Invernoir – The Void And The Unbearable Loss

Geschreven door op 04-11-2020 om 23:42.

Het regent of toch niet? In ieder geval start zo de nieuwe en ook meteen de debuutplaat van het Italiaanse Invernoir. Deze heren komen uit Rome. De Italiaans hoofdstad kent ook wel zijn diepdroevige en druilerige plekken, als ik me goed kan herinneren. De vier heren spelen immers geen al te vrolijke noten op deze plaat, The Void And The Unbearable Loss. Hun stijl wordt omschreven als melodische death/doom metal. De eerste thema’s voelen meer doom dan death aan, dat kan ik je alvast verklappen.

De plaat wordt heel traag, tergend traag zelfs op gang getrokken met het titelnummer. Het duurt een eeuwigheid eer het nummer wat vertrokken lijkt en dan is het duidelijk te horen aan de treurende gitaren dat er op deze plaat heel wat miserie verstopt zit. Het is pas vanaf grofweg minuut acht, in The Path, dat de schurende, raspende vocalen worden bovengehaald. Deze worden ondersteund door cleane zanglijnen met een aangenaam timbre, donker en invoelbaar. Ook de obligatoire putgrunt passeert op het juiste moment, net als de ultra-trage Winter-achtige drumpartijen. Het gebruik van strijkers kerft het verdriet nog wat dieper in je ziel. Al snel geeft deze plaat de indruk dat het kabbelende water, de rivier die vol-gehuild is, niet erg snel stroomt noch veel meanders doorheen het landschap maakt. Het doet me in in het geheel wat aan de jaren ’90 doomscene denken.

Suspended Alive start met de intense regenbui die we al hadden gehoord. De inval van de gitaren sluit de deur en brengt je kortstondig binnen in huis, aan de warme haard niet vergetende dat al de miserie van de wereld wel nog steeds op je schouders rust. Cast Away is een nummer dat start met een trage tokkelende gitaar, de typische vertragende drum en de eerder vermelde cleane zanglijnen. Het geeft alzo een wat andere, weliswaar nog steeds, donkere kleur aan de plaat.

Goed debuut, wel niet meer dan dat. Er zit wat eigenheid in deze band, zeker de samenwerking tussen de brute vocalen en de cleane zanglijnen, die goed worden uitgevoerd, is een sterk element dat op toekomstige platen best verder wordt uitgediept. Verder lijkt er echter weinig nieuws aan de rood-oranje horizon.

Score:

70/100

Label:

Bad Mood Man Music, 2020

Tracklisting:

  1. The Void And The Unbearable Loss
  2. The Path
  3. House Of Debris
  4. Suspended Alive
  5. Cast Away
  6. The Burden
  7. At Night
  8. The Loneliest

Line-up:

  • Valerio Lapperra – Bas
  • Alessandro Sforza – Gitaar, zang
  • Lorenzo Carlini – Gitaar, zang
  • Flavio Castagnoli – Drum

Links: