De Australische hardrockers van Airbourne blijven onverminderd populair. Drie jaar geleden stonden ze nog in de Gelredome en nu weten ze de Musis in hetzelfde Arnhem uit te verkopen. Ditmaal hebben ze het Britse Asomvel uitgenodigd om mee te gaan op hun Europese tournee en dat maakt voor een niet te missen avond voor de liefhebber van stevige stadionrock. Al staat dit powerduo nu dus in een stadstheater. Redacteur Ruben was er voor ons bij en fotograaf Bram Geurts maakte de foto’s.
Het ziet er veel te chic uit voor een band wiens frontman vooral bekend staat om het stukmeppen van blikken bier op zijn hoofd. De Musis in Arnhem hoort bij het stadstheater, hier verwacht je sierlijke gala’s, balletvoorstellingen en rode wijn in een glas. Toch is dit het toneel voor Airbourne vanavond, en in de foyer hangen al posters voor aanstaande optredens van Machine Head en Steel Panther. Het is wel duidelijk dat de bezoekersaantallen in de culturele sector sterk teruglopen, als onze subcultuur wordt toegelaten door de programmeur van deze imponerende zaal. Die tactiek werpt dan wel zijn vruchten af, want de zaal is uitverkocht vanavond en gegarandeerd dat de drankomzet een stuk hoger is dan tijdens een doorsnee theatervoorstelling.
Anders dan het gros van de aanwezigen ben ik hier vooral voor het voorprogramma van vanavond. Een tijdje geleden zag ik ze in de Little Devil in Tilburg, nu staan ze op een veel groter podium. Het Britse Asomvel is speciaal door de headliner uitgekozen om voor hun te openen deze tour, en dat doen ze gretig. Veelvuldig worden hun Australische gastheren bedankt dat ze deze kans hebben gekregen zich aan een groot publiek te laten zien. En niemand kan om de band heen. Met Louder & Louder stormen ze het podium op en vanaf dat moment commanderen ze de aandacht. De vocalen staan wat laag in de mix, maar ik weet wat er gezongen moet worden, dus vul ik het zelf wel luidkeels in. Dat is de bedoeling van deze band ook, het publiek meekrijgen in alles. Gedurende de energieke set trekken ze alles uit de kast om dat te laten gebeuren en het lukt ze aardig. Ook al hebben de meeste aanwezigen duidelijk geen idee wie deze wervelende band is, het valt duidelijk goed in de smaak.
Dit keer spelen ze zelfs Into the Fire, een bijna vergeten singletje dat tussen de albums door is geglipt en nu nergens op plaat staat, maar wel een van de betere deuntjes die ze hebben uitgebracht. Doodzonde dat het leukste aan het nummer, de snoeiharde baslijn, bijna niet te horen is. Het mag niet deren, de band slaagt in wat hij moet doen. Het publiek is los. Voor Light ‘m Up wordt uit volle borst meegezongen en er kan zelfs een moshpit van af. Na afloop weet iedereen wie Asomvel is. Groot respect voor de mannen die het allemaal alleen, zonder label of bookingmaatschappij doen. De volgende keer dat ze Nederland weer aan doen, doe je er goed aan deze podiumbeesten te zien spelen.
De zaal is natuurlijk afgeladen voor de rockers van Airbourne. Waar de heren van Asomvel voor een openingsband toch al een indrukwekkende serie amps hadden staan, doen de Australiërs er nog een schep bovenop door een volle muur van die herriekisten te hebben staan.
De heren zijn al doorweekt voordat ze podium opstuiven, maar hebben nog genoeg energie om de avond vol te maken. Ze zijn helemaal Ready to Rock, zoals het eerste nummer luidt. Van begin tot eind is deze set een masterclass in een publiek vermaken. Zelfs Burnout the Nitro van hun laatste wapenfeit, dat ook alweer zes jaar oud is, doet het goed. Van dat hele Boneshaker album staat me nauwelijks meer iets bij, maar vanavond put de band gelukkig vooral uit de eerste vier platen.
Voor Girls in Black zien we de podiumkunsten zoals eigenlijk alleen Airbourne dat kan. Frontman Joel O’Keeffe rijdt al gitaarspelend op de schouders van een podiumknecht door het publiek. Hij krijgt een blik bier toegeworpen en vertoont zijn bekende kunstje door het stuk te slaan op zijn hoofd. Ook als het podium niet te beklimmen is, spelen de heren zich dus nog prima in de kijker.
Het daaropvolgende nummer Bottom of the Well kent ook wat publieksvermaak door in de outro een stuk Ghostbusters te spelen. Het moge dan veelal dezelfde nummers zijn die ze spelen, ze spelen ze met overtuiging en de vrolijke noot is nooit ver te zoeken. Breakin’ Outta Hell sluit vrijwel naadloos aan op het vorige nummer en met onverminderde energie stomen ze door.
Na de shout-out voor hun voorprogramma zetten de Australiërs All For Rock ‘n’ Roll in. Traditiegetrouw weer met Lemmy’s minibar waar de Jack-en-cola gemixt wordt voor de bandleden. Killmister is al tien jaar dood, maar Airbourne blijft de beste man eren. Het publiek mag ook wat bekers vangen en er is tijd voor bandintro’s. Dat zal wel betekenen dat de set op z’n eind loopt. Maar niet voordat we Stand Up For Rock ‘n’ Roll horen. Dit laatste blok staat duidelijk in het thema van dat genre. Meer nog dan de rest van de set, met drie nummers die het handelsmerk van de stadionrockers als in de titel uitdragen.
Hierna moeten we even wachten voor het luchtalarm wordt aangezwengeld. En daarmee gaat ook het tempo flink omhoog voor Live It Up. Aan de toegift waar de zaal luidkeels om schreeuwde, wordt duidelijk gehoor gegeven. En de aanwezigen weten dat het hun laatste kans is nog één keer los te gaan. De laatste resten bier suizen met beker en al door de zaal, wat een beetje vreemd voelt in deze keurig nette theaterzaal. Het Arnhemse publiek zal wel voor even vergeten zijn waar ze zijn en gaat volledig op in de energie van de band. Rock ‘n’ Roll For Life stond ook op dat Boneshaker-album waar ik niks meer van ken, maar dat maakt niet uit wat het is precies hetzelfde als de voorgaande tien nummers, dus we kunnen nog prima meekomen. Airbourne stort zich volledig op dit éne idee van rock ‘n’ roll, en gaat daar volledig voor. Niemand die ze het na kunnen doen.
De avond wordt afgesloten met Runnin’ Wild. Wild zijn ze zeker geweest vanavond en de nodige meters zijn ook afgelegd. We zijn inmiddels net zo doorweekt van lichaamsvloeistoffen en bier als de mannen van Airbourne aan het begin van hun set waren.
Dit was een fantastische combo om te zien vanavond. Voor de liefhebbers van old school hardrock zonder enige poespas was dit een topavond. Geen ballades, geen akoestische stukken, niks zwaaien met je telefoon. Gewoon de hele avond lang stampen en meeschreeuwen. Zeker voor herhaling vatbaar, hopelijk blijft de Musis beschikbaar voor dit soort uitingen.
Setlist:
Asomvel
- Louder & Louder
- Born to Rock ‘n’ Roll
- Beware the Full Moon
- Payback’s a Bitch
- Outside the Law
- Into the Fire
- Stone Cold Stare
- World Shaker
- Luck Is For Losers
- Light ‘m Up
- The Nightmare Ain’t Over
Airbourne
- Ready to Rock
- Too Much, Too Young, Too Fast
- Burnout the Nitro
- Back in the Game
- Girls in Black
- Bottom of the Well
- Breakin’ Outta Hell
- It’s All For Rock ‘n’ Roll
- Stand Up For Rock ‘n’ Roll
- Live it Up
- Rock ‘n’ Roll For Life
- Runnin’ Wild
Datum en locatie
13 maart 2025, Musis, Arnhem
Foto's:
Bram Geurts
Link: