Iedere band moet zichzelf op de markt zetten, volkomen begrijpelijk. Als een band al in de eerste zin van zijn promotiepraatje de woorden “visionary” en “mastermind” in de mond durft te nemen, trekt mijn wenkbrauw zich echter meteen heel hoog op. Oblivion Gate is zo’n band.Lees verder ›
Lili Refrain, een Italiaanse dame uit Rome, leerde ik in 2014 kennen middels haar tweede langspeler Kawax. Het was een plaat vol darkfolk met metalen affiniteit en een shitload aan invloeden. Ik sprak toen over instrumentale progressieve space metal, peyote prairie-rock, psychedelische chillout, rituele indianendansen met Pink Floyd er tussendoor, sacrale gezang en zelfs wat Mr. Bungle/Tomahawk, ofwel uitgesproken instrumentaal, ofwel quasi a capella. Daar kan je alle kanten mee op. Ook Ulu is zo allround dat het pijn doet.Lees verder ›
In februari kwam Svart Crowns vijfde studioalbum uit: Wolves Among the Ashes. Een wedergeboorte en een frisse start voor deze Franse underground black/death band met een nieuwe line-up en verse ideeën. JB Le Bail en zijn collega’s hebben op dit opvallend afwisselende album alleszins hun grenzen verlegd en nieuwe dimensies aangeboord. En uiteraard hoort daar een Europese tour bij, samen met het Amerikaanse synth/darkwaveproject GosT dat ook deel uitmaakt van de Century Media-stal. Wanneer op 8 maart deze tour neerstreek in Het Stroomhuis in Eindhoven was dat dus het uitgelezen moment om frontman JB Le Bail van Svart Crown aan de tand te voelen over rechtlijnigheid, compromissen, shibari en persoonlijk comfort.Lees verder ›
Werewolves bestaat uit deathmetalhoeren, aldus het statement van deze band. Deze heren komen uit Australië en maken black/death/grind. U kent hen van The Berzerker of Psycoptric. Dat zijn nogal namen natuurlijk, maar dat schept dan ook gelijk verwachtingen voor het niveau.Lees verder ›
In 1985 had Paul Speckmann met zijn Master een platendeal op zak met Combat Records. Daarmee stonden voor Master ogenschijnlijk alle seinen op groen om samen met andere pioniers als Death en Possessed het harde genre – op dat moment in handen van thrashmetalbands – een fikse schop onder…Lees verder ›
Veel bands die hun naam ontlenen aan de tweede wereldoorlog zijn rechtsdragend. In mijn optiek de verkeerde pijp om je klok- en hamerspel in te hangen. Toen ik de naam Bismarck voorbij zag komen, werd mijn stahlhelm dan ook gepenetreerd met de gedachte: fuck, ik hoop dat het geen…Lees verder ›
Progressieve, technische en atmosferische deathmetalbands komen veelal uit de Scandinavische landen en Amerika, maar het zal je vast niet verbazen dat ook de landen die niet voor de hand liggen met zulke bands op de proppen komen. En dat zulke bands dan ook nog weleens meerdere genres met elkaar…Lees verder ›
De Verlichte Geest uit Roeselare heeft in de Belgische krant Het Laatste Nieuws laten optekenen dat ze een inzamelactie begonnen zijn om de Coronacrisis het hoofd te kunnen bieden. De nieuwe eigenaars, tattoo-artiest Louis Gürke, Jeroen Theys en Sarah Noppe kregen niet lang nadat ze de zaak overnamen te maken met de coronacrisis en meteen moest de zaak dicht. Daarom starten ze een geldinzamelactie. Via het webplatform Gofundme kan…Lees verder ›
Voor een nieuwe plaat van het Zweedse Katatonia ben ik steeds te vinden, zeker als het toch een klein beetje voelt als een terugkeer. In 2017 laste de band immers een korte pauze in, die dus ook betrekkelijk kort bleef. De stijl van deze band is sinds de millenniumwissel uiteraard…Lees verder ›
Hoera! Mijn favoriete pagan blackmetallers ten zuiden van de Pyreneeën zijn er weer! Maar liefst drie jaar lag er tussen Tales and Legends of Wolves en Enuma Elish van het Spaanse gezelschap Itnuveth. En dat was even wennen, want de eerste vier albums kwamen vier jaar op rij uit. Gelukkig verscheen tussendoor wel de EP Pagan Martyrs en de split Black Viking Alliance / Nihil Verum Nisi Mors met Cult of Self Destruction. Maar toch, het duurde lang. Wat dat wachten heeft opgeleverd? Wel, een prettig wegluisterende, prima klinkende plaat.Lees verder ›
Deze Amerikanen uit de zonnige staat Californië verbaasde mij en mijn toen tienjarige dochter met hun album Artificial Intelligence in 2018. Een magistrale plaat volgestopt met magische, magnifieke mathcore, post-hardcore of experimentele, progressieve emo-rock. Ik kan het niet beschrijven welke stijl deze kerels brengen maar het is beklijvend. Nummers…Lees verder ›
Een woudmens en een zeemens had Nemus al. Daar baart de Duitse Einzelgänger nu een Stein-Mensch bij. Allemaal mensenrassen vervaardigd uit een element, zo zegt het concept. Onder die thematische koepel, vertelt het album een verhaal van een bergbeklimmer die in een grot belandt en daar een vloek oploopt. Hij wordt deel van de berg en is gedoemd zich eenzaam te voelen en te voeden met de zielen van andere bergbeklimmers. Je zou voor minder stenen kloten krijgen!Lees verder ›
De New Wave of British Heavy Metal stuurde begin jaren ’80 een schokgolf doorheen het metallandschap. Bands als Saxon, Diamond Head en het machtige Iron Maiden fungeerden als vaandeldragers voor deze nieuwe metalstroming, maar in hun slipstroom volgden tal van talentvolle bands die helaas door de tijd vergeten werden en tegenwoordig amper nog een belletje doen rinkelen bij de modale metalhead. Ik denk hier dan vooral aan bands als Samson, Angel Witch, Grim Reaper en deze Cloven Hoof.Lees verder ›
Bezette Stad brengt bijna religieuze hardcore/punk. Een EP met een duur van ongeveer 10 minuten is het eerste wapenfeit van deze Belgische muzikanten uit Mechelen. Dit werk wordt in eigen beheer uitgegeven, maar heeft wel een degelijke mixing ondergaan. Deze klinkt redelijk organisch, een beetje bedrukt, met een dikke basgitaar en heldere vocalen. Wel heeft het een wat 'keurig' en braaf randje. Muzikaal is dit in de trant van Anti Cimex.Lees verder ›
Whoop, whoop, that's the sound of da... disease. De Zweedse grindcoreband SKAM vond het tijd voor een album genaamd Sounds of a Disease. Wat een timing, of niet? Hoewel u nu wellicht gelijk rochels en gehoest hoort, heeft de band niet veel anders dan naargeestige grindcore in de aanbieding. Een beetje d-beat en punk, maar verder een vrij net geproduceerde in-je-gezicht aanpak. Het geheel wordt consistent in de vorm van een solide geluidsmuur op de luisteraar afgevuurd. Muzikaal gezien is het lang niet slecht wat deze band presteert. Het doel van de band is het kwijtraken van stress. Dit onderwijl men 's werelds afnemende mentale gezondheid en het toenemende aantal zelfmoorden berouwt. Een soort conceptalbum over mentale pijn en stress dus. Het werkje moet voor verlichting zorgen bij hen die onder die mentale pijn leiden. De muziek ligt in het verlengde van bands als Anaal Nathrakh, Terrorizer en The Berzerker. Verder is geen muziek van deze band mij bekend, dus volgens mij is het een debuut. Dit zijn echter wel doorwinterde muzikanten, dus het lijkt eerder een side-project.Lees verder ›
We zijn er weer, ook op 1 mei. Deze week hebben we in de etalage volgende video’s staan. Haken, Deep Purple met Man Alive, Mister Misery, Bleed From Within met Matt Heafy die even komt meehelpen, Macbeth dat net zoals Bleed From Within van thuis uit de opnames deed, Firewind , The Wise Man’s Fear, Vile Creature, Astralborne, Mora Prokazaen Katapult volgen met hun materiaal.Lees verder ›
We hebben tweehonderd volgers op Spotify! Een mooi moment om een playlist te maken met het genre dat bij uitstek is geschapen om alle vreugde uit de wereld te helpen: black metal. Maar ook omdat dit toch wel een van de populairste genres is op onze pagina én we er nog geen playlist over hadden gemaakt. Links: Zware Metalen Spotify Lees verder ›
Iemand bij Nuclear Blast heeft Vader na afloop van een optreden even op de schouders getikt. "Zeg mannen, is het niet tijd voor een nieuwe plaat? Laat eens even horen waarom jullie ook alweer een van de toppers uit het genre zijn." Vader pakte de handschoen op en knalt er schijnbaar moeiteloos even een dijk van een plaat uit. Solitude in Madness is de, in deze tijd toepasselijke, titel van het twaalfde album van de Poolse deathmetalveteranen. Lees verder ›
De bandnaam Witchcraft is een populaire. Even invoeren op The Metal Archives geeft maar liefst vijftien treffers. Hier hebben we het over de Pentagram-vereerder(s) uit Zweden. Opgericht in 2000 heeft de band vijf eerdere albums vol occulte doom en psychedelische hardrock uitgebracht, geïnspireerd door de band van Bobby Liebling. Inmiddels is het even stil rond Witchcraft maar vier jaar na het laatste album Nucleus is de band terug.Lees verder ›
Wie mij goed kent, weet het al langer. Ik verkies old school metal uit de jaren ’80 boven negentig procent van het hedendaagse aanbod aan zware metalen. Toen ik vernam dat Cirith Ungol eindelijk eens met een nieuwe plaat kwam aanzetten, viel Pasen dan ook vroeg op het jaar voor mij!Lees verder ›
