Hoewel Omega Diatribe met Metanoia zijn derde volle plaat en best wat adelbrieven voorlegt, berouwen we het te moeten toegeven dat de Hongaren vooralsnog onder onze radar gebleven zijn. Misschien omdat ze met Ektomorf en bekendere land- en genregenoot hebben. In ieder geval, het berouw is op zijn plaats, want het is zo dat de liefhebbers van Griekse woorden dit stuk extreme groove metal genoemd hebben.Lees verder ›
Zelden was het schrijven van een review zo makkelijk. Hanging Fortress brengt met Darkness Devours zijn debuut op de markt en de blauwdruk die het vijftal gebruikt is zo eenvoudig als het maar kan zijn. Ook niet heel gek als we bedenken dat de formatie pas twee jaar actief is. Liefhebbers van lompe hardcore en trage death metal gaan hier beslist gading in vinden. Op de een of andere manier heb ik altijd wel een zwak voor een debuut van bands, zo ook bij Hanging Fortress. Van de twee EP's die eerder verschenen, is het materiaal van het meest recente Blood Mountain ook meegenomen naar dit album.Lees verder ›
Morgen voor een stortvloed aan clip, vandaag een iets kleinere aanvoer. Hier zijn Amaranthe, Fortíð, Accuser, Darkness en Aeris. Lees verder ›
Een maand lang mochten de lezers van Zware Metalen wikken en wegen over welke albums - uitgekomen in de afgelopen twintig jaar - de beste zijn. De affiniteit met het opstellen van jaarlijstjes is na zestien edities van de ZM Jaarlijst aanzienlijk, en dus konden we enkele honderden inzendingen verwachten. Omdat er simpelweg teveel keuze was, heeft Zware Metalen een voorzetje gedaan door de top tien van elke editie van de ZM Jaarlijst verkiesbaar te stellen. Toch bleek dankzij het lange tijdsbestek het stemmen zo makkelijk nog niet. Hoe weeg je de bijdrage van System Of A Down in 2001 af tegen het norm overschrijdende Deafheaven uit 2013 en de recente waanzin van Misþyrming uit 2019? Met keuze uit tweehonderd platen, ieder sterk uit elkaar liggend, is het natuurlijk nog maar de vraag of er een duidelijke ranglijst uit zou komen, maar dankzij het enthousiaste stemmen is dat zeker gelukt. Zwier onze afspeellijst met nummers van alle verkiesbare albums aan en duik in ons rijke archief van albumrecensies!Lees verder ›
Tijdens de avond waarop oorspronkelijk de blackmetalavond van de Zware Metalen jubileumconcertreeks in P60 plaats zou vinden, nemen een chagrijnige Pim en een dekking zoekende Niels uit pure ellende maar een nieuwe aflevering van Osmium - de zwaarste podcast in het Nederlands - op. Thuis opgesloten gaan ze op een nostalgische tour. De uitslag van de Zware Metalen Millenniumlijst is namelijk bekend en dus zijn er een hoop nuances uit te diepen. Tevens zit Pim tien jaar in de redactie van Zware Metalen en viert Osmium haar eerste verjaring. Redenen tot feesten dus, maar we houden het noodzakelijkerwijs bij twee debatterende nerds.Lees verder ›
Het regent of toch niet? In ieder geval start zo de nieuwe en ook meteen de debuutplaat van het Italiaanse Invernoir. Deze heren komen uit Rome. De Italiaans hoofdstad kent ook wel zijn diepdroevige en druilerige plekken, als ik me goed kan herinneren. De vier heren spelen immers geen al te vrolijke noten op deze plaat, The Void And The Unbearable Loss. Hun stijl wordt omschreven als melodische death/doom metal. De eerste thema's voelen meer doom dan death aan, dat kan ik je alvast verklappen.Lees verder ›
Nog eentje die ik niet in de vergetelheid wil doen belanden. Enoid. Band van Bornyhake (Borgne, Pure, ...). Sinds 2005 verantwoordelijk voor zeven albums - nu acht - vol misanthrope black. Franstalig, vol psychische kwesties, voorzien van het prachtige artwork van Maxime Taccardi (wat ben ik gek op die mens zijn kunsten), die speelt met zwart, wit en bloed (letterlijk). Négation du corps, depersonalisatie, disociatie, projectieve identificatie en veel meer van dat.Lees verder ›
Het is weer zo ver: we hebben wederom een nieuwe toevoeging aan de eindeloze lijst van funky bandnamen. Gekke namen als deze zijn meestal weggelegd voor jolige powerpunkers of blowende stonerdoomers. Je zou dan ook verwachten dat we ook vandaag dit soort muziek voorgeschoteld krijgen. Maar neen. We worden namelijk meegenomen naar de hogere sferen van de moderne psychedelica.Lees verder ›
Voor altijd een grote naam in de underground der extreme metal: Master. Eerst uit New York, later uit het dorpje met de onuitspreekbare naam Uherské Hradiště in Tsjechië. De eerste twee albums, Master uit 1990 en On the Seventh Day God Created… Master van een jaar later, mogen gerust onder het kopje ‘Klassiekers’ worden weggeschreven. De grote doorbraak bleef uit, maar bandleider Paul Speckmann trok zich er weinig van aan. Hij is de kar niet alleen altijd blijven trekken, de band blijft er met de regelmaat van de klok albums uitgooien.Lees verder ›
De stembussen zijn gesloten, de uitslag is duidelijk. De Zware Metalen Millenniumlijst is daar! Maar achter de schermen zijn we druk bezig alles zo goed mogelijk weer te geven. Want, in tegenstelling tot in de Verenigde Staten, telt bij Zware Metalen wél elke stem. Wie echt niet kan wachten om de lijst te horen, luistert vanavond vanaf 20:00 uur Smelne Alternative op Smelne FM. Vanaf 20:00 uur komt het belangrijkste deel van de Zware Metalen Millenniumlijst er langs.Lees verder ›
Als je op The Metal Archives kijkt bij Starless Domain dan krijg je info over een drietal waarbij één naam opvalt. Bassist Jon Rosenthal, die live ook dienst gedaan heeft bij Immortal Bird en Ævangelist. De andere namen en bands zeggen me vrij weinig. Starless Domain maakt atmosferische black metal, gevoed met een hele grote dosis ambient. Dit ALMA verscheen al in 2018 en 2019 in eigen beheer. Het Amerikaanse label Aesthetic Death brengt hem nog eens uit. Het album telt één enkel nummer, meteen goed voor de volledige lengte van de plaat, zijnde drie kwartier.Lees verder ›
De Franse groep Furies begon in 2013 als band met alleen maar vrouwen. In 2016 wordt besloten om toch van dat concept af te wijken en worden twee mannelijke gitaristen, één linkshandig en één rechtshandig, gerekruteerd. In 2017 brengt de band een demo uit onder de naam Unleash The Furies, welke de band vooral in eigen land de nodige aandacht oplevert. Nu is er dus een volwaardig debuut album.Lees verder ›
Whitewater is een cross-over/progband uit Groot-Brittannië. Dark Planet is het zesde werkstuk van de twee heren, EP's meegeteld. Bad Elephant Music brengt de plaat uit. Dit is geen zware shit, verre van zelfs, maar als het atmosferisch en progressief is, zijn wij van Zware Metalen er natuurlijk als de kippen bij. Blijkbaar.Lees verder ›
Allerheiligen en Allerzielen zijn alweer achter de rug, tijd om ze helemaal door te spoelen met metalclips. Hier zijn het Belgische Serpents Oath en Wound Collector, Exarsis, Nothing, Wednesday 13, Jaded Heart en Hard Reset.Lees verder ›
Twintig jaar. Twintig jaar bestaat uw favoriete webzine gericht op de betere muziek. De grootste in het Nederlands taalgebied. Begonnen als hobbyproject van een ICT’er, uitgegroeid tot een multimediaal merk met twee miljoen paginaweergaven per jaar, 25.000 likes op Facebook, 3.000 volgers op Instagram en een succesvolle podcast. De ruim vijftig koppen tellende redactie zorgt elke dag weer voor nieuwsberichten, reviews, concertverslagen en interviews en geeft kaartjes weg voor concerten in de kleinste zalen tot de grootste velden. In deze rubriek blikken we regelmatig terug op onze geschiedenis.Lees verder ›
Animator Roxxy Roxx heeft een Halloween-cartoon vol inside jokes uit de wereld van metal en een fraaie Blackadder-referentie in elkaar gezet, waarin de hoofdrollen worden gespeeld door Behemoth's Nergal, Mille Petrozza van Kreator, Sepultura's Derrick Green, Misfits' Doyle Wolfgang von Frankenstein en Dani Filth van Cradle of Filth. De heren verzorgden de stemmen van hun geanimeerde versies en deelden de video's op hun Instagram-accounts.Lees verder ›
Dit trio uit California maakt swingende old-school death metal sinds het jaar des Heeren 2011. Mortal is het derde werkstuk. Soms ben je laaiend enthousiast over een album, en schrijf je tien kantjes vol. Soms is het de dagdagelijkse 'crap' en ben je binnen een paar zinnen klaar. In dit geval is het Necrot met Mortal. Een kneiterharde deathmetalplaat van de oude school, waar opvallend genoeg weinig over te vertellen valt, behalve dat het kneiterhard is.Lees verder ›
Nu-metal was ooit de populairste jongen van de klas, werd overal op uitgenodigd en ging met iedereen op de foto. Ja Fred Durst, ik ben tegen jou bezig! Het is sindsdien wel bergaf gegaan met het genre. Nu-metal raakte aan lager wal en mensen werden er niet graag meer mee gezien. Ja Fred Durst, ik adresseer opnieuw jou. Tussen alle Limp Bizkits, Papa Roaches en Mudvaynes zat ook een band die luistert naar de naam Sevendust.Lees verder ›
De naam Fit For A King zou bij de liefhebbers van metalcore bekend moeten klinken. Is het niet vanwege de zes albums die de band in zijn dertienjarig bestaan heeft uitgebracht, dan zou het zomaar kunnen zijn dat je de heren vorig jaar aan het werk hebt gezien in het voorprogramma van As I Lay Dying, of tijdens de We Are Stronger Than Before-tour in 2018 met bands als Miss May I en Currents. Het vijftal beweegt zich ook op het nieuwste The Path binnen dezelfde muzikale contreien als deze bands.Lees verder ›
Voor fans van Manowar, Judas Priest en Running Wild. Pak maar in, doe er een strik om en schuif deze kant op! Straight to Hell is het zesde album van de Spaanse band Vhäldemar. De band begon als een wat al te overdreven powermetalband, met vergeetbare muzikale intermezzo's. Geleidelijk kwam een wat meer metalen aanpak.Lees verder ›
