Achter bandnaam Jord (Zweeds voor “aarde”) schuilt het heerschap Jörgen Ström die naar eigen zeggen al sinds de jaren negentig in bands speelde, van pop tot black metal. Met Måne brengt hij ons zijn tweede album en wordt het verhaal dat met het mij onbekende debuut Sol aangevangen was, verdergezet. Hij gaat op een queeste om het gevecht en het leven waarop hij voorbereid werd, aan te gaan.
Wie hierdoor een intens en muzikaal divers spektakel verwacht, komt echter bedrogen uit. Als ik hier een label moet op kleven, ga ik voor kabbelende black metal. Enerzijds zijn de typische elementen van black metal expliciet aanwezig dankzij de blastbeats die regelmatig opduiken en de verdienstelijke raspende scream van Jörgen. Anderzijds en ondanks die elementen wordt het geen enkele keer spannend of extreem. Ik wens hem een spannender leven toe dan de muziek die hier gebracht wordt.
Maar in de atmosferische variant van black metal is echte spanning of agressie niet altijd nodig. De muziek en de aangename productie op Måne refereren zeer duidelijk naar Alcest en Agalloch (vooral dan ten tijde van The Mantle en Ashes Against The Grain), bands die in het genre prachtplaten voortbrachten. Luister maar naar openingsnummer Vägvisaren Vet en opvolger Trollsk Kvinna, waar ook de sereniteit die vaak op Anathema’s We’re Here Because We’re Here aanwezig is, voelbaar is. Op deze nummers bewijst Jord dat hij mooie muziek kan maken. De zuivere achtergrondzang geeft extra kleur en het ruimtelijke, korrelige gitaargeluid past mooi in het geheel. In Fran Hamn Mot Land treden de cleane vocalen op de voorgrond met geslaagde harmonieën.
Het grote verschil met de genoemde grootmeesters is echter dat Måne naar mijn gevoel in zijn geheel te ééndimensionaal klinkt. Ironisch genoeg valt dit het meest op wanneer het weemoedige pad verlaten wordt en er meer dreiging in de melodieën sluipt, zoals in Kontraktet. Het gitaargeluid en de sfeerelementen wijzigen nauwelijks, waardoor de dreiging niet goed uit de verf komt. Bovendien gebeurt in die nummers niet zoveel: meestal worden twee gelijkaardige muzikale thema’s na elkaar gespeeld en herhaald. Na een speelser gothic rock introriedeltje dat zo van Umbra Et Imago had kunnen komen, gaat UD over in een eenvoudig rocknummer en komt de dreiging even terug met een té eenvoudige riff.
Beleving van muziek is iets zeer persoonlijk en misschien vind je deze variatie net een sterk punt en kan je het geheel wél smaken. Persoonlijk hoop ik dat Jord verder groeit en in de toekomst voor de ene of de andere aanpak zal kiezen. Als de hierboven vermelde bands in je platenkast staan, verdient Måne echter zeker een kans.
Score:
74/100
Label:
Northern Silence Productions, 2022
Tracklisting:
- Vägvisaren Vet
- Trollsk Kvinna
- Kontraktet
- UD
- Fran Hamn Mot Land
- Kom Sanning
- Mot Roncevalles
- Hösten
Line-up:
- Jörgen Ström – Alles
Links: