldsen die je ook gewoon bij zijn voornaam mag aanspreken, Panzergeneral. Hij is immers diegene die de boel dirigeert, al jaren. Want dit Maleficium Part I is zomaar weer eventjes plaat nummer negen. Nog niet zo lang geleden besloten de heren en de dame van deze Deense band één van hun cultklassiekers nogmaals uit te brengen, Room Service.Lees verder ›

Wat kan je zoal vergeten? Euh... Bepaalde boodschappen op je lijstje, dat je niet door het rood mag rijden, dat je niet iedere vrouw in de billen mag pitsen en ah ja... Dat je moet opletten als recensent. Want voor je het weet glipt er weer ergens een plaat door de mazen van het spreekwoordelijke net en vergeet je deze bijna van een schrijfsel te voorzien. Gelukkig heb je dan nog je boodschappenlijstje, de verkeersregels of je eigen partner of in dit geval je collega's om je te attenderen op het feit dat Mork, het geroemde Noorse blackmetalcollectief rond Thomas Erikssen, via het gerenommeerde Peaceville Records weer een nieuwe plaat uit heeft met de titel Syv.Lees verder ›

Eerlijk gezegd heb ik me nooit verdiept in dit Duitse melodisch deathmetalgezelschap Night In Gales, dat al aanwezig is in de scene sinds 1995. In die bewuste periode kwam de band me over als een zoveelste kopieerpoes van de gekende melodisch deathmetalgoden. Negen albums hebben de heren echter al gemaakt en het meest recente is dit Shadowreaper. Misschien is het dan ook tijd geworden om mijn beperkt vooroordeel aan de kant te schuiven. Al jaren zitten de heren op stal bij het Apostasy-label en dus ook nu komt dit album in verschillende formats via hen uit.Lees verder ›

Leuk gevonden, de titel voor de nieuwe plaat van Burial Remains: Vijandig, voor als u net als ik even niet op de juiste vertaling kon komen. Op de derde plaat sinds de verrijzing van de band in 2017, gaan de mannen weer flink tekeer tegen georganiseerde religie: dat totaal debiele systeem dat de mensheid ook anno 2024 nog steeds zoveel kommer, kwel, oorlog en ellende brengt. Burial Remains doet dat tekeer gaan – geheel volgens de huisstijl van platenmaatschappij Raw Skull Recordz – in negen nummers vol opgepompte adrenaline death metal volgens de oude school waarin totaal geen ruimte is voor enige vorm van subtiliteit of ontspanning. Het is 37:06 minuten knallen en beuken en daarna weer op ‘play’ drukken. Dat alles komt – wederom geheel volgens de huisstijl – tot ons middels een kraakhelder en vol geluid.Lees verder ›