Probation – Violate

Geschreven door op 20-05-2020 om 23:45.

‘Wellicht iets voor een review’, aldus de bijgaande mail van deze Nederlandse sludge/hardcorebeesten. Ja. Mag het met caps lock aan? JA! Probation schrijft zelf alles in caps lock, en daar is een reden voor. De band staat namelijk garant voor een dosis moeilijk harde en brute hardcore. Ik weet verder weinig van de band. De band is in 2016 opgericht en heeft sindsdien een EP en een demo uitgebracht. Dit wordt dus een debuut. Hij was bijna blijven liggen op de redactionele stapel, maar dit verdient uw aandacht.

Het recept is simpel: giet een paar liter frustratie, muzikaliteit en hels gebrul in een blender. Goed hard door elkaar schudden, en top af met een flinke dot d-beat. Het is helder en prettig geproduceerd, en in de mix ligt de basgitaar er lekker dik in. Ik hou ervan als de cimbalen er af en toe een beetje tussenuit kletsen, en dat is hier het geval. Het past bij de dynamische speelstijl van de band, die zowel trage als snelle passages met elkaar afwisselt. De band heeft gekeken naar de grote mannen uit het genre, denk aan Disfear, Skitsystem en Fredag Den 13:E.

De eerste drie tracks zetten in op lompheid, met een chagrijnig agressieve lading. Er is geen tijd voor praatjes: ‘When you fuck with the wrong one, you are dead’. De drums zijn krachtig ingespeeld en de groovy gitaren riffen met veel sustains de boel aan gort. De dikke bas loopt lekker tegendraads mee in Finished and Done. Je voelt die snaren gewoon resoneren in de mix. Het zijn de tremolopicks op de gitaar die worden ondersteund door de vette basgitaar, die na iets meer dan drie minuten de boel melodisch openbreken. Dat heldere metalen geluid van de basgitaarplucks met het plectrum geeft net dat extra randje bruutheid. Violate is een stukje melodischer in het gitaarwerk wanneer vanuit een intermezzo opnieuw wordt opgebouwd. De navolgende sludgy breakdown zegt: ‘I Will Violate You’ en je gelooft het. Deze mannen komen langs om met de blote vuisten je oma in elkaar te stompen.

De band snapt dat je niet alleen maar bruut tegen je bek geschopt wil worden voor de volle luistertijd, daarom zijn intro’s toegevoegd en een instrumentaal stukkie zoals het korte doomende 14571209225. De uitstekend uitgevoerde crusty vocalen zijn vol, ruig en krachtig. Het zelfvertrouwen waarmee het album vocaal opent op Third Eye Trepanning is ook werkelijk verrukkelijk. Iedereen is gelijk bij de les. De vocalen komen met de dubbele zanglijnen in het refrein van The Liquidators extra goed uit de verf. Dat is overigens een nummer met een heerlijke melodie, waarbij je spontaan ook oma’s in elkaar wil meppen. Wat hebben die arme oma’s misdaan dat hen dit lot treft? Het kan niet alleen maar lofzang zijn natuurlijk, de thrashy afsluiter Disempower is vergeetbaar. Het valt mij wat tegen dat hiermee wordt afgesloten, met aansluitend nog een piepend outro van bijna een minuut.

Wat een lekker bakwerk van deze drie heren! Aan te raden voor liefhebbers van genoemde bands. Eerlijkheid gebied te zeggen dat mijn verwachtingen bij de woorden debuut, hardcore en Nederland niet torenhoog waren. Probation heeft zichzelf echter monsterhard mijn kamer en cd-speler ingebeukt en wil daar niet meer weg. Tekstueel gezien is me vooral het enigmatische ‘Mag het wat zachter?!’ bijgebleven. Of was dat de buurvrouw? Luistertips: Violate, Third Eye Trepanation, Finished And Done, The Liquidators.

Score:

80/100

Label:

WTF Records, 2020

Tracklisting:

  1. Third Eye Trepanation
  2. Finished and Done
  3. Unveiling The Truth
  4. Violate
  5. Blood Ditch
  6. 14571209225
  7. Can’t Stand You
  8. The Liquidators
  9. Disempower

Line-up:

  • Luuk van Lier – Zang, basgitaar
  • Frank Jacobs – Gitaar
  • Joey Joosten – Drums

Links: