El Jefazo, wat grof vertaald ‘De Baas’ betekent, heeft onlangs zijn tweede album Simbiosis uitgebracht. Net als het titelloze debuut uit 2016, is dit album eerst als download aangeboden op Bandcamp. Het debuut werd opgepikt en uitgebracht op cd via Necio Records en in 2018 op vinyl door het Amerikaanse Forbidden Place Records. El Jefazo toerde hierna veelvuldig in thuisland Peru en buurland Chili. De tour werd afgesloten met een concert op Woodstaco 2019. Eind vorig jaar verscheen dus het tweede album, Simbiosis, wederom eerst op Bandcamp. Necio Records bracht dit keer de plaat uit op vinyl en deze verscheen eind maart dit jaar. Dit Peruaanse label heeft trouwens als doel om underground acts uit Peru een groter bereik te bieden via fysieke uitgaves op vinyl en een distributiekanaal in Europa. En daar slaagt het goed in.
El Jefazo, een trio uit Lima, brengt sinds 2014 instrumentale doom, stoner en sludge ten gehore. Het maakt hun overigens geen reet uit hoe je het noemt. Voor de heren is deze ‘herrie’ ruim zes jaar lang de enige manier om te ontsnappen uit de alledaagse beslommeringen van hun Peruaanse bestaan.
Simbiosis begint met Serpiente, een rustige warming up van ruim zes minuten, waar de instrumenten om de beurt even aan het woord komen. Geen haast luidt het devies. Wat wel meteen opvalt, is het gitaargeluid, dat erg doet denken aan het typerende acid rock geluid van Helios Creed. Hij ontwikkelde dit geluid terwijl hij flink aan de LSD met koptelefoon op naar Black Sabbath luisterde, maar dat geheel terzijde. Het tweede nummer El Hedonista begint zwaar, heeft een lekker tempo met af en toe wat hoeken erin. De laatste anderhalve minuut wordt er een simpele maar aanstekelijke riff ingezet die samen met de drums een bijna hypnotiserend effect heeft. Helaas is dit van korte duur. In het derde Pulsión de Muerte gaat het tempo flink omhoog in combinatie met gitaarsolo’s en dubbele basdrum. Helaas duurt dit net als in het vorige nummer weer veel te kort. El Daño Está Hecho en Uranai Baba! hebben meer weg van een jamsessie, waarbij de heren van tevoren flink aan de toeter hebben gezogen. Het kortste nummer Poltergeist is goed zwaar, stevig en kent de nodige versnellingen. In dit nummer is het vooral het gitaarwerk van Bruno Sánchez en het lompe gedrum van Renán Monzón dat je hoort. Dan volgt alweer de laatste track: Drone Gato. De titel zegt al genoeg. Langzaam en zwaar.
Simbiosis is na 34 minuten afgelopen. Dat is ook meteen het nadeel aan deze plaat. Sommige nummers zijn veel te kort. Als het trio net goed bezig is en jij, met of zonder spliff, de riffs tot je neemt, houdt het alweer op. En dat is zonde. De nummers zijn goed geschreven en een paar minuten extra zou het geheel interessanter maken. Ik heb ook zo’n vermoeden dat ze live de nummers flink rekken. Hopelijk mag er in het post corona-tijdperk nog gevlogen worden en komen ze snel richting Europa.
Score:
80/100
Label:
Necio Records, 2020
Tracklisting:
- Serpiente
- El Hedonista
- Pulsión de Muerte
- El Daño Está Hecho
- Uranai Baba!
- Poltergeist
- Drone Gato
Line-up:
- Bruno Sánchez – Gitaar
- Carlos French – Basgitaar
- Renán Monzón – Drums
Links: