Headlines

‘Uada is een wannabe Mgła-act’ en ‘Groza doet nog niet eens de moeite om zijn inspiratiebron te verhullen’. We lezen deze kritieken maar al te vaak op het internet. Groza kreeg veel kritiek te verduren bij het uitbrengen van het debuutalbum Unified in Void drie jaar geleden. Qua muziek en esthetiek was het inderdaad enigermate gelijkend aan Mgła. De Duitse groep presenteert zich ook anoniem gehuld in zwarte kappen en toegegeven, die riffs leken gerecycled. Het imago van ‘Mgła-tributeband’ blijft lang kleven aan Groza. Kritiek op het uiterlijke vertoon van de band wijs ik echter resoluut van de hand.Lees verder ›

Vechten we tegen de duisternis? Ik denk het niet. Eén ieder van ons tracht er zich immers eerder mee te verbinden. Het Finse éénmansproject, Aran, met als bezieler Juhani K aan alle knoppen, snaren en microfoons, brengt een tweede album uit met als titel Pimeyttä Vasten. Uit Oulu komt deze jongeman en samen met de broeders in Naturmacht Productions leveren ze een plaat aan die meer dan een aanvulling is voor de steeds groter worden collectie van atmosferische blackmetalschijven. Het is er wel opnieuw één met de nodige aandacht voor sfeer en muzikale inkleuring, iets wat we wel verwachten van platen die uitkomen via dit kwaliteitslabel.Lees verder ›

Onverwachts. Deze EP van het Braziliaanse Thy Light deed me "môh" zeggen, een uiting van verrast zijn is dat, alwaar ik woon, te zeggen mijn huis. Thy Light is mij erg bekend namelijk, maar wellicht weinig anderen. Het is een tweemansensemble, dat in 2007 een demo uitbracht genaamd Suici.De.pression. Een "hit", al is dat een beetje een dubieuze term gezien het gaat over Depressive Suicidal Black Metal (DSBM). Een subgenre binnen black metal, dat weten jullie wellicht wel. Naast de bekende(re) namen als Shining, Xasthur, Austere, Lifelover en (oude) Forgotten Tomb zijn er een pak bands die het enorm goed doen bij een groep mensen die vooral op het internet van zich laten horen, vaak enkel en alleen via YouTube. Psychonaut 4, Sombres Forêts en Trist kennen we misschien nog, net zoals Make a Change... Kill Yourself. Maar er zijn ook anderen zoals Thy Light, Lifeless, Lost Inside, Anhedonia, Nostalgie, Happy Days, Nocturnal Depression, Sterbend (zoek het niet te ver qua bandnaam), bands die niet altijd even capabel zijn in het maken van muziek, maar door de sfeer veel "goed" maken.Lees verder ›

De stonerpunkers van Bokassa brengen Molotov Rocktail uit. Een album dat al even heeft liggen weken, want toen ik de heren een tijdje terug sprak was het al af. Nu is dus blijkbaar het moment om opnieuw de troon van de stonerpunk veilig te stellen.Lees verder ›

Griekenland en Zweden zijn twee landen die een leuke rockscene hebben. Of toch in ieder geval een rockscene die me enorm aanspreekt. Dus als we een album binnenkrijgen van een Griekse band die heavy rock speelt ben ik vertrokken natuurlijk. Rascal Whack heet het object van mijn affectie en de bandleden komen uit Athene, de parel van Attica. De plaat in kwestie heet Maliveni - cederbos in het Grieks - en is het tweede album dat de band uitbracht, al is van het eerste amper een spoor terug te vinden.Lees verder ›

Lesotho is een post-rockband die Zware Metalen een promo van zijn nieuwste EP stuurde. Lesotho is ook een land in Afrika dat - ongelooflijk maar waar - zelfs kleiner is dan België. Van de band had ik nog nooit gehoord dus wilde ik mijn goede vriend Google even raadplegen.. enig idee hoe moeilijk het is om informatie over deze band te vinden? Ik heb veel bijgeleerd over Basotho-muziek en de lekolulo. Het artikel daarover is echter voor een andere keer. Uiteindelijk vond ik wel wat info over onze post-rockende vrienden: Lesotho komt uit Boston, Massachusetts!Lees verder ›

In februari 2019 kwamen de Duitsers van Illum Adora, ook via Folter Records, met het debuutalbum  ...Of Serpentine Forces. Dit bleek een meer dan aangename kennismaking met een eerder melodische blackmetalvariant die me nauw aan het hart ligt. Ruim een jaar later werd dan de EP Infernum Et Necromantium aangeleverd met muziek die volledig in de straat lag van het eerdere werk. Werk dat gebaseerd is op, moest je het nog niet doorhebben, de jaren '90 Scandinavische black metal.Lees verder ›

Na de EP Inner Death uit 2018, komen de Zweden van Hladomrak drie jaar later met een nieuw volwaardig album via het Nederlandse Non Serviam Records. Dit Archaic Sacrifice borduurt voort op de blackmetalfundamenten die de heren al uitgroeven ergens in 2013 toen het debuut werd gepresenteerd. De band krijgt op dit nieuwste album de hulp van niemand minder dan vellenmasseerder van dienst, Nils Fjelström aka Dominator. Deze heer kennen we van zijn werk in Odium, In Battle, Nordjevel en vroeger Dark Funeral. Hladomrak staat voor ongure, onfrisse black metal in zijn onzuiverste vorm. De reeds eerder vermeldde EP verzamelde een viertal erg smerige nummers waarvan vooral Northern Days opviel.Lees verder ›

Reeds eerder brachten deze Denen een EP uit met als titel Nihil Sacrum. De heren gaven te kennen een resem EP's te willen lanceren en hup, hier heb je dan de tweede in de rij met name Angelus Pestis. Opnieuw is het het Duitse Uprising! dat het uitbrengt. Lotan is een duo dat een blackmetalvariant speelt die verschillende invloeden vermengd. Zo wordt er verwezen naar Taake maar ook Marduk passeert de revue en zijn er verwijzingen naar Rotting Christ gemaakt. Ik schreef eerder dat het interessant zou zijn de drum wat meer gepeperd te horen en de productie in zijn geheel kon ook wat meer zout gebruiken. Ik ben benieuwd.Lees verder ›

De jaren ’80: cokesnuivende jetsetters, neonlichten, het prille begin van het digitale tijdperk en pulpige horrorfilms. Als “ninetees kid” kan ik alleen maar gissen naar hoe het geweest moet zijn. Gelukkig zijn er bands en artiesten die toch een bepaald nostalgisch gevoel weten op te roepen. Verlangens naar een tijd die ik helemaal niet heb meegemaakt. Naast Carpenter Brut en kornuiten doet nu ook Hail Spirit Noir een duit in het rood lederen zakje.Lees verder ›

Het Poolse Misanthur staat onder contract bij het grote Season of Mist en dan is het label black metal met een zekerheid van 100% niet geheel correct. En dat blijkt een understatement. Het debuutalbum van de Polen heet Ephemeris en de bandfoto, het artwork, de songtitels, de zonnebril tijdens een live optreden, het schreeuwt uit volle borst: CLICHÉ HIPSTER POPIEJOPIE black METAL. Je weet van te voren dat er ergens een zangeres door een nummer heen komt fluisteren en jawel, er komt een zangeres door een nummer heen fluisteren. Het zou flauw zijn om 'blackmetal' bands als Deafheaven en Myrkur te gaan refereren, maar dit is dus een soort Deafheaven uit Polen, met hier en daar een link naar de sfeer die Harakiri for the Sky (wel) kan brengen en het recentere werk van Wolves in the Throne Room. Maar dan echt een heel stuk minder boeiend dan de twee laatst genoemde bands.Lees verder ›

Teitan was een project dat ruim tien jaar geleden ontstond en al snel weer verdween. Echter, in 2019 was daar een full-lenght met de naam Weight of the Void. Dit album kwam ik vrij recent tegen op YouTube en het bevat een aantal zeer sterk nummers in het experimentele blackmetalgebeuren. Het album is inmiddels van het platform verdwenen. Half september 2021 komt er een EP uit met de naam Vákuum, wat Hongaars is voor, jawel, vacuüm. De vijf nummers overbruggen net de twintig minuten en de eerste nummers klinken als een verlengde van wat Dodheimsgard en het Noorse Code doen, in combinatie met de zware tonen die we bij de IJslandse scene vaak aantreffen. Misþyrming, Svartidauði, u kent uw klassiekers mag ik hopen.Lees verder ›

Het Duitse undergrondlabel High Roller Records neemt een klein loopje met de waarheid. Op de website staat een overzicht van de artiesten die ze in hun stal hebben en daar staan enkele grote namen bij. Absu bijvoorbeeld, Aura Noir, Candlemass en Dark Angel. Maar ook Dissection, Exodus, Flotsam and Jetsam, Metal Church, Nuclear Assault, Onslaught, Pentagram, Possessed, Saint Vitus, Trouble en Venom. Op het eerste gezicht lijkt dat we te maken hebben met een toplabel, maar wie de namen nader bekijkt merkt dat een aantal bands al helemaal niet meer actief zijn, al jaren geen werk meer uitbrengen of dit doen via andere (lees: grotere) labels.Lees verder ›

Deze band haalde zijn naam uit de Ellimist Chronicles van K.A. Applegate. Dit zijn sciencefictionboeken voor kinderen. Het geeft al een beetje aan waar de muziek van dit trio uit Massachusetts rond draait. Het scifi-gehalte ligt hoger dan bij de gemiddelde aflevering van de X-Files. Het verhaal dat doorheen het album wordt verteld is dat van een zekere Toomin (tevens de naam van de derde track). Deze Toomin is een figuur uit de boekenreeks. Ik hou wel van een bende nerds die zich op metal muziek smijten. Laat maar komen dit album!Lees verder ›

Behemoth volg ik al vanaf het moment dat ik de twee tapes Thy Winter Kingdom en ...From The Pagan Vastlands bij de band zelf bestelde en er een handgeschreven bedankbriefje van ene Nergal meekwam. In de loop der jaren is de band steeds meer richting death metal gegaan al hebben ze hun roots nooit helemaal verloochend. Maar midden jaren '90 was Behemoth nog een pure black metalband en in 1995 zag het debuut het levenslicht en dit wordt in 2021 opnieuw uitgebracht.Lees verder ›

Ineens was het gerucht daar: Iron Maiden zou een nieuw album hebben! Het gerucht werd steeds luider en luider. Bleek dat de band reeds begin 2019 (!!) een volledig album had opgenomen, ergens in de buurt van Parijs, in dezelfde studio waar The Book Of Souls werd opgenomen. Dit alles vond plaats te midden van de Legacy Tour. De bandleden namen een korte pauze om het album op te nemen en door de tournee zaten ze vol energie en ideeën. Ideale situatie dus.Lees verder ›