Voices Of Ruin – Path To Immortality

Geschreven door op 18-05-2020 om 20:45.

Klassieke heavy metal gemixt met melodische death metal klinkt als een goed recept. Ook is het weer een tijdje geleden dat ik mij aan melodeath heb gewaagd, dus hoog tijd om te kijken wat de heren van Voices Of Ruin in huis hebben. Oorspronkelijk zou het nieuwe album, Path To Immortality, vorige maand al uit komen, maar als gevolg van de coronacrisis werd ook deze release met een paar weken uitgesteld. Nu, in de maand mei, is het dan zover.

Voices Of Ruin, een band uit Amerika, haalt verrassend veel invloeden en inspiratie uit het uit geluid van Europese bands (lees: Amon Amarth, Arch Enemy, Bolt Thrower, Children Of Bodom, In Flames, Dark Tranquillity en meer). Krijgen we dan een ‘veramerikaanste’ Gothenburgmetalplaat? Ik zeg: tijd om het uit te vinden!

De opbouw van het album gebruikt al bij de start het klassieke formaat: een instrumentaal intro, vrij kalm en ingetogen, verhult wat er komen gaat. Bij Carved Out wordt dat echter gelijk duidelijk. Een bak opgefokte melodische death metal wordt over je heen gegoten en doet gelijk het bloed goed rondpompen. Het nummer heeft de typerende Amon Amarth-energie, zonder daar direct een kopie van te zijn. Een goede start!

De titeltrack verloopt op een genadeloos tempo en is al gauw een van de hardere nummers, samen met tracks als Suffering Silence, Reach Toward the Sky, I Am God en The Undoing. In Whispers vinden we bijna acht minuten lang afwisseling tussen rustige, akoestische passages, mid-tempo headbangmomentjes, drums als een donderslag en zeer melodische refreinen. Over een rustige passage gesproken: de luisteraar krijgt na alle beats per minute die je om de oren vliegen een moment van adempauze in de instrumentale track Into the Aether. Een meeslepende melodie en groovende drumpartij geven hier een sterke Viking-vibe af. Tijd voor de drinkhoorn? Nee, nog niet. De afsluiter op het album is een ietwat vreemde eend in de bijt. Het is een cover van Everlong van de Foo Fighters, maar dan uiteraard wel in een Voices Of Ruin-jasje gestoken. Met hammerblasts, dubbele kickdrums en tremolo picking op de gitaren raast men door dit nummer heen. Vermakelijk en leuk uitgevoerd, maar ik mis wel een beetje de link met de rest van het album. Misschien was het beter geweest om dit te duiden als bonustrack?

Voordat ik tot mijn conclusie kom, is er toch dat ene minpunt dat het vernoemen waard is. Productiegewijs is het allemaal zeer zuiver, met behoud van een klein rauw randje, maar de drums en de leadgitaarlijn staan behoorlijk prominent in de mix. Hierdoor hebben de overige gitaren nogal eens de neiging om te verzuipen. Daarmee verliest een nummer soms de energie een beetje en dat is toch wel zonde. Dat gezegd hebbende zou het ook aan de promo kunnen liggen en is dit nog niet de finale mix? Dat hoop ik dan maar.

Zeker geen slecht album, dat Path To Immortality! Er zit groove in, beukende deathmetal, melodische riedeltjes die je bijblijven en de vocalen zijn heerlijk diep en bruut. De mannen van Voices Of Ruin hebben hiermee zeer degelijk werk in handen. Het enige dat mij tegenhoudt om dit album hoger te scoren is de onbalans in de mix. Desondanks ben ik redelijk onder de indruk.

Score:

77/100

Label:

M-Theory Audio, 2020

Tracklisting:

  1. Other Side
  2. Carved Out
  3. Path to Immortality
  4. Suffering Silence
  5. Reach Toward the Sky
  6. I Am God
  7. Into the Aether
  8. Whispers
  9. The Undoing
  10. Everlong

Line-up:

  • Dave Barrett – zang
  • Tom Barrett – gitaar
  • Steven Carlton – gitaar
  • Wallace Myers – basgitaar
  • Lonnie Vanhorn – drums

Links: