Het zijn bizarre tijden, gevuld met ziekte, thuisquarantaine en sociale isolatie. Waar deze omstandigheden op zich klinken als de perfecte situatie om nog maar eens een depressief blackmetalproject te beginnen vanuit de slaapkamer, gaan we niet bij de pakken neerzitten en proberen we er iets positiefs van te maken. Extra vrije tijd geeft de redactie namelijk de kans om releases waar we ons licht niet eerder op hebben laten schijnen nu een plek in de spotlight te geven. Eén van de albums die aan de aandacht is ontschoten, is er één van een band die geldt als het best bewaarde geheim op het gebied van death metal: het uit Bladel afkomstige Pentacle. In september 2019 kwamen deze undergroundveteranen met hun derde album, getiteld Spectre of the Eight Ropes. Hebben we iets gemist?
Om maar met de zware, metalen deur in huis te vallen: het antwoord op die vraag is een volmondig ‘Ja!’ Wát een plaat is dit geworden. Het album start letterlijk en figuurlijk met een knal, wanneer Behold… Denial, Despair and Cruelty het startschot van de veldslag inluidt. Wat volgt, is het ene na het andere salvo aan furieuze riffs, versterkt door vocalen waar de woede en wanhoop van afdruipen. Ook de organisch klinkende en strakke drumlijnen laten een band horen die op de top van zijn kunnen opereert. Death metal zonder blastbeats op een typemachine: daar mag je tegenwoordig voor in je handen knijpen!
Tekstueel hebben we te maken met een conceptalbum, iets wat de band niet voor het eerst onderneemt. De teksten van Pentacle verhalen met een behoorlijke frequentie (al dan niet op cryptische wijze) over de Tweede Wereldoorlog. Waar het vorige album (Under the Black Cross uit 2005) vertelt over Operatie Chariot (een verhaal dat daarna op de briljante EP Five Candles Burning Red uit 2014 is afgerond), vertelt Spectre of the Eight Ropes over de Eerste Slag om Malta. Waar veel teksten over oorlog verzuipen in de clichés en daarmee vrij generiek zijn, weet Pentacle wel te boeien.
Muzikaal zijn er overduidelijk raakvlakken met het oude werk van legendes als Celtic Frost, Possessed, Death en Destruction (of wat meer obscuur: het Chileense Pentagram, Necrovore en het Canadese Slaughter). Ook voor de vocalen moet je denken aan de grondleggers van de extreme metal, zoals Chuck Schuldiner, Jeff Becerra, Tom G. Warrior en Cronos. Ondanks een stokoude fundering klinkt deze ‘nieuwbouw’ geen moment gedateerd en is er in de ruim 53 minuten speelduur geen moment schaamteloos jatwerk of verveling te bespeuren. De plaat als geheel is één brok kwaliteit, maar persoonlijke favorieten zijn Blessed by Fire (die trage riff met opbouw, halverwege het nummer: geweldig!) en Mesmerizing Depths of the Abyss (net zo vernietigend als de onderzeeër waar dit nummer over gaat).
Pentacle weet moeiteloos riff na riff na riff na riff aan elkaar te rijgen. Daarin schuilt de grote kracht van de band en tegelijkertijd ook de reden voor het ondergrondse bestaan van de afgelopen dertig jaar. De complexe nummers staan bol van de riffs die een oergevoel oproepen zoals geen ander type riff dat kan en refereren vaak aan de obscure energie uit de fameuze demo-periode uit de jaren ’80. Die overvloed aan riffs maakt anderzijds dat dit geen makkelijk te verwerken plaat is; iets wat gezegd kan worden voor praktisch de hele discografie van Pentacle. Zoals we inmiddels van de band gewend zijn, kom je er niet met een keertje vluchtig luisteren terwijl je met je werk bezig bent. Dit album verdient het om helemaal doorgrond te worden en dan heb je minstens een luisterbeurt of tien nodig. Veel mensen zullen daarop afknappen. Diehards die wel de moeite nemen en meer willen horen dan de death metal waar je mee wordt doodgegooid, zijn bij Spectre of the Eight Ropes echter aan het juiste adres.
Er wordt nog weleens lullig gedaan over de productiviteit van Pentacle, maar net als met al het voorgaande werk is deze plaat het wachten meer dan waard. Laten we hopen dat we snel met z’n allen weer de deur uit mogen, zodat we Pentacle ergens live aan het werk kunnen zien. Het eerstvolgende optreden op Nederlandse bodem staat gepland op 5 september, wanneer de band ongetwijfeld het Schoonebeek Deathfest plat speelt. Tot die tijd biedt Spectre of the Eight Ropes meer dan genoeg thuisentertainment. Ook in deze bizarre tijden geldt:
‘Don’t forget the ancient feeling… It still rules!!!’
Score:
90/100
Label:
Iron Pegasus Records, 2019
Tracklisting:
- Behold… Denial, Despair and Cruelty
- I Christen Thee Doom!
- Now Spith Forth Death
- Blessed By Fire
- The Fury of Retribution
- Mesmerizing Depths of the Abyss
- Bound By Death’s Ropes
- Emerging From (A Sea Ablaze)
- Forbidden Pleasure (Necrophagia Cover)
Line-up:
- Wannes Gubbels – Bas, vocalen
- Mike Verhoeven – Gitaar
- Robert Smissaert – Drums
- Alex Verhoeven – Gitaar
Links: