Een conceptalbum uitbrengen gebaseerd op het levensverhaal van Jeanne D’Arc, de cultheldin uit Frankrijk, die op 29 april 1429 de stad Orléans binnenstapte. Laat nu 29 april ook de dag zijn waarop deze plaat uitkomt, weliswaar in het jaar 2020. Je moet het maar doen. Deze Franse band Abduction vond dat het tijd was om bovenstaand thema aan te snijden. En dat doet hij met een typisch Franse melodische blackmetalvariant, nu en dan is er wel ook nog een paganeske, eerder beperkte, insteek (koorvocalen, akoestische gitaren…). De sound die Abduction zich eigen heeft gemaakt lijkt een mix te zijn van Aorlhac, Sünhopfer en wat Zweedse invloeden.
Aan de hand van een dramatisch, episch begin van de plaat word je terug naar 1429 gekatapulteerd alsof je zelf de stevige, met staal beslagen poorten tot Orléans moet openduwen. Je voelt meteen dat niet elke bewoner de komst van Jeanne D’Arc accepteert. De woede van enkelingen wordt vanuit de massa naar je toegeworpen middels scherpe blackthema’s voorzien van de eerder vermelde koorvocalen, cleane zangpartijen die afwisselen met de typische screams. Deze combinatie heeft wel iets en past perfect bij de gekozen thematiek. Neem daar nog eens de Franse taal bij en het schoentje zit als gegoten. Hier en daar voel je in de dynamiek, in de opbouw ook wat raakvlakken met de Italianen van Fleshgod Apocalypse.
Kan elke band een monsterriff schrijven? Absoluut! En deze Fransen slagen daar ook in. Ergens rond minuut vier in de tweede track, Par Ce Coeur Les Lys Fleurissent, zit er zo ééntje. Maar jongens toch, werk die dan ook beter uit en kap het niet af, jammer. En toch blijft dit nummer het beste op de plaat. Meer dan twaalf minuten word je immers meegenomen op een reis door de stad. De Zweedse connectie die ik vermeldde hoor je in de begin maten van Le Chevauchee De La Loire en Battue Par Les Flots Jamais Ne Sombre.
Goede plaat volgestopt met langere nummers, complexere songstructuren rond een sterk thema uitgebouwd en dit middels een professionele uitvoering! Een aanrader voor de komende zomermaanden dus. Misschien nog een wedstrijdje? Zoek op de bandfoto hierboven de vier bandleden! Prachtige prent als je het mij vraagt, mee eens?
Score:
85/100
Label:
Finisterian Dead End, 2020
Tracklisting:
- Aux Loges Les Dames
- Par Ce Coeur Les Lys Fleurissent
- La Chevauchee De La Loire
- Dieu En Soit Garde
- Foi En Ses Murs Jusqu’aux Rats
- Battue Par Les Flots Jamais Ne Sombre
- Tres Fidele Au Roi Et Au Trone
- Aux Marches De Lorraine
Line-up:
- Guillaume Fleury – gitaar
- François Blanc – gitaar
- Mathieu Taverne – bas
- Morgan Velly – drum
Links: